Ik neem hem ook niet kwalijk dat hij een laag loon heeft. Maar het geeft wel aan waarom hij in de min staat terwijl het geen rare dingen zijn waar hij zijn geld aan uit geeft. Ik ben bij een instantie geweest om weer in werktraject te komen. Zij gaven aan dat ze mij nu te labiel vinden om te werken. Dat ik eerst weer in balans zou moeten komen. Dit is ook de reden waarom ik niet werk. Ik heb hiervoor altijd gewerkt. Dat ik nu thuis zit is niets voor mij. Maar ik ben zo ontzettend moe van alles. Er komt niets uit mijn handen. Ik besef nu dat dat komt door oa gebrek aan steun enz. Ik heb daarom ook afspraak gemaakt bij dokter binnenkort.
Ik begrijp niet goed waarom je zo moppert op je man wat financiën betreft. Als jullie allang bij elkaar zijn, dan zorg je er beide voor dat je prima kan leven. Als hij niet zoveel verdient, wat je al langer weet, zal je het toch moeten compenseren met de erfenis. Je zegt dat hij dingen voor zichzelf wilt doen met het overige beetje, maar ik las voorheen dat hij ook uitjes enzo betaald. Ik moet eerlijk zeggen, dat ik niks van je verhaal begrijp. Als jij je beter gaat voelen om te gaan scheiden, moet je dat gewoon doen. Je bent eind 30ig, dus je bent oud en wijs genoeg om die beslissing te nemen.
Nee mijn man betaalt niet de uitjes. Hij betaalt alleen maar dingen voor zichzelf. Hij betaalt voor mij niets. Natuurlijk als hij niet veel verdient dat ik dan bijleg. Maar hij gaat hier standaard van uit. Dat ik alles wel betaal. Ik betaal dus niet alleen uitjes enz van de erfenis maar alles. Wat je elke maand van je salaris betaalt betaal ik nu van die erfenis. Het gaat dus best hard. En hem interesseert het niks als ik straks alles kwijt zou zijn. Dat is mijn ergernis. Hij kijkt alleen naar zichzelf. En denkt dan: als we deze maand te kort komen, ach dat betaalt tinkerbel wel want ik heb toch niets. Lekker makkelijk. Hij kijkt ook helemaal niet hoe hij toch zou kunnen bezuinigen bv. Dat zou ik dan doen.
Ik weet het niet. Misschien heeft hij het gevoel dat hij niks goeds kan doen en doet hij zo dwars. Er zijn twee kanten aan het verhaal en waar twee ruzie hebben, hebben twee schuld. Ik hoop dat je eruit kan komen. Succes bij het gesprek.
Ik denk dat het gewoon zijn karakter is. Hij is heel erg op zichzelf gericht. Is ook altijd veel uit handen genomen door zijn ouders. Hij heeft nooit echt geleerd zelfstandig te zijn. Geld is altijd al een probleem zolang ik hem ken. dank je wel.
Ik denk als we uit elkaar gaan dat ik dan die negatieve sfeer hier in huis niet meer heb. Dat ik me dan opgelucht voel dat er niet meer iemand is die niet echt betrokken bij me is. Ik denk dan dat ik dan meer energie en ruimte heb om wel dingen te gaan doen. BV werk of eventueel studie of een hobbie of zo. Ik denk dat ik het verder met mijn kindje wel red. Ik doe nu ook al alles alleen dus dat kan ik best. Ik zal dan wel een (vaste) oppas moeten zoeken. Dat denk ik dat het zo zal gaan.
Ik lees trouwens totaal geen samen. Jij kan toch ook zeggen: he laten we naar de financiën kijken want zo gaat het niet?
Dat heb ik al vaak gezegd. Maar hij flipt dan want hij heeft niets zegt ie dan. Hele rampscenario's komen er dan voorbij. Daar word ik zo moe van elke keer. Gewoon omdat hij niet kijkt naar mijn geld. Dat dat dus op raakt op deze manier. Maar hij kijkt daar niet naar,
Maar besef je dat een scheiding voor een kind vreselijk heftig is? Wat heb je er voor hem/haar aan gedaan om het te laten werken? Relatie therapie etc?
