waarschijnlijk is dit onderwerp al vele keren aangekaart maar ik zit er erg mee: sinds mijn bevalling heb ik (natuurlijk) een beetje een zeer onderkantje en niet veel zin in sex. Ik zit nog niet lekker in mijn vel zeg maar. Verder ziet mijn lichaam er wel weer normaal uit. Mijn partner vind me nu nog mooier dan voor de bevalling... dat is op zich leuk om te horen, maar ik kan niks doen of zeggen of hij begint weer over mijn lichaam en over sex. ook als ik het over iets totaal anders wil hebben. het werkt me enorm op m'n zenuwen, ik krijg gewoon niet de kans om zin te 'maken'. Het lijkt wel alsof hij me totaal niet begrijpt, ik heb hem een keer duidelijk uitgelegd hoe ik me voel en dat het heel vervelend is als hij er dan juist zo over zit te zeuren en me niet de kans geeft even te acclimatiseren. Zelfs als we het net twee dagen geleden nog hebben gedaan zegt hij dingen als: ik ben bang dat je a-sexueel bent geworden, en ik heb geen zin om 30 jaar zonder sex te zitten. Ik wordt er echt erg verdrietig van en bang dat we uit elkaar groeien als het zo doorgaat. Ik vind het ook echt erg vervelend voor hem, maar ook voor mezelf. Is dit herkenbaar, en gaat het over? of moet ik hulp zoeken om weer meer zin in sex te krijgen? ik ben bang dat we straks door irritaties en een onbevredigd gevoel in onze relatie uit elkaar groeien
haj meisiej....Maak je niet druk.. heel raar maar mijn vriend is ook zo..ALtijd maar stomme opmerkingen wat an weer uitmoet draaien op sex ten zij ik het onwijs iritant vind. Ik moet ..zin in sex krijgen van uit me zelf en niet omdat de mannen zo lopen te poushe. WIj hebben dat hiere ook en heb het idd ook meerdere malen met mijn vriend gedaan. Maar soms ook al is alles nog steeds wat gevoelig maar valt nog steeds mee moet het bij mij ook nog steeds groeien om zin te krijgen. en dan moet je maar blijven zeggen tegen je ventje doe ik ook. soms..kom ik uit de douch en geef iej weer zo`n opmerking en wordt ik soms hells en word maar keer boos en lecht nog 1 x duidelijk uit. Mijne zij ja ja ik snap wel maar ben een man. Meisiej veel suc6 kus
goh je kindje is nog maar 2 maanden en twee weken oud! en sorry dat ik het schrijf maar na zulke opmerkingen kon mijn man het helemaal wel vergeten! Ik vind dat hij maar erg weinig begrip heeft. Bij mij duurde het een stuk langer voordat ik het weer durfde en nu nog moet ik echt zin en tijd maken, vaak zijn wij beide ( gelukkig) zo moe dat we direct in slaap vallen als we in bed liggen. Hij moet je gewoon de tijd geven en niet zeuren, het is negen maanden op en negen maanden af hoor!
