Hoi! Ik weet dat er meerdere topics zijn over slecht slapen maar moet toch mijn verhaal even kwijt. Zal beginnen bij het begin. Half november 2016 hebben wij ons oude huis verkocht. Vanaf toen ben ik bij mijn ouders ingetrokken met onze kleine man van 2 voor het grootste deel van de week. En mijn vriend bij zijn ouders (kleine man sliep daar van woensdag t/m vrijdag). Ik was het hier al niet helemaal mee eens, zo'n gesleep met hem. Maar snapte ook wel van mijn vriend dat hij zijn kindje ook graag bij hem had. In de laatste week van het logeren bij onze ouders, begon de kleine man uit zijn campingbed te klimmen en heeft een keer een lelijke smak gemaakt. We hebben toen besloten in het nieuwe huis hem gelijk een peuterbedje te geven. Sinds tweede kerstdag slaapt hij weer bij papa en mama in het nieuwe huis, nieuw kamertje en het nieuwe bed. Nouja slapen......de eerste nachten natuurlijk steeds eruit komen, huilen en roepen. Steeds terug gebracht en op een gegeven moment bij hem blijven zitten tot hij sliep, muziekdoosje aan.....hij slaapt!! Dachten we. Na 2 uur wordt hij huilend wakker en weigerd nog in zijn eigen bedje te gaan slapen. Lijkt bang te zijn, zegt ,,boem, boem mama,, en wijst naar het raam. Hij is erg geschrokken van al het vuurwerk met oud&nieuw en krijgen dit niet uit z'n koppie. Nu slaapt hij dus elke nacht tussen ons in, proberen hem steeds terug te leggen, maar wordt onderweg al wakker. Lampje aan laten helpt niet, deur open, deur dicht. Worden er nu een beetje wanhopig van. Bovendien lig ik nu elke avond om half tien op bed omdat ik er ook nog eens bij moet blijven liggen in ons bed. Voor de verhuizing was hij een voorbeeldig slaper met af en toe een gebroken nacht. Adviezen om hier mee om te gaan of op te lossen zijn meer dan welkom. Wij weten het niet meer! Groetjes