Alvast mijn excuses voor mijn klaagzang....... Ik ben momenteel 14 weken zwanger. En heb meerdere keren in het ziekenhuis gelegen vanwege extreme zwangerschapsmisselijkheid. Ik hield niets meer binnen en droogte uit. Daarna kreeg ik een paar weken vakantie want ik had nog uren genoeg. Mijn rust gepakt en gehoopt dat de misselijkheid zou verdwijnen. Het ging beter en voelde me langzaam weer mezelf worden. De rust deed dus enorm goed. Nu sinds een paar dagen voel ik me weer enorm ziek! Ik voel me zo misselijk dat ik niets kan doen. Lig op de bank en meer dan dat komt er niet uit. Ik zou wel willen maar het gaat gewoon niet. Probeerde nog boodschapjes te doen, maar in de winkel werd het nog erger dan het al was. Ik durf bijna niet te eten of te drinken omdat ik bang ben dat het eruit komt. Nu moet ik van de week weer werken. Maar als ik mij zo voel weet ik niet of ik dat trek. Ik wil heel graag hoor want normaal gesproken ben ik super gemotiveerd. En ze zijn tevreden over mij en mijn werk. Helaas is mijn contract volgend jaar wel exit. Maar toch blijf ik mijn best doen. Alleen als ik mij zo voel lukt het me echt niet..... het is onmogelijk om zo te werken. Ik hou zo niets binnen. De rit in de auto is al een ramp. Wat moet ik doen dames? Ziekmelden? Kan ik dat wel maken zo midden in de december maanden? Stel ik mij misschien aan? Ik ken mezelf zo niet hoor.... ik melde mij nooit zomaar ziek. Moet wel heel wat aan de hand zijn. En dan ben ik ook nog bang voor hun mening of wat ze er van vinden. Voel me ook nog eens schuldig tegenover mijn collega's. Vind het rot voor hun. Ik werk al halve dagen ivm de misselijkheid. Maar zelfs dat is nu teveel voor mij.... :x Wat vinden jullie? Wat medicatie betreft : emesafene en primperan heb ik al eens geprobeerd. Ook in hogere dosering. Maar helaas..... Ook dit werkt niet optimaal.
wat een rot situatie!!! Gelukkig heb ik hier geen ervaring in (sorry!!) maar heb wel gelezen dat sommige eetwaren wat beter blijven zitten dan anderen (zoals vanille vla). Krijg je in ieder geval nog wel iets binnen anders ben je zo meteen misselijk omdat je niks/nauwelijks eet? Vind het heel vervelend voor je en hoop dat je nog goed tips krijgt waar je wel wat aan hebt. Hopelijk voel jij je snel wat beter!!
Je gebruikt nu dus geen medicatie meer? Of wel? Anders misschien toch proberen of het effect nu beter/anders is..? Kun je misschien nog niet werken, maar kom je misschien wel enigszins de dag door.. Heel veel sterkte! Weet uit ervaring hoe vreselijk frustrerend het is dat spugen, spugen, spugen en misselijke gevoel. En hoe moeilijk ook.. Probeer kleine beetjes tot je te blijven nemen. Mocht het echt niet gaan gewoon weer aan de bel trekken hoor!
Ik neem nog steeds de medicatie. Maar het doet niet veel. Hoor vaak van mensen dat het een wondermiddel is. Maar hier helaas niet.
En hoe neem je de medicatie in? Hoeveel en om de hoeveel uur? Ik heb bijv emefasene gehad en mocht er 2 a 3 per dag. Dit werkte niet. Ik nam er op een gegeven moment 4 per dag. Ze moeten strikt op vaste tijden ingenomen worden. Dus niet, zoals sommige doen, alleen wanneer de misselijkheid op komt. Echt om de 4 a 5 uur, ongeacht of je wel of niet misselijk ben. En belangrijk, met veeeeel water. Moeilijk bij misselijkheid maar dat is echt belangrijk. Emefasene werkt het beste als er veel vocht in het lichaam zit. En als het niet werkt, dan zou ik niet gaan werken. Ik werk in de zorg en kon echt niet werken. Kon alleen maar op de bank zitten in innige omhelsing met mn emmertje. Kon echt niet werken. Gelukkig werkte de medicijnen. Maareh, je weet dat je met bijv emefasene niet mag autorijden??
Als je zelfs al de rit naar het werk nauwelijks overleeft, laat staan het werken zelf ... kan je echt wel beter thuisblijven. Wat heeft een baas aan jou als je wel fysiek aanwezig bent, maar eigenlijk niet of nauwelijks in staat bent om te werken? Als het zo blijft zoals het vandaag is, zou ik dus morgen gaan overleggen met je huisarts of je specialist.
Getsie wat naar dat je je zo voelt kan me voorstellen dat je even niet goed weet wat je moet... Het is inmiddels maandag, ben je gaan werken? Ik zat nog te denken dat het misschien een optie is om thuis wat dingen op te pakken? Natuurlijk geen idee of dat met jouw werk mogelijk is. Tja, als je je echt rot voelt gewoon lekker thuis blijven! Jouw gezondheid is op dit moment het belangrijkste, ongeacht wat jouw collega's daarvan vinden. Sterkte!
Ik ben een halve dag gaan werken. Het ging wat moeizaam en helaas wat gespuugd. Maar het ging beter dan de afgelopen dagen. Hoorde vandaag ook nog eens dat mijn contract 100% zeker niet word verlengd. Balen.
Wat vervelend dat je je zo beroerd voelt en dat je contract niet verlengt wordt. Ik zou het eens bespreken met je vk hoe je dit zou kunnen doen met je werk. Als je je echt heel beroerd voelt en dus niet kan werken dan zou je je ziek kunnen melden. Is natuurlijk erg zonde om je vakantie dagen op te maken terwijl je zo ziek bent. Je werk krijgt je salaris vergoed via het UWV.
Ik denk helaas dat je je dan wel moet ziek melden... Als je zo misselijk bent kun je gewoon niks, echt heel rot... Wil je iig sterkte wensen!
Ik ben blijven werken..... vraag niet hoe..... maar merk dat ik gewoon bang ben voor dat gezeur van mijn werk. Ze pushen je enorm als je ziek bent..... zo geen zin in. Maar als ik me zo blijf voelen, zal ik toch aan mezelf moeten gaan denken.
Lieve schat, je moet nog meer dan 20 wkn, het heeft echt geen zin om jezelf nu al zo uit te putten. Wat zegt je bedrijfsarts hier van? Ze zijn meestal erg zuinig op zwangere vrouwen en het is niet dat je met een 'verstopte neus' thuis wil blijven, je hebt HG! En eerlijk... als je contract toch niet verlengd wordt, zou ik al helemaal aan jezelf en kindje denken. Laat ze maar zeuren! Dus ziekmelden, afspraak bij arboarts plannen en dan verder kijken. (ik heb van week 6 tot bevalling volledig in ziektewet gezeten, werken was gewoon geen optie door de misselijkheid, extreme vermoeidheid en spugen... En dat geldt voor de meeste vrouwen met HG. Wat ik me altijd voor ogen hield: ik kan nog 35 jaar werken, maar ik kan maar 1 keer dit kindje dragen!) Sterkte!