Ik ben heel erg trots op mijn buik! Je kunt ook hele leuke zwangerschapskleding kopen! Dan kun je er alsnog heel mooi uitzien toch? Marian
het vocht is zo weer weg (mijn ervaring dan) als je straks na de bevalling op past met zout eten, niet te veel zoet en niet te vet en je wandelt en beweegt regelmatig komt echt alles weer goed. (ik ben inmiddels 20 kilo aangekomen, gister bij de vk geweest en zelfs in anderhalve week 3 kilo aangekomen) straks borstvoeding, schijnt ook goed te zijn voor de buik (kan kloppen want na mijn dochter, ik was toen 25 kilo aangekomen was ik dit binnen eenmaand allemaal kwijt. die strakte komt wel weer met buikspieroefeningen, je moet rekenen dat je 9 maanden zwanger bent en 9 maanden ontzwangert...
Yikes, dat maakt het helemaal zuur, dat de gynaecoloog je erop aanspreekt! Vervelend joh... Het is voor mij trouwens niet de hele zwangerschap die me gestolen kan worden, maar alleen alles wat het uiterlijk verandert. Bijv het voelen van de baby maakt vaak ook weer wat goed van de frustratie. Hehe ik benijd je! Heb je even? Komtie: Ik straal voor geen meter maar zie er juist heel flets en moe uit, heb diepe, donkere kringen onder m'n ogen, heb een serie pukkels en andere vage ontstekingen die lopen van mijn voorhoofd tot voorbij m'n borsten, m'n haar krijg ik op geen enkele manier in model door de hormonen en omdat ik helemaal niet meer in mijn eigen kleding pas, moet ik alles nieuw aanschaffen als ik er een beetje leuk wil bijlopen. Waar geen geld voor is, ivm een verhuizing en verbouwing. Oh en dan vergeet ik nog de jeuk, over m'n hele lijf! Ik kan me zelfs niet scheren want dan wordt de jeuk helemaal onhoudbaar... De rugpijn ed maakt me nog niet eens uit, dat heb ik ervoor over. Haha, wat een mega zeur lijst he?! Maar ik bedoel er alleen maar mee te zeggen dat het niet altijd neerkomt op wat moeite doen en wat investeren. Je moet roeien met de riemen die je hebt en de mijne zijn nogal brak, momenteel. Ik heb er dagelijks splinters van in m'n vingers. Ik ben dan ook blij te zien dat er nog een paar zijn, die dit gevoel herkennen. Dan voel je je toch minder alleen.
Ja, het weegschaalmoment bij de gynaecolooog is een ware marteling geworden. Zo frusterend. Alles is altijd perfect, behalve mijn gewichtstoename dan. Ggrrr.... Vertelt hij mij al halverwege de zwangerschap doodleuk dat ik voortaan alleen maar salades en fruit moet eten. Lijkt mij nou niet echt gezond voor de baby, ik probeer gewoon zo volledig mogelijk te eten en de dagelijks aanbevolen hoeveelheden naar binnen te krijgen aangezien ik vegetariër ben. Ik heb het eerlijk gezegd zelfs niet zo met dat voelen, vind dat maar een vreemde gewaarwording. Ik zal daarentegen zo dolbij zijn als ik mijn meisje straks echt in mijn handen kan houden en oogcontact kan hebben, lekker kan knuffelen en met haar kan tutten en spelen. Lijkt mij zalig, daar doen we het voor. Wow, heb jij dat ook?! Ik word helemaal gek van de jeuk! Ik heb dat ook over mijn hele lichaam, mijn man krabt en masseert wat af. O
Ik hield veel vocht vast op het einde en baalde ook echt van m'n buik, maar toen ik eenmaal was bevallen van m'n dochter miste ik m'n buik jessica
ja dat vind ik dus ook, compleet onbelangrijk dat je figuur er van uit vorm gaat daar werk je gewoon straks weer aan. Je moet er wat voor over hebben hoor, er zijn heel veel mensen hier die dagelijks jaloers naar die mooie buiken kijken
Ik kan niet wachten totdat ik een buikje krijg, wat echt te zien is. Maar ja, waarschijnlijk aan het einde van de zwangerschap denk ik er anders over. Mijn hubbie vind het trouwens prachtig om mij straks met dikke buik te zien.
Kan nu alleen maar spreken als niet-zwangere zonder zwanger hormonen.. maar i would kill for it! Misschien praat ik straks wel anders.
ik koop genoeg mooie (dure) positie kleding dus ik zie er misschien voor anderen nog steeds heel leuk uit nu ik zwanger ben maar ik vindt het zelf gewoon lelijk die buik, maar ja ik heb mijn oude lichaam weer vrij snel terug altijd na de bevalling dus het is GELUKKIG maar tijdelijk dat ik me een bolle zeekoe voel!
