Hoi iedereen, Mijn moeder weet nog niet dat ik zwanger ben, ik was vanplan om het haar volgend weekend te vertellen... Toe ik haar daarstraks aan de telefoon sprak ging het plots over kinderen... En toen zei ze plots, ik hoop dat jij er nog niet aan begint de eerste jaren, want dat zou ik helemaal niet willen... Dus dat brak wel even mijn hart. Ik en mijn vriend kijken zo erg uit naar dit wondertje... Ik durf het nu niet meer te vertellen...
Waarom hoopt je moeder dat je er nog niet aan begint ? Heb je pas een relatie ? Zijn er andere dingen ? Dan is het vind ik niet verkeerd bedoeld ... Toen ik zwanger was van mijn eerste was mijn moeder niet blij. Maar wij woonden toen heel klein, hadden maar 1 slaapkamer. Financieel hadden we het niet breed en mijn man (toen nog mijn vriend) had geen vast werk. Dus logisch dat mijn moeder niet echt blij kon zijn, mijn vader vond het ook wennen. Maar eenmaal naar een paar weken ging het steeds beter. Nu is ze helemaal gek op haar kleinzoontje, en alles is goed gekomen. Voordat ik moest gaan bevallen kregen we nog een grotere flat aangeboden, dus daar gingen we wonen. Nu zijn we in 2007 getrouwd, hebben een huis gekocht, mijn man heeft onbepaalde tijd contract gekregen, kortom : we hebben het prima gered en ik ben zwanger van de 2de. Dus ja, het ligt er gewoon aan waarom ze er niet blij mee is ... Maar leuk is het niet ...
Ik en mijn vriend zijn bijna 2 jaar samen, hebben allebei een vaste job, en wonen in een huis met 4 slaapkamers... Ik zou helemaal niet weten waarom ze het niet goed vind... Wij kijken er in ieder geval erg nar uit.
hey meid, Ik weet precies hoe jij je voelt! Wij hadden dat ook met mijn schoonouders. Ze zeiden nog vlak ervoor al aantal keer van ja wacht nog maar lekker paar jaar en maak eerst school af en zorg dat je een goede baan hebt en blablabla Was ook ineens onverwacht toen we erachter kwamen dat ik zwanger ben. Eerst wilde we het stil houden voor paar weekjes maar ik kon het niet meer aan en toen toch maar (was bijna 6 weken zwanger) het verteld tegen mijn ouders maar wist dat hun heel blij zouden zijn. Alleen zagen we erg tegenop om het tegen onze schoonouders te vertellen. Moest toch gebeuren, nou kan je zeggen ze reageerden erg goed! Waren eerst stil van oh en nu maar nu vinden ze het helemaal geweldig Meid hoe dan ook het is even zwaar maar zodra je het verteld hebt geloof me wat er dan allemaal van je schouders afvalt Ik wens je veel succes toe als je het gaat vertellen. Gefeliciteerd met je zwangerschap
meid, ik ken meer mensen die altijd zo gepraat hebben en als het eenmaal zover is en ze wennen aan het idee, dan is zij er ook echt wel blij mee hoor! Ze wordt tenslotte oma en dat is niet niks. Misschien zit er wel een andere reden achter, dat ze zich misschien oud voelt als ze oma wordt. Ik zou het volgend weekend gewoon lekker vertellen meid! Sterkte!
Herkenbaar. Ik ben 'bevrucht geweest' in de maand dat mijn zus een miskraam kreeg. Ik wist niet dat ze zwanger was en hoorde pas over haar miskraam toen ik zelf net wist dat ik zwanger was. Toen zei mijn moeder dat ze hoopte dat mijn zus alsnog voor het eerste kleinkind zou zorgen. Daar stond ik, inmiddels 5 weken zwanger. Leuk was anders... Je moeder draait wel bij als ze hoort dat het zover is hoor!
Herkenbaar idd, ken het. Me moeder zei altijd precies hetzelfde, maar toen ik het haar vertelde, was ze er echt wel blij mee hoor, ookal mag ze m'n vriend niet. Misschien draait ze wel bij meid, maar idd erg vervelend dat ze dat tegen je zei.
Dat is inderdaad geen leuke opmerking, ik hoop dat als je het gaat vertellen ze helemaal bijdraaid en het heel erg leuk vind! Het belangrijkste is nog altijd dat jullie het erg leuk vinden en er achter staan, de rest draait echt wel bij...