Ik heb alles gedaan wat ik kon opbrengen. Maar ben nu helemaal op. Ik denk eigenlijk dat ons kindje meer gebaat is bij een fijne sfeer en gelukkig ouders. Dat is nu niet. Zijn ouders wisten niet dat hij zo met mij om ging maar zijn nu ook boos op hem. Ze willen dat hij verbetert. Maar tot nu toe doet hij dat ook niet. Het is zijn karakter denk ik echt.
@tinkerbel80 Waarom ga je niet in de buurt schoonmaken bij mensen in huis? Hang een briefje op bij de supermarkt en geheid dat je dan reacties krijgt.
Het is trouwens wel een beetje wisselend wat je zegt. Eerst geeft ie alleen maar geld aan zichzelf uit, dan heeft ie een laag loon waar de vaste lasten vanaf gaan en hij daardoor nog maar een klein beetje over heeft, vervolgens betaal jij weer alles uit je erfenis. Hebben je ouders de koude kant uitgesloten bij de erfenis btw?
Precies dit.. Geen ervaring nodig en toch meer inkomsten.. Lijkt me een goede start.. En zorgen dat je man niet in de min kan staan op de rekeningen.. Dan flipt hij maar.. Zo gaat het niet goed, dus of jij regelt vanaf nu de financiën en geeft hem geld als er ruimte voor is voor dingen voor zichzelf, of hij gaat maar lekker bij papa en mama wonen.. Ik zou dit meer als ultimatum brengen.. Voor jou is de koek op, dus of veranderen, of uit elkaar..
Ik vind het een beetje apart geregeld om eerlijk te zijn. Jullie wonen samen, zorgen samen voor een kind. Hij werkt wel, maar verdient niet goed om alle lasten te betalen en zelf nog wat over te houden en jij betaalt dingen vanuit je erfenis en lijkt verbaasd te zijn dat het opraakt? Dat is toch logisch als je alles gescheiden houdt en er niks nieuws bijkomt? En als jouw vriend niet veel verdient en hard werkt en niks overhoudt, terwijl jij niet werkt en wel genoeg hebt, tja, zou ik ook niet vrolijk van worden.
Je negeert wel duidelijk de vragen die niet in je voordeel zijn. Waarom gaat je kindje bijvoorbeeld naar de opvang? Jij bent toch thuis?
En overal is wel weer een smoes voor waarom dat niet kan/ wil/ gaat. En waarom en kind naar de opvang gaat terwijl er een ouder thuis is en er eigenlijk geen geld voor is vind ik ook heel bijzonder.
Hier wil ik wel even op reageren . Ik ben ook een thuis blijf moeder en laat ik mijn kind nou over 2 en een half jaar ook naar de opvang brengen ( peuterspeelzaal) omdat ik het belangrijk vind dat mijn kind leert ruzie maken( klinkt heel negatief, maar ook dat is belangrijk) met andere kindjes maar vooral ook leert goedmaken, delen en heel veel andere dingen die goed zijn voor de ontwikkeling van een kind. Ik vind het van belang dat mijn kind die vaardigheden leert. Buiten dat ik dat belangrijk vind, is het goed voor mijzelf dat ik soms ook even zonder kind kan zitten zodat ik de beste mama voor hem kan zijn. Dus de vraag waarom gaat je kind naar de opvang als jij thuis bent? Vind ik persoonlijk erg raar om te vragen. Waarom zou een kind niet naar de opvang mogen als jij als moeder of als vader thuis bent?
Maar een peuterspeelzaal is toch heel wat anders dan de opvang? En iedereen moet natuurlijk zelf weten of ze opvang willen terwijl er gewoon iemand thuis is maar als je eigenlijk de financiële middelen er niet voor hebt, waarom dan naar de opvang? Er wordt steeds maar gezegd dat de erfenis helemaal naar de knoppen gaat. Dan wordt het tijd dat je keuzes gaat maken in wat noodzakelijk is en wat niet. Een opvang terwijl je zelf gewoon thuis bent vind ik dan geen noodzakelijke uitgave. Dat is dan gewoon een overbodige luxe