Herken het wel hoor... Mijn man is niet zo pusherig en heeft het een lange tijd aan mij gelaten: als ik wilde dan stond ie meteen klaar natuurlijk. MAar natuurlijk heb ik ook wel de druk gevoeld, nu is het stukken minder gelukkig, en voel ik me veel meer mezelf. Maar ik heb soms nog wel dat ik liever ga slapen hoor Met de opmerking "dan kan ie het helemaal vergeten" beschrijft irma hierboven wel je gevoel waarschijnlijk, maar je weet eigenlijk ook wel dat die houding niet echt werkt. Jullie relatie heeft met de zwangerschap, bevalling en de komst van een kleine een enorme dreun gehad. Hoe geweldig het vaak ook is dat dat kleintje van jullie 2tjes is, en hoe fijn het allemaal vaak is, toch ook had ik echt wel de zenuwen soms mbt onze relatie: gaat dit wel goed?!? Meid: neem de tijd! Begin niet de moeilijkste discussies, soms is een zoen of ik hou van je al genoeg, of is helemaal niks het allerbeste, morgen weer een dag. En ook: het is geven en nemen. Nu zeg ik niet dat je dan maar moet doen wat hij wilt, maar het werken aan je relatie begint bij jezelf: water bij de wijn doen, je proberen in hem te verplaatsen, ruimte creeren om je weer comfortabel samen te voelen. Dat dingen op je zenuwen werken heeft ook een reden, heb je enig idee, kun je er wat aan doen? bijv: Je partner hoeft echt niet 30jr zonder sex hoor (wordt er niet boos om dat ie dat zegt, maar heb er vertrouwen in dat het echt wel goed komt, dan straal je dat ook uit en voelt hij zich misschien beter?) Ik heb wel gemerkt bij mezelf dat denken vanuit een heel anders uitgangspunt heel erg helpt, het is een nieuwe basis voor onze relatie, zo ervaar ik dat: namelijk ons ukkie waar we samen voor moeten zorgen en waar we allebei zielsveel van houden. Doe dingen samen, deel de leuke momenten met de kleine en besef dat Sophie het bewijs is van jullie liefde. Dus we zijn in eerste instantie ouders, nu moeten we weer leren ook lovers te zijn. Dat komt echt wel weer. Bij ons komt het nu weer een beetje, na bijna een half jaar. Enneh, creeer ook wat tijd voor jezelf, al is het maar een half uurtje savonds: wat lezen of zo, of lekker douchen, jezelf verwennen met een cremetje, even tot rust komen in je eentje. Geloof me, ik heb echt wat tranen gelaten hoor, om dezelfde problemen als jij beschrijft. Maar haasten en proberen te zijn zoals je was voor de zwangerschap is niet de juiste benadering. Het hoort erbij denk ik... Kop op meid! Mijn filosofie hoor... misschien kun jij er niks mee... X, D.
Ik snap jouw gevoel wel, maar mijn man zou zoiets echt niet moeten zeggen hoor. Een keer zo'n opmerking en dan heeft hij idd 30 jaar geen sex meer. (althans niet met mij!) Kom op zeg, je hebt een hele prestatie geleverd, je hele lichaam is veranderd, het is vermoeiend en hormonaal is ook lang niet alles weer bij het oude. Probeer hem dat maar eens duidelijk te maken hoor.
Hier ook lang moeite gehad met zin krijgen. En nog af en toe. Op een of andere manier lijkt sex ook ineens zo onbelangrijk, maar ja dat is natuurlijk niet zo. HEt houdt je relatie wel goed. En hier ook zo'n man die dan regelmatig opmerkingen kan maken waardoor je allemaal meer druk voelt en minder zin .
bedankt meiden voor de bemoedigende woorden. Ik ervaar het inderdaad zoals debbie zegt: ik begrijp ook heel goed zijn standpunt. En ik wil het ook heel graag samen doen en dat besef dat je samen iets moois hebt waar je tijdelijk wat offers voor moet maken. Alleen ben ik bang dat het andersom niet helemaal hetzelfde is. Tenminste, hij zegt van wel maar kan zich niet echt zo opstellen naar mij toe. Inderdaad, meer druk en minder zin, zo ervaar ik het ja. hopelijk wordt het snel beter
amen, ik was zo ver uitgescheurd dat de eerste 3 maanden nog geen vinger bij in de buurt moest komen, zoiezo had ik andere prioriteiten, je bent net mama dat moet effe wennen, je bent moe, nog een beetje hormonaal soms. Mijn man heeft altijd gezegd dat IK moest aangeven wanneer ik zin had en ook als ik middenin zei dat het toch niets ging worden, mocht ik knuffelend in zijn armen in slaap vallen, nog nooit schuldig gevoeld. Dat is zoals dat hoort, jemig ik vind seks lekker hoor begrijp me niet verkeerd maar er zijn belangrijkere dingen, ik vind het altijd een beetje oppervlakkig als mensen niet zonder kunnen en naar mijn mening pushy worden (als man zijnde) dat werkt compleet averechts en kan hij alleen maar langer wachten, vrijen tegen je zin in om hem tevreden te stellen werkt nooit en zal alleen maar erger worden. Als ie perse zijn ding kwijt moet heeft ie een hand gekregen een beetje meer respect voor de moeder van zijn kindje vind ik op zijn plaats eigenlijk.... Je moet hier duidelijk afspraken over maken maar wel tijd maken voor intiem contact ZONDER SEKS dus lekker douchen, masseren, knuffen, lekker eten met zijn tweetjes, samen een uitje, en dan ZONDER die druk dus van het af moeten maken met perse seks te hebben, dan heb jij veeeeeel sneller weer zin en hij dus ook zijn zin
Nou hier nog niet eens aan SEX gedacht... Ik had een totaal reptuur en dat was behoorlijk pijnlijk. Ik durf het echt nog niet. 3 weken geleden op nacontrole zei de GYN dat mijn hechtingen (inwendig) nog niet helemaal weg waren en dat het randje nog steeds wat geirriteerd was Manlief staat wel op knappen ondertussen... Demi is nu bijna 11 weken oud...en de laatste weken van mijn zwangerschap hoefde het voor mij ook al niet meer Agh hij heeft een hele mooie rechterhand die perfect werkt Maar dames, niet vergeten het zijn mannen...die zijn iets minder tactisch (de meeste) en hebben een heeeeeeeeeeleboel hormonen door hun lijf gieren. Ik moet nu overigens ook niet in mijn stringetje door het huis heen lopen ik denk dat ie me aanvliegt hahahahahaha Ik hoor t al niet eens meer als ie weer wat zegt...ik doe het wanneer IK het wil en wanneer IK het weer durf... Hij heeft me toch nodig voor SEX tenminste als ie het met mij wil hahaha
Ik begrijp jullie reacties niet. Sex bestaat uit meer dan gemeenschap, dus knippen en rupturen hoeven geen belemmering te zijn. Ik lees hier allemaal reacties van "nou eh, hij moet maar begrip hebben, en anders kan hij helemaal een hoge boom in". Maar sex en lichamelijke intimiteit is nou juist wat het verschil maakt tussen een goede vriendschap en een relatie. Lijkt mij het wel waard om in te investeren toch? Stel dat het ging om het oh zo vrouwelijke knuffelen. En je man wil dat niet. En het gaat niet om een dagje niet knuffelen, nee: een paar weken/maanden niet. En dan na de bevalling wil hij nog steeds niet knuffelen en moet je het maar accepteren. Dan is het forum te klein want dan moeten die mannen dat wel voor hun vrouw overhebben. Geldt dat dan niet andersom?
@San79 Zo denk ik er ook over. Dat betekent NIET dat je dan maar onderdanig moet doen wat meneer wilt hoor, maar er SAMEN een oplossing voor vinden en eraan werken is heel wat opbouwender vind ik, dan alleen maar roepen dat ie de boom in kan en dat ie respect moet hebben voor de moeder van zn kind. Daarmee creeer je alleen maar een vervelende spanning, en nare gevoelens, wat echt niet altijd nodig is (respect hebben voor de moeder van zn kindje uit zich echt niet alleen in het geen sex hebben). Maar zo zie ik het hoor, ik ben gewoon niet zo van het van me afbijten in een relatie.
respect vind ik je vrouw tijd gunnen om haar lichaam te laten herstellen en niet je eigen hormonen op nummer 1 te hebbem, TUURLIJK is seks belangrijk maar god er zal eens echt wat gebeuren in je relactie zoals een auto-ongeluk of zoals mijn moeder vaginisme (door misbruik en slechte behandeling van de gyn) waardoor je geen seks meer KUNT hebben, is dan je relatie over? Mijn vader en moeder hebben een rotsvaste relatie (heel wat sterker dan de meeste) als je zo oppervlakkig bent dat je niet zonder seks kunt (zeker niet voor zo'n hele korte periode, want wat zijn nu een paar maanden op een mensenleven?) vind ik dat heel erg en zo'n man hoef ik absoluut niet ik wil iets meer diepgang eigenlijk. En je kunt mooi zeggen samen een oplossing bedenken maar een man heeft makkelijk praten zonder lichamelijke belemmeringen ik denk zelfs als je een vrouw met rust laat en niet de hele tijd het topic aanbrengt dat je sneller seks hebt als dat je heel de tijd dwingt, want op den duur geeft een vrouw toe (doet het alleen maar meer pijn) en seks onder dwang in een relatie zit op het randje van misbruik vind ik. Ik zeg niet dat je zomaar kan zeggen dat je man nooit meer seks krijgt maar laat hem wel even wat geduld hebben voor een vrouw die net een bevalling achter de rug heeft en het vaak heel wat zwaarder heeft als een man met de beginperiode (die zitten alweer op hun werk, normale ritme maar vrouwen zitten vaak thuis nog helemaal onbekend met hun verse beeb vaak onzeker en nog heel wat lichamelijke klachten e.d.) Vrouwen hebben het maar over hun metro man maar als er dan eindelijk eens echt meegdacht moet worden (ipv verlofjes, meegaan naar de VK, handje vasthouden en zogenaamd samen bevallen) dan moeten WIJ maar weer de moeite erin stoppen, geef mij maareen macho man dan die mij lekker zelfstandig laat zijn, gewoon lekker gaat werken maar WEL mij alle tijd geeft om mijn lichaam en geest te laten herstellen en mij de controle in handen geeft wat betreft het aangeven hoever het kan gaan.
Imd: Amen! ben het helemaal met je eens..... Gelukkig heb ik alle begrip van mijn man gehad, ik moet ook wel zeggen dat hij zich enorm in de zwangerschap en alles wat erbij komt heeft verdiept, dus effe ( denk een maandje of 7 ) geen sex was voor hem geen verassing.
Dan ben ik blijkbaar oppervlakkig, ik vind een paar maanden geen sex namelijk wel heel erg in een relatie. En hoezo doet het pijn? En wat heeft vaginisme er mee te maken? Daarmee zeg je toch eigenlijk dat jij seks blijkbaar gelijksteld aan gemeenschap. Sex is zoveel meer dan dat, zonde om dat overboord te gooien. Je hand en mond hoeft toch niet te herstellen van een bevalling? Maar goed, gelukkig past er op ieder potje een dekseltje, ieder zo z´n ding
Ik vind ook dat je hier wel een punt hebt San79! Het lijkt mij ook een goed begin om weer een beetje intieme toenadering tot elkaar te zoeken. En dan kan je steeds weer een stapje verder gaan. Het is per slot van rekening toch weer bijna een 'eerste keer' lijkt mij...
volgens mij riep ik al reacties terug hetzelfde (dat je intiem contact moet blijven houden) alleen vind ik hand en mondwerk daar niet perse bijhoren, wij hebben andere normen en waarden en wij vinden dat allebei niets (mijn man vind het zelfs vernederend voor vrouwen, daarentegen houd ie ook niet van jarratels of stringetjes ofzo, hij houd van een ander soort vrouw gelukkig, beetje ouderwets misschien)
Intimiteit hoeft ook helemaal niets te maken te hebben met handen en monden wat dat betreft, vind ik.
Vind ik ook niet inderdaad. Daarbij vind ik bijvoorbeeld zoenen en strelen veel fijner en intiemer dan hand en mondwerk. Ik vind seks belangrijk in een relatie en ik vind dus ook dat een relatie niet zonder zou moeten. Maar ik vind wel dat de man/vriend (ben het even kwijt?) van TS het verkeerd oppakt. Ik zou ook gek worden van een partner die 2 dagen nadat we seks hebben gehad alweer loopt te zeuren. De druk wordt dan veel te groot en dat maakt de intimiteit gewoon niet leuk. Ik denk dus dat jullie in een vicieuze cirkel verkeren en daar weer uit moeten komen zodat seks weer leuk wordt. Dat is alleen niet zo simpel. Er zal heel grondig gepraat moeten worden. Mijn ex was ook zo'n miep die dit soort dingen op de verkeerde manier bracht. Mijn man is gelukkig helemaal niet zo. Hij zegt juist alleen maar dat ie wel weer zou willen maar dat ie geduldig wacht totdat het weer kan. Hij snapt dat het met een knip en een hechting niet zo lekker is om snel weer seks te hebben. En ondertussen vertelt ie me alleen maar heel vaak dat ie me mooi en aantrekkelijk vindt en knuffelen, zoenen en strelen we gewoon lekker veel
Strelen zonder handen, zoenen zonder mond... schiet mij maar lek. Jullie hebben echt een heel ander sexleven dan ik, laat maar zitten!
Strelen zonder handen, zoenen zonder mond... schiet mij maar lek. Jullie hebben echt een heel ander sexleven dan ik, laat maar zitten!