Schrijven op school versus tablets

Ik denk er juist totaal tegenovergesteld over. Hier wordt er enorm veel aandacht aan besteed, terwijl ik het wat onzinnig vind omdat ze later toch nauwelijks nog schrijven.

Maar ik heb ook altijd het idee dat het er gewoon een beetje inzit. Mijn man schrijft bijna onleesbaar, ik schrijf altijd erg netjes (zeggen anderen) en we hebben beiden er vroeger les in gehad.

 

Ik vind het wel belangrijk eigenlijk, maar dan zal ik ook wel ouderwets zijn. Ik merk het bij mezelf, ik kom uit het pre-typ tijdperk dus schrijven was heel belangrijk. En ik merk nu zelf dat omdat ik heel veel typ, dat schrijven een stuk vermoeiender is. Ik krijg gewoon pijn in mijn hand.

Ik hoop ook wel dat mijn dochter dat op school goed leert schrijven.

 

Hoezo schrijf je later nauwelijks nog? Ik schrijf nog voortdurend hoor... Zeker voor officiële dingen.

Ik zou er alleszins zelf echt niet blij van worden als mijn dochter niet meer deftig leerde schrijven op school.

 

Nou mijn ervaringen zijn anders, dat kan toch?

En ik vind het niet zo nodig, bovendien sommigen mensen hebben na 20 jaar intensief schrijven nog hanenpoten. Mijn man vindt het ook minder belangrijk dan jullie.

 

Jeetje.. ik zit dit met open mond te lezen. Schrijven is zoveel meer dan alleen maar schrijven. Het is zo ontzettend belangrijk voor de motoriek en bv de houding. Wanneer ze hier zo laconiek op school mee omgaan, zou ik zeker thuis aan de slag gaan hiermee.

 

Ja natuurlijk kan dat. Ik vind het gewoon oprecht verbazend dat jij zegt nauwelijks nog te schrijven. Ik kan me dat niet inbeelden.

 

Ik zit er nog eens over na te denken, maar behalve boodschappenlijstjes kan ik haast niet bedenken haha. Op het werk ook helemaal niet eigenlijk.

 

Verjaardagskaartjes, een briefje voor de poetsvrouw, kattebelletje voor mijn man, boodschappenlijstje, aanvraag voor ouderschapsverlof, notities tijdens vergaderingen, briefje naar de juf over de aankomende verjaardag van de dochter, herinneringsboekje van mijn kinderen, post it op bureau van een collega om iemand terug te bellen, aanvraag voor een klantenkaart in een winkel, inschrijving in de kleuterschool... Niets van dat alles?

 

mijn zoon heeft het zo moeilijk op school wegens met de hand schrijven. op zo een school zou hij erg blij worden denk ik. maar wij vinden het belangrijk dat handschrift leesbaar en spoel is. helaas is het tegenwoordig geen ramp voor de juffen. zij hebben niet zoveel tijd voor schrijfachterstand omdat zij taal spelling etc veel belangrijker vinden. ik praat steeds met de juf zodat zij extra tijd inzet. maar gaat zo moeizaam. als het om rekenen ging dan is het een ander verhaal helaas.

 

Ook ik schrijf nog steeds vanalles op, maar bijna al deze dingen kunnen ook gewoon via digitale weg.

Verjaardagskaartje (oke heel onpersoonlijk vind ik het maar) kan gewoon een kaartje van greetz zijn
briefjes voor poetsvrouw, berichtje aan man, boodschappen etc. kan allemaal via whatsapp of andere apps. Post its collega kan via email of skypechat.
inschrijving kleuterschool kan bij ons ook digitaal, eventueel uitprinten en opsturen. herinneringsboekjes, notities vergadering kunnen ook digitaal.

Dan zou ik alleen voor je juf (wat ook mondeling zou kunnen) en een formuliertje voor een winkel moeten kunnen schrijven, tja dat hoeft niet perse netjes te zijn.

Overigens snap ik niet dat ze alleen nog maar digitaal leren, schrijven is volgens mij ook echt wel belangrijk!
Dus als dit op school niet goed genoeg wordt geoefend zou ik zeker thuis wel extra oefenen, na de basisschool komt ook voortgezet onderwijs en daarna misschien beroepsonderwijs of universiteit, en dan is het zeker wel handig om nog eens een aantekening te kunnen maken op papier!

 

Ik schrijf heel weinig als ik dit zo lees... alleen post it notes voor collega's of mezelf, af en toe een formulier voor school/sport of werk en als ik met iemand bel schrijf ik nog wel eens wat op (maar op mijn werk vaak ook in m'n mail zodat ik dingen kan kopieren en plakken. En binnenkort een paar dingen voor de hypotheek. Mijn man app ik altijd en boodschappenlijstje/verlanglijstje staat in mijn telefoon.

Maar ik vind het wel belangrijk dat ze netjes leren schrijven. Merk zelf dat ik steeds minder mooi ga schrijven, kon het laatst zelf niet eens meer lezen

 

O ik vind dat absoluut slecht als ze niet meer leren schrijven. Dat zou mijn keuze voor een school danig beïnvloeden.

 

Net als shakes schrijf ik ook nog veel hoor. Op werkdagen 3 of 4 boekjes van de oppaskindjes, broodtrommelbriefjes, boekje wat ik bijhoud voor de kinderen, losse briefjes, briefje voor de juf oid.

 

Natuurlijk kan er ook veel digitaal. Vraag is of je dat wilt. Een briefje in de brooddoos van mijn man is toch echt nog iets anders dan een sms...

 

Ik zou het erg vinden als ze op school alles op tablets deden omdat dat ervoor zorgt dat je alles individueel doet en weinig samen leert, coöperatief leert. Ik vind het ook niet nodig dat alle leerstof opgeleukt moet worden met eindeloze filmpjes en muziekjes en andere overbodige prikkels.

Maar weinig oefenen met netjes schrijven, nee dat vind ik dan weer niet erg. Ik doe zelf alles via mail of app, op m'n werk gaat alles electronisch, boodschappenlijst is ook een notitie in m'n telefoon, kerstkaarten laat ik drukken, de juf mail ik, de werkster appt ook... Er gaan denk ik weken voorbij dat ik niet schrijf. Ik denk dat er over een paar generaties amper meer geschreven gaat worden.

 

Ik denk dat je niet te vasthoudend moet zijn aan vroeger.
Schrijven is een communicatie middel. Een manier om woorden om te zetten dat ze weer terug te halen zijn of over te brengen zijn.
Digitale tijdperk biedt in bijna alles een eigen versie dmv apps en software. Boodschappenlijstjes, die zet je door naar je man via whatsapp, agenda digitaal, kaartjes.. och, gewoon een appje of digitale kaart. Maar ook met officiële documenten.
Denk aan een DigiD, straks kan je misschien wel je handtekening zetten met een vingerafdruk.

Schrijven heeft iets romantisch, iets nostalgisch, iets persoonlijks. Je ziet een stukje van de persoon in de vorm van de letters. Maar daarmee is met de hand schrijven niet per se effectiever dan typen, integendeel dus ik ben het eens met reactie hierboven dat er over x aantal jaar nauwelijks nog met de hand geschreven wordt.

Hangen de boodschappenlijstjes straks mooi te pronken naast de hiërogliefen in de toonzaalude schriften

 

Nee, eigenlijk niet. Ben secretaresse en wij werken hier met een digitale pen en laptop. Als ik een klantenkaart moet invullen passeer ik. Romantische berichtjes appen wij

 

Ik werk op een school waar in de bovenbouw de basisvakken op tablets worden gegeven (rekenen, taal, spelling) Dat is dus twee uur per dag. Begrijpend lezen, zaakvakken e.d. van wel schriftelijk. Maar dat zijn wel vakken waarbij ze vaak in winkelen of op werkbladen schrijven. Echte lijntjesschriften gebruiken we nauwelijks meer. Bij de schrijflessen zelf natuurlijk nog wel, maar dat is maar een half uur per week.

Ik zit inderdaad wel dat de handschriften gemiddeld genomen wat achteruit gaan. Logisch ook wel, het wordt minder geoefend. Dus dat is inderdaad een nadeel van het werken met de Snappets. Maar ik vind de voordelen groter.
En wat eerder al gezegd werd: schrijven wordt een minder belangrijke vaardigheid. In tegenstelling tot een aantal van mijn collega's heb ik schrijflessen ook in de bovenbouw altijd serieus aangepakt. En dat doe ik nu nog. Maar je moet wel realistisch zijn. Schrijven en vaardigheid die gewoon minder belangrijk wordt. Ik merk trouwens aan mezelf ook dat ik er minder goed in word. Laatst moest ik een a4-tje vol schrijven, ik had gewoon kramp in mijn hand. Dat was vroeger nooit!

Spelling van wij trouwens wel weer meer op papier doen. Spelling moet je echt inslijpen en bij toen gebeurt dat veel minder. Bij spelling leggen we ook op het handschrift. En gelukkig krijgen ze ook nog ouderwetse strafregels.