Ze kochten indd voor dat ik een relatie kreeg met mijn man in friesland een bungalow. In de buurt van Harkema dan weet je wel genoeg
Daar woon ik ook Maar jeetje zeg, wat vreselijk voor je als ik je verhaal zo lees. Het lijkt me een goed idee om alles wat je denkt en voelt te verwoorden in een brief. Kan me niet voorstellen dat ouders hun kind bewust op deze manier pijn zouden willen doen en denk dat ze het misschien helemaal niet zo bedoelen of in de gaten hebben. Wil je in ieder geval veel sterkte toewensen meid!
dat idee heb ik ook als ik het zo lees. meis ik weet dat het moeilijk is maar als hun jou zooo ongelukkig maken breek dan met ze! ik heb heel makelijk praten mijn vader was presies het zelfde die heeft zijn klein kinders dus nooit gezien ik heb met hem gebroken omdat hij mij alleen maar pijn bezorgde en nooit geintreseerd was in mij nat als jou ouders dus
klinkt inderdaad echt harteloos en liefdeloos, en jij als kind vraagt zich nog af of het niet aan jou ligt, dat is echt kind-eigen. jezelf schuldig voelen over het gedrag van je ouders. kan maar 1 ding zeggen, kies voor jezelf, leer je kinderen wat liefde is, doe het beter en doorbreek die cirkel. veel sterkte, dit zal bij jou ook de nodige beschadiging hebben achtergelaten.
Ik herken wel dingen in je verhaal. Niet zo erg, maar wel enigszins. Mijn ouders kwamen bij mijn oudste kind ook pas na een week op kraamvisite. Vond ik ook erg apart. Verder heeft mijn moeder vroeger eens geroepen dat als ik ooit kinderen kreeg 'dat ze dan echt niet zou komen oppassen hoor!' want daar had ze geen tijd voor. Nu kan het ook niet want ze wonen veel te ver weg. Maar toch was het pijnlijk om te horen. Oh ja, en ik zal nooit vergeten dat toen ik ooit uit mijn studentenkamer moest en niet meteen andere woonruimte had. Dat ze toen zeiden dat ik niet meer naar huis kon komen. Nee ik moest maar een uitkering aanvragen en in een flatje gaan zitten 'net zoals mijn nicht' Verder toen ik opgroeide vond ik mijn ouders ook erg afstandelijk. Nooit knuffelig en zeker niet praterig. Als er problemen waren dan moest ik die zelf maar oplossen en er niet te veel over praten of nadenken. Ook hebben ze nooit echt veel geholpen bij dingen waar ik mee zat, en qua financieen of kadootjes was het ook altijd erg karig. Ik kwam niet echt wat te kort materieel gezien, maar als ik dan zag hoe het bij anderen was... en het emotionele deed me nog meer pijn. Ik heb mijn ouders wel eens omschreven als de buren Ik heb meerdere malen aangegeven bij mijn moeder (want zij heeft het iets erger dan mijn vader) dat ik het jammer vond dat er zo'n afstand was. Maar zij zag het probleem niet dus we waren snel uitgepraat Ik heb nu maar geleerd om ermee om te gaan. Dus niets verwachten. En geen diepe dingen bespreken alleem maar over koetjes en kalfjes. Het is niet de relatie die ik wil, maar het is niet anders. Ik ben toen open geweest maar heb daardoor het gevoel gekregen dat ik alleen maar meer gekwetst ben. Dus ik wil je wel 'waarschuwen' dat het niet perse op hoeft te luchten als je je ouders zegt wat je kwijt wilt. Het kan ook goed dat zij er niets mee kunnen of het ontkennen. Veel sterkte!
ook ik kom uit de buurt van harkema en ja idd als je geen echte fries bent ben je een hollander het is ook zo dat ze je zien als import he wat erg maar tis zo ik denk als ik jouw was hulp ging zoeken om dit te verwerken je heebt een aantal punten niet aangeleerd en niet gevoelt dit komt ook bij familie van mij voor en nam de xchuld op zich zelf maar jij kunt je ouders niet veranderen heel veel sterkte, is niet niks en heb respect voor je dat je het zo kunt verwoorden