Ik kon juist niet wachten tot iedereen mijn buik kon zien. Ik ben ook altijd best wel bezig met mijn lichaam en kleding, maar ik moet zeggen nu met mijn zwangerschap niet, ik geniet juist van mijn zwangere buik
Ik was juist dolgelukkig met de buiken die ik gehad heb, en kan niet wachten tot ik hem weer heb.. en ik heb er ook geen last van, hij zit me ook niet in de weg. En die zwangere buik is juist prachtig.. ik krijg altijd meer complimenten dan ooit als ik zwanger ben...
Ik ben er eentje van beiden werelden vind mijn buik op zich erg mooi, er zit tenslotte een wondertje in Maar over mijn lichaam in zijn geheel ben ik op het moment niet zo happy Ik ben namelijk het type slanke taille, platte buik maar brede vrij dikke billen heupen en bovenbenen. kwa broeken heb ik normaal 40/42 maar van bovenkleding maat 38 of M. Ik kon me altijd wel redelijk goed kleden waardoor ik er wel redelijk slank uitzag, vaak geloofden mensen het ook niet als ik zei dat ik broek maat 42 had. Maar ja van die slanke taille en platte buik is weinig meer over, dus nu is mijn gehele lijf VOL, en dat vind ik wel lastig hoor, om heel eerlijk te zijn. Vind het niet meer heel ellendig, maar ik voel me ook niet echt heel mooi. Van mijn benen en billen moest ik het gewoon niet hebben dus nu de rest ook mee doet heb ik het gevoel dat alleen mijn borsten nog enigzins aantrekkelijk zijn, ahahaha
ik heb zelf ook een maatje 36 waar ik erg blij mee ben. en denk nu ook wel eens oh dan kan ik straks die broek niet meer aan. Maar eigenlijk interesseert het me helemaal niks dat ik straks dat maatje niet meer heb en kan niet wachten totdat ik kan zeggen dat ik mijn eerste broek niet meer pas. ik hou ook erg van hippe kleding etc. maar een zwangere vrouw kan er ook erg leuk uitzien hoor. je moest eens weten wat ze daar tegenwoordig allemaal voor hebben.
Ik zit in mijn 14de week van deze zwangerschap, 4e zwangerschap van hopelijk 2e kindje. Buik? Die heb ik al overduidelijk! Maar erg kan ik het niet vinden. Veel erger is het als de zwangerschap mis gaat of het kindje een gezondheidsprobleem heeft. Ik vind t wel egoïstisch als je zegt dat je het haat om "dik" te zijn terwijl je zwanger bent. Als je het er niet voor over hebt had je er eerder over na moeten denken. Het is namelijk normaal dat je buik groeit als je zwanger bent. Dit had je van te voren kunnen weten en als je het niet had willen hebben had je er niet aan moeten beginnen. Sorry dat ik hard overkom maar ik kan niet zo goed tegen vrouwen die hierover zeiken.
Ik ben het met je eens hoor Brussie.. waar maak je je dan in hemelsnaam druk over... Maar ik denk dat je pas bedenkt hoe ontzettend onbelangrijk het hebben van een buik of een wat grotere maat is, als je b.v. een kindje zou krijgen dat iets zou mankeren..... Al groei ik 40 kilo.. als ik maar een gezond kind krijg! En de rest zien we later wel.....
ik dacht eerlijk gezegd precies hetzelfde maar had het express nog niet geschreven... dacht als het weer een slotje-erop-topic wordt is het straks mijn schuld.... hihihihi maar ik snap dus ook echt niet hoe je je daar druk over kunt maken...
@ ayyildizf: ik moet eerlijk zeggen dat ik het in jouw gevoel helemaal erg moeilijk te begrijpen vindt... ik lees net je verhaal bij de vlindertjes, en het lijkt mij eigenlijk dat het feit dat je nu een buik krijgt wel het aller allerlaatste is om je zorgen over te maken.... toch?
ok, ik ben niet happy happy met de outfits die ik momenteel draag maar ik ben wel supergelukkig met mijn groeiend buikje. Ik heb er een ganse tijd over gedaan om eindelijk zo ver te komen en nu laat ik het gewoon allemaal over mij komen. Als ik al eens zeur dat ik bleekjes zie omdat ik niet onder de zonnebank kan, dan herpak ik mij meteen met de gedachte dat er veel vrouwen bij wie het niet lukt maar al te graag een zwanger buikje zouden hebben... na de bevalling zorg ik er wel voor dat ik op een gezonde manier terug op gewicht kom maar nu gaat alle aandacht naar m'n zwangerschap en neem ik alles wat erbij komt kijken erbij