Hallo allemaal! Onze dochter is nooit een grote warme eter geweest, maar op het moment maakt ze wel heel bont. Ze neemt nog geen enkel hapje, maar begint gelijk te vragen om vlees. Wij en dus ook Linde eten dit pas als aardappels en groente op zijn of als er genoeg van is gegeten. Zou het op deze leeftijd al zin hebben om te zeggen: 'niet gegeten, geen vlees'....? Of zou ze daar nog te jong voor zijn? Heb nl wel een beetje het gevoel dat ze ons in de tang heeft zeg maar... Overigens hebben we het ook al geprobeerd om het vlees in kleine stukjes door het eten te doen, maar dan vist ze de stukjes er heel vakkundig tussenuit! Groetjes Annelies.
Hoi! We hebben een paar dagen geleden een soortgelijke 'discussie' gehad onder het topic 'vleeseter'. Ik geloof dat het om iets jongere kindjes ging, maar goed... het principe blijft hetzelfde denk ik. Ik denk persoonlijk dat het wel kan, namelijk. Wie weet kun je dat teruglezen en lees je er wat zinnigs? Succes met je meisje! Liefs!
Hoi! Dank je! Stom, heb over dat topic heen gelezen! Komt inderdaad op hetzelfde neer! Ben benieuwd, ze gaat namelijk al behoorlijk stiegeren als we zeggen dat ze eerst wat groente en aardappels moet eten, maar ze krijgt dan eigelijk toch altijd het vlees(nu ik dit zo typ, zie ik zelf het probleem ook eigenlijk wel, hihi). We gaan het proberen!
hmmm ik ben er zelf niet zo voor... hierdoor krijg je strijd aan tafel. Mijn dochter eet wat ze wilt. Vlees is geen beloning maar een onderdeel van de maaltijd...
Hihi, kan gebeuren toch? Iedereen leest hier regelmatig over topics heen (me included ). En qua eetprobleem, dat herkent ook iedereen denk ik hoor! Dingen sluipen erin en als je dan een keer van een afstandje kijkt denk je 'hmmmm...., eigenlijk logisch!' Maar goed, even afwachten hoe het jou met je kleine meid vergaat!! Succes!
Nee hoor.. Strijd ga je aan. Je kunt als ouder ook prima weigeren de strijd aan te gaan. Hier is de regel (en DAAR ben je als ouders toch echt voor): een een paar hapjes groenten daarna vlees. Dat is geen strijd... dat is een regel. Geen groenten? Dan geen vlees. De waarde van een maaltijd zit in de groenten en veel minder in het vlees. Mijn zoontje snapt dit sinds hij ongeveer 14 maanden is heel prima! (21 maanden is dus zeker niet te jong... enne... ze snappen bijna alles tegen de 2 jaar!!!)
Mijn dochter eet dus ook wat ze wil, maar dat is als het aan haar ligt, alleen vlees. En dat past mijn inziens niet binnen een gevarieerd eetpatroon, dus wij willen graag grenzen trekken over wat en wanneer zodat wij het in de hand houden. Dat dachten wij dus ook, vandaar ook even de check. Dat ze bijna alles snapt, dat merken we in alles, pienter genoeg, ook dus pienter genoeg om ons haar gewoon vlees te laten geven, haha!
Ik heb geen idee of ze het al zou snappen, maar proberen dat kan natuurlijk altijd als je dat wil, ik denk overigens wel dat het een tijdje zal duren voor ze het door heeft. Of jullie nemen bijv een tijdje of een paar keer per week zelf ook geen vlees. Zelf zou ik het alleen niet doen, het komt op mij meer een beetje over alsof je door groenten/aardappels/rijst/pasta te eten het verdient om vlees te mogen eten. Ik zou haar gewoon zelf laten bepalen wat en hoeveel ze eet en alles tegelijk op haar bordje leggen, ik zou denken die groenten komen dan vanzelf wel weer. Maar ieder zijn/haar opvoeding/omgang met eten is natuurlijk anders. Liefs, Hanneke.
Inderdaad: "Geen groenten, dan ook geen vlees" zijn miz dreigende woorden en zorgt bij het kind niet voor lekker ontspannen eten. Dat is hier het allerbelangrijkste, zonder eisen, voorwaarden, beloningssysteem of wat dan ook. Zo doen wij dat ook: "Hier kind, heb jij een lekker bordje; geniet ervan!" En dat doet hij, altijd.
Ik sluit me aan bij Hanneke en zogelukkig. Milan heeft ook een tijdje gehad dat 'ie vooral vlees wilde eten, nouja prima, dan eet 'ie dat. Inmiddels eet 'ie juist weer vooral groente (en z'n vlees liever niet). En er zijn ook periodes dat 'ie alles eet wat los en vast zit.
Met mijn dochter heb ik nooit heel veel problemen gehad alleen met anderhalf jaar wou ze juist geen vlees eten, spuugde het gewoon uit. Wij hebben er voor gekozen om er geeen ophef over te maken, dus dan maar geen vlees. Op een gegeven moment ging ze het weer interessant vinden (heeft wel tijd geduurd) en nu moeten we oppassen dat ze het niet van ons bord afpikt. Mijn buurmeisje, deed net zo als jou zoontje wou ook alleen vlees. Haar moeder heeft er op een gegevenmoment maar gelaten en dat dan met een boterham gegeven. En nu eet ze geen alles weer. Het zijn gewoon fases, waar ze door heen moeten. ik wil het eten gezellig houden ook voor mezelf, dus maak er geen discussie punt van. Dochterlief geeft al snel de strijd op dan en gaat gewoon lief eten op het moment dat ze doorheeft dat zeuren geen zin heeft.
Ohwja sluit me ook aan bij hanneke en zo gelukkig, ze mag van mij zelf weten hoeveel en wat ze eet ik schep op en als ze meer wil van iets vraagt ze daar gericht om, of wijst er naar. Zou vlees ook zeker geen beloning maken. Maar iedereen inderdaad zijn eigen keuzes en manieren