Hallo allemaal, Ik heb een vreemd "probleem". Na drie miskramen gaat het met mijn kindjes wel goed: vorig jaar beviel ik van mijn eerste kindje en nu ben ik 14 weken zwanger van het tweede en ook alles OK. Twee kindjes in 2 jaar, zoveel meer dan ik ooit nog had durven hopen. Omdat de eerste 3 maanden voorbij waren en mijn buik aanzienlijk groeit hebben we het nieuws aan familie en vrienden verteld en iedereen is blij voor ons. Alleen ik kan er niet blij en euforisch bijlopen. Ik ben kortaf tegen iedereen die welgemeend vraagt hoe het gaat en vertel zelf ook liefst spontaan niets over te zwangerschap. Ook over dagdagelijkse zaken kan ik mij er beginnen opwinden terwijl ik normaal helemaal niet zo ben en we degelijk heel erg blij ben dat we een 2de kindje mogen verwelkomen. Hoewel ik echt mijn best doe om er op te letten, vind ik mezelf dezer dagen geen aangenaam mens. Herkent iemand dit slechte humeur? Komt dit door de hormonen en wanneer gaat dit over?
klinkt me bekend wou het eerst aan iedereen vertellen en toen iedereen het eenmaal wist baalde ik want wilde eigenlijk alles voor mezelf houden tis zo speciaal zon kleintje nu heb ik die buien nog af en toe maar veel minder