Hebben jullie dit ook? Ik voel me meer dan eens per dag zo bezorgd. Kan mezelf soms ook gek maken met gedachten dat t niet goed met de baby zou zijn. Dan ben ik mn buik aan t bewegen en dan voel ik hem even en later denk ik weer: zou ik hem nou wel genoeg gevoeld hebben want nu voel ikhem even niet! En zo kan ik mezelf dan weer sussen en gaat t wel weer en zo zit ik weer diep in gedachten verzonken. Ook dat in gedachten zitten heb ik vaak. Niet alleen negatief hoor maar kan zo uren voor me uit staren en denken. Ben toch nieuwschierig of ik hierin de enige ben of dat meer meiden dit herkennen....
Ja meid, dat heb ik ook. Soms heb ik gewoon het idee dat ik helemaal geen kindje krijg. Kan me er geen voorstelling bij maken. En dan vraag ik me af of die gedachten een voorgevoel zijn, of dat ik het mezelf aangepraat heb door ook allemaal enge nare verhalen te hebben gelezen op internet. Ik kan dan ook niet echt genieten van mijn zwangerschap.
Ik heb dat ook, soms echt gepaard met paniek. Dat ik me weleens afvraag in hoeverre het nog gezond is. Ik ben nog elke dag zo bang dat het mis gaat doordat ik iets oploop (listeria/ toxoplasmose), iets verkeerds doe, of dat het hartje er gewoon mee zou stoppen ofzo. Het slaat vast nergens op, maar het houdt me continue bezig. Vaak denk ik "was hij/zij er maar!", maar dan heb je vast en zeker weer andere zorgen (wiegendood, krijgt de baby genoeg binnen, huilt ie niet teveel). Helaas is de roze wolk hier ook heel ver te zoeken, vind er niks aan om zwanger te zijn.....
Dat heb ik dus ook; lees teveel slechte verhalen en dan denk ik steeds "nou, de kans dat het mis gaat is nog zo groot". Kan me er ook amper iets bij voorstellen dat er echt een kindje in me groeit. Zo bizar..
Hier precies hetzelfde hoor, ik denk soms mijn beeb ook niet te voelen waardoor ik soms binnen 1 sec. in de stress kan schieten.. Waarna de beeb dan 2 sec. later ineens aan een gymnastiek-uurtje begint en ik bijna gek wordt van de trappen/druk tegen mijn ribben/maag/blaas.... En dan die striae.... Tot nu toe nog niks maar ik denk het nu te zien opkomen.... het zal toch niet nu nog..... Pffff wordt soms gek van mezelf, stomme paniekmomentjes.....
Gelukkig ben ik niet de enige. Dat is al een hele geruststelling weten jullie dat... Ik heb expres niet in het vlinder gedeelte gekeken omdat ik mezelf dan nog gekker mak dan ik al ben! En idd die roze wolk waar iedereen t over heeft is er nooit geweest! Tuurlijk ben ik gelukkig dat ik zwanger ben en alles er goed uit ziet enzo maar de zorgen die t met zich mee brengt heb ik miss wel onderschat. Ik ben ook echt een denker. Nu maar hopen dat ik t een beetje lol kan laten als de baby er is, haha dan beginnen de zirgen volgens mij pas echt....
Ik ben nu bijna 36 weken en ik krijg het nu juist meer nu ik naar het einde aan het toewerken ben. Voel ik de baby wel genoeg op een dag en maakt ze het goed?. Ik zal dan ook opgelucht wezen als er over een aantal weken een gezonde baby in het wiegje zal liggen. Ik heb gelukkig genoeg andere bezigheden zodat ik daar niet continue mee bezig ben,Ik ga zo direct de laatste spullen in huis halen voor een hopelijke thuisbevalling.
Oh ja dat vergat ik nog: dat onwerkelijke heb ik ook al heel de zwangerschap. Dat ik niet kan geloven dat ik echt een kind krijg. Nu staat de ks voor volgende week vrijdag gepland en nog is t moeilijk een voorstelling te maken. En dat na al die controles en al die echo's. Wordt er gek van. Zou zo graag zorgeloos willen genieten maar dat lukt gewoon niet. Hoop dat dat bij een eventuele tweede zwangerschap anders zal zijn....
