Zoon zit sinds september op de basisschool. Nu ging dit in het begin allemaal voorbeeldig. Hij had zin in school, was sociaal, altijd vrolijk en zeer begaan met de kinderen en leerkrachten. Echter is hij sinds ongeveer een maand compleet omgeslagen. Fysieke onbevangenheid met de jongens onder elkaar is gigantisch uit de hand gelopen en nu slaat, schopt en bespuugd hij dus andere kinderen. Niet precies wat je graag wil horen dus. De juffen hebben het geprobeerd op te lossen d.m.v. een beloningenkaart. Aangezien hij volgens hen geen kwaads in zin heeft als hij zoiets doet. Het is echt uit een impuls, baldadigheid, of zelfs spelenderwijs. Maar dat maakt het natuurlijk niet minder vervelend. De beloningenkaart bleek alleen geen best idee. Aangezien één van de juffen tijdens het buitenspelen er achter kwam dat er een paar andere kinderen begonnen met uitdagen. Het werd een spelletje om hem uit zijn tent te lokken. Niet de bedoeling van de beloningenkaart! Maar wellicht te begrijpen, aangezien ze deze hebben besproken in de kring (en de kinderen weer met hun ouders. Iets wat ik ook wat minder vond, maar dat is weer een ander verhaal ). Dus er is weer overgegaan naar een simpele time-out om af te koelen. Iets wat ik thuis zelf ook probeer toe te passen als hij uit kwaadheid uithaalt naar zijn vader, of ineens de katten aan het bespugen is (ook een nieuwe). Ik leg hem uit dat slaan, schoppen, bijten etc. niet lief is en hij daar anderen pijn mee doet. Maar het lijkt niet binnen te komen, of hij gebruikt het zelfs om echt 'uit te dagen' als zijn pet niet goed staat en baldadig gedrag gaat vertonen. In dit geval mag hij dan ook even afkoelen op zijn kamer. Buiten dat om probeer ik -met oog op de aanstaande baby- wat meer gericht aandacht aan hem te geven. Zoals samen puzzelen, boekjes lezen, de dag doorpraten etc. Waarbij trouwens ook dikwijls uit wijst dat ook hij regelmatig gemept wordt. Meestal door dezelfde kinderen. Maar wat kan ik hier verder mee doen? Dit gedrag staat zo ver af van hoe mijn kleine vent eigenlijk was, dat ik me hier ook geen raad meer mee weet. Ook de juffen moet nu even gaan brainstormen over wat nu verder, aangezien zij er bij blijven dat dit meer 'peutergedrag' is in plaats van doelbewuste venijnigheid. Maar het zit me verschrikkelijk dwars, ook omdat ik bang ben dat hij dadelijk bekend staat als het 'meppertje', of dat ene rotkind. Terwijl hij normaliter echt niet zo in elkaar steekt. Sorry voor het lange verhaal, maar wellicht weet iemand hier raad mee
Is het niet zo dat hij gewoon gepest word op school en uitgedaagd waardoor hij de enige mogelijkheid zag dit gedrag te vertonen? (Ik roep maar iets hoor) Mijn mannetje gaat ook sinds een paar maanden naar school is ook heel sociaal lief en schattig en tuurlijk veranderen ze ineens door school maar als je echt het totaal tegenovergestelde hebt dan zou er toch een achterliggende reden voor moeten zijn.
Moet er trouwens nog aan toevoegen dat hij ook logopedie krijgt omdat hij zichzelf soms nog niet lekker duidelijk kan maken. Hij gebruikt nog te vaak korte zinnen zeg maar.
Dit was ook mijn indruk. Het Is niet eerlijk naar je zoon als hij wordt uitgedaagd tot hij door het lint gaat en dat hij dan een time out krijgt en de veroorzaker niks. Er moet toezicht zijn op het spelen zodat dat in de kiem gesmoord kan worden.
Ik zou eens een goed gesprek voeren op school... Tuurlijk is het niet goed als je zoon dingen fysiek oplost, maar het is evenmin goed als andere kinderen hem uitdagen en slaan. Zijn ze met die kinderen ook aan de slag gegaan met hun gedrag? Ik vind dat je dat wel mag 'eisen'. Daarnaast vind ik dat de juffen het gedrag van de andere kinderen mbt het beloningssysteem ook aan mogen (moeten) pakken. Ik kan me ook heel goed voorstellen dat je zoon gefrustreerd raakt en dat fysiek handelen voor hem de enige oplossing lijkt.
Hier slaat ze ook 😟 hier zeggen ze dat het komt omdat ze zicht nog niet beust is. ze zegt wel van stop nu en hou op ik wildit niet en de anderen weera eens nietluisteren als ze dit zegt dus vaak word ze niet gehoord eindresultaat slaan. Drukke klas etc gewoon om gek van te worden.
Ik kan het me van mijn zoon ook wel voorstellen dat het frustrerend is. Hij komt qua taal niet zo lekker mee, en zal dus ook veel meer moeite hebben om aan te geven wat hem dwars zit en wanneer. Gelukkig pakt de logopedist deze zorg ook op en is druk aan het werk om hem taalkundig 'beter' te maken. Ik merk thuis inderdaad ook dat hij zichzelf op een één of andere manier fysiek probeert te uiten. Dus wanneer hij blij is dan gaat bij bijvoorbeeld springen, wanneer hij aandacht wil dan zal hij zijn lichaam gebruiken om dit duidelijk te maken en wanneer hij gefrustreerd raakt dan zal hij dit laten zien door te gooien, gillen, of slaan. Ook met spullen. Dus ik probeer hem thuis ook rustig uit te laten leggen wat er aan de hand is en eerst mama om hulp te vragen. Dit werkt gelukkig wel. Maar het is ook zo dat hij het ziet als een leuk spelletje wanneer ze hem uitdagen. Maar zo krijgt de leerkracht hem natuurlijk nooit aan zijn hoofd gepraat dat slaan niet 'oké' is. Ook niet als geen van de betrokken partijen begint met huilen.