Idd, en als de rest niet bij draait, pech dan, jullie willen het toch Als mijn ma er anders over zou denken, zou ik er schijt aan hebben, heb al een beetje mindere band met me moeder, maar tis onze keus, niet die van haar
Zou het kunnen zijn dat ze je nog te jong vindt? Mijn moeder was zelf 18 toen ze in verwachting raakte en 19 toen mijn broer werd geboren. Ik kwam 3 jaar later en mijn zusje weer 3 jaar later. Alhoewel ze nooit spijt heeft gehad zegt ze nu nog steeds dat het beter was geweest als mijn broer 6 jaar later was gekomen en daarna ik en mijn zusje. Ook zij was getrouwd met een man met een vaste baan en had een koophuis, maar ze was er nog niet aan toe. Ze had nog veel te veel tijd nodig voor zichzelf. Ze heeft ons dus altijd aangeraden pas aan kinderen te beginnen als we er geestelijk aan toe waren. Misschien draait ze nog wel bij, waarschijnlijk wel. In ieder geval wil ik je veel sterkte wensen en probeer er toch van te genieten!
Misschien was dat een eerste reactie. Als dat zo is, moet ze er waarschijnlijk wel aan wennen zodra ze het weet, maar ik weet zeker dat ze het heel leuk gaat vinden. Misschien vind ze zichzelf te jong om oma genoemd te worden. Dit went wel hoor. Genieten jullie er nou maar van, weet zeker dat het goedkomt! Succes Liefs Britt
Kijk er samen met je vriend maar lekker naar uit hoor! Ik had ook een buurvrouw waarvan de zoon een kindje verwachte met zijn vriendin. Ik hoor deze buurvrouw nog schreeuwen (over straat heen) ik ben nog veel te jong om oma te worden.. ze vond het niet leuk en wilde het niet.. Nah ja zeg.. Wie bepaald of ze oma wordt of niet, dat heb jij nog altijd zelf te kiezen.. Je moeder draait wel bij.. en anders mist ze iets heel moois..
mijn moeder wil geen contact meer en wenste me een miskraam toe en van me schoonouders die vinden het super hahaha me schoonpa heeft zelfs een geboortebord gemaakt. en me pa vind ook leuk zijn namelijk gescheiden
Idd een rot opmerking... ze weet natuurlijk nog niet dat je zwanger bent, dan draait ze vast wel weer bij. En zolang jullie er maar gelukkig mee zijn, dat is het belangrijkste, het is jullie kindje ik denk dat ze wel bij draait...
Mijn oma zei dat ook, toen we bezig waren met zwanger worden (maar dat wist ze niet). Nu is ze supertrots dat ze overgrootmoeder is! Ze had nooit durven hopen dat ze dat zou meemaken...
Me moeder schrok wel eventjes, maar daarna werd ze blij! Noem ze ook Pino, vond ik wel hartstikke leuk! Ouders van me vriend, ze vinden geweldig, ze noemen elkaar al oma en opa ! Haar zus weet het ook, ja stomme schuld van me schoonpa, haha! Want hij had haar aan de telefoon en zus wilde haar hebben, dus hij riep haar Oma, nou dat vond dr zus heel vreemd, lijkt me ook heel logisch, haha! Oma van me vriend wil al beginnen met breien ! Ze heeft maar 2 kleinzoons (tweeling ) Het wordt haar eerst achterkleinkind!
Heel herkenbaar! Dat heeft mijn moeder ook jaren letterlijk geroepen. Ik ben inmiddels (bijna) 9 jaar samen met m'n man en we hebben al heel lang een kinderwens, maar door allerlei omstandigheden (studies, geen fatsoenlijke woonruimte, geen geld) hebben we die wens heel lang maar gelaten voor wat het was, maar een ongelukje zit in een klein hoekje. Het is niet tot een ongelukje gekomen en ons kindje komt nu we ons leven op orde hebben. Maar mijn moeder kreeg het dus wel al die tijd spaans benauwd als we het weer eens over kindjes krijgen hadden. Alsof we zo stom zouden zijn om bewust aan kinderen te beginnen als we zelf elke maand maar moeten zien hoe we het stuk maand dat overblijft aan het einde van ons geld moeten doorkomen... Ik ben er ook van overtuigd dat het vooral een egoïstische reactie was altijd van mijn moeder. Dat ze vooral zichzelf nog te jong vond om oma te worden. Nou ja, daar zou ik me in elk geval dus niet door hebben laten tegenhouden. Ook niet als we al wat eerder vaste jobs enzo zouden hebben gehad
Mijn schoonouders zeiden altijd: wachten jullie nog maar, doe nog maar lekker eerst wat je samen wilt doen. Toen we hen vertelden dat we heel graag kinderen zouden willen, waren ze ook verbaasd en vroegen of we wel alles hadden gedaan wat we wilden, of ons huis wel in orde was, enz. Nu het raak is, zijn zij al de meest trotse opa en oma van de wereld. Ik hoop dat de reactie van jouw moeder positief is als jullie haar het nieuws vertellen. Misschien zegt ze het om jou het gevoel te geven dat ze het nog niet verwacht, wil ze geen druk leggen. Ga je het nog wel snel aan jouw moeder vertellen?