O jee, dus dat wordt niet minder. Ik maak me nu ook iedere dag druk of het nog wel goed gaat... Ik had gehoopt dat als ik de 12-wekengrens voorbij ben onbezorgd zou kunnen gaan genieten.... Maar ja, dan is er nog de uitslag van de nekplooimeting, en de 20-wekenecho...
Ik had dat ook, en nu nogsteeds.. ik kijk 100000 x per dag in dr ledikantje of ze nog wel ademt enzo..
Ik had trouwens ook een angelsounds gekocht, als ik dan ongerust was dan ging ik gewoon even naar het hartje luisteren. Dan wist ik dat ze er nog was
Nou ik heb het niet zo zeer wat betreft de baby (die laat luid en duidelijk merken dat hij er nog zit).. Maar wel wat betreft mijn gezondheid.. Heb nog nooit zoveel vage klachtjes gehad. En ik vind t steeds moeilijker om te bepalen wanneer ik de vk moet bellen
Ik had het in het begin ook hoor. Eerst tot de 12 weken grens daarna tot de 20 wekem echo en daarna heb ik het wel wat van me af kunnen zetten. Toen kwam er voor mij nog een vervelende questie op t werk tussendoor (ben op een hele lullige manier mn baan kwijt geraakt) dus heb ik me ook veel met die ellende bezig gehouden en nu meer naar t eind heb ik steeds meer de angst weer dat er iets niet goed zal zijn, om gek van te worden soms.gelukkig denk ik het niet hele dagen maar als het weer de kop op steekt wordt ik gewoon moe van mezelf! Heel gek maar ik voel nu wel echt al een band met mn kind en in het begin had ik dat minder. Heb nu dat als ik er aan denk dat als hij pijn heeft ik gewoon zelf die pijn al kan voelen, en janken maar weer..... Hahaha
Ik voel de baby juist niet zo krachtig en wat iedereen omschrijft van een voet die je voorbij ziet komen en soms dat je hem zelfs gewoon kan pakken dat heb ik allemaal niet en daarom raak ik dus soms ook verward of het allemaal wel goed zit. De baby ligt in stuit dus ik denk dat ik hem daarom minder voel. T is iig altijd zo geweest en niet ineens minder geworden ofzo dus ik zou me geen zorgen moeten maken maar ja.... Als t jou gerust stelt zou ik gewoon lekker bellen. Ik kan zelf ook best lang twijfelen of ik zal bellen en dan ineens hak ik de knoop door. Ze zijn er voor hoor en als ze me een zeiekerd vinden, nou dan vinden ze dat maar! Haha t is altijd ff die grens over bij mij en dan doe ik het gewoon. Gewoon doen hoor! Daar zijn ze voor!
Nou ik kan ook geen voet ofzo pakken hoor Maar hij stompt hard zat dat ik t voel. Heb ook echt t gevoel dat ik "vol" zit. Wel klote idd als je er verward om raakt.. krijg je dan geen extra controle ofzo om je gerust te stellen? Ja heb nu mijn gezondheidsvraag hier op de forum aan de vk gesteld voor ik mijn vk bel. word steeds duizelig zonder reden (zit stil).
Oh das niet fijn. Meestal is je bloeddruk laag bij duizeligheid toch? Miss kan jenzelf vast wat bloedruk verhogende dingenneten? Dropjes ofzo?
Je ben nu chippies aant eten, misschien helpt dat. Toen ik ze ging pakken werd ik ook weer duizelig en nu ook beetje maar wel minder
JA hoor, herkenbaar, ik had het ook dagelijks tijdens de zwangerschap. En elke keer dacht ik, was ze er maar, dan kan ik haar zien en me minder druk maken.... Dat was een beetje naïef gedacht, want toen ze eenmaal geboren was, werden de zorgen er nou niet bepaald minder om Dat blijf je denk ik, je hele leven houden!
haha en bedankt voor de bemoedigende woorden! Ja ach dat is natuurlijk ook zo! Kop in het zand dus maar en gewoon denken: alles komt goed!!! mannen kunnen dat altijd zo fijn (die van mij iig wel) als ik dan tegen hem zeg waar ik me zorgen over maakt zegt hij: joh dat komt allemaal wel goed! Pffff kon ik dat maar wat meer, zou echt fijn zijn!