Mijn zoontje heeft ook wel eens in de supermarkt op de grond gelegen en liggen huilen omdat hij niet kreeg wat hij wilde. Ik ben toen een ander pad in gegaan en voor ik het wist stond hij naast me. Ik betrap me er ook wel vaak op dat ik hem zijn zin geeft. Ik weet het fout natuurlijk maar niemand is perfect. Dan zie ik dat pruil lipje en dan denk ik. Ja waarom ook niet een dierentoetje of koekjes ofzo.... Maar dat is natuurlijk wel fout om daar steeds aan toe te geven.
Lastig om van te voren te bedenken dat je voor leugenaar wordt uitgemaakt. Komen nu jullie 'sorry voor mijn te snelle oordeel, ik had beter eerst even kunnen vragen' Grapjassen, is toch niet meer serieus te nemen dit. En nu ben ik er klaar mee. Enige discussie is niet mogelijk als je een andere mening bent toegedaan.
me... ik heb je niet beoordeelt op je kids, dus ga daar geen excuus voor geven.... maar even serieus.... noem jij dit dan werkelijk een discussie?
Me, ga vooral ergens anders heen. Naar mensen die je gezemelzeik wel willen hoor. Dan kunnen wij gewoon rustig doordiscussieren.
Zelfs met een samengesteld gezin gaat het nog anders dan dat het je eigen vlees en bloed is, waarmee je van de geboorte af aan te maken hebt. Ook sta je als moeder anders in het leven dan dat je een kind van iemand anders opvoed, omdat je simpelweg als mens veranderd bent. Ik heb respect voor het feit dat je het kind van je vriend/man je zoon noemt. Maar geen respect voor het feit dat je door die ervaring meteen denkt te weten hoe het "moet".. Mijn excuus voor het uitmaken van leugenaar, dat had ik niet zo snel moeten doen. Net als dat jij misschien niet zo snel met je uitspraak 'bizar" had hoeven komen. Maar misschien voel je nu wel hoe het overkomt als iemand plompverloren met een aanname komt, zonder eerst even na te denken hoe je iemand daarmee kwetst..
Over aannames, niemand weet al hoe lang ik voor mij zoon zorg, hoe hij in ons gezin is gekomen en hoe mijn gevoelens over hem zijn. Dus hoe anders dat is dan een kind van eigen bloed, in mijn geval niet anders. Mijn mening is dat kinderen opvoeden niet door middel van chantage moet. geen chantage qua geweld zoals in de Dikke van Dale, maar wel chantage met snoep, straf of anderszins. Kinderen verdienen het respect dat er met ze wordt gesproken en naar ze wordt geluisterd. Mijn mond valt geregeld open in de supermarkt als er weer een kind de grond in wordt getrapt omdat hij iets niet mag. 5 minuten tijd, uitleg, begrip... meer is er niet nodig. Op het werk behandel ik de kinderen met hetzelfde respect als ik zou willen zien dat anderen bij mijn kinderen gebruiken. En echt, er gelden hier grenzen en regels, maar de wijze waarop ik de kinderen daarop wijs, is anders als chantage. Ik krijg kippevel als ik de reacties hier les, als 'om te kotsen'. Dat zegt namelijk veel over hoe zo iemand naar de wereld kijkt en getuigd niet van een positieve open blik.
Ja maar er zit toch nog altijd een heel groot grijs gebied tussen tussen daadwerkelijk chanteren en consequenties stellen aan goed of fout gedrag? Ik werk in zekere mate ook met dit systeem, maar wie zegt dat er nooit ruimte is voor uitleg/overleg? Mijn kinderen krijgen zeker mijn respect, dat verdienen ze inderdaad. Maar het zijn ook nog kinderen en op sommige momenten vind ìk het nodig dat ze gewoon even moeten luisteren. Zèker als het over iets gaat waarvan ze al weten hoe de vork in de steel zit.. Dat is toch niet meteen fout? Misschien anders als dat jij het zou doen, maar niet per definitie fout..
Daar heb je gelijk in en ging ik over de schreef. Maar jij maakt ook aannames, door te stellen dat er bij de "consequentie" opvoeding nooit gebruik wordt gemaakt van uitleg en begrip. Tenminste, dàt is wat je hier overbrengt en waar iedereen zo fel op reageert..
Dát zijn ook helemaal mijn woorden niet. Hier zitten zo nu en dan ook consequenties aan gedrag, maar dat is weer heel wat anders dan 'Als je nu lief bent, dan krijg je snoep' Of als je niet luistert, dan mag je geen Dora kijken'.
Dus als jou kinderen strontvervelend zijn zeg je: Schat, doe je nu even normaal en ga je even rustig Dora kijken??
Maar denk je nu werkelijk dat er zo de hele dag wordt gepraat? En als je mams136 haar berichten goed terugleest, zul je zien dat het zo helemaal niet werkt bij haar. Dat bedoel ik met zwart/wit kijken, het grijze gebied wil je gewoon niet zien.. En als er bij jou ook consequenties hangen aan bepaald gedrag, welke zijn dat dan als ik vragen mag? Hoe pak jij dat dan aan?
Hoe doe jij het dan? Deze vraag is dan niet sarcastisch bedoeld. Maar ik ben echt benieuwd hoe je het doet. Want ik heb dus wel dat mijn kind maar blijft doorvragen of hij iets mag en als ik dan vervolgens 100 x nee blijf zeggen dat hij dan gaat huilen of boos gaat worden.
Doe ff normaal joh! Nee ik begrijp dat niet. Hoe doe je dat dan? Ga je eerst ellenlange gesprekken met ze voeren totdat ze kalmeren?
Hier valt het gezeur dus mee, bij allebei. En als ze wel zeuren leren ze dus dat het niet altijd kan. Vaak kost het hier meestal geen geld, ze vragen er vaak niet eens om en heel soms als ze het vragen mag het. Is 1 keer in de 2 maanden 50 cent.
Dat ben ik niet met je eens. Je kan ook gewoon goed onderbouwd en uitleggend op anderen in gaan en dat doe je niet. Je reageert vooral op dezelfde personen, wat mij dan ook het idee geeft dat je je gewoon irriteert. Dat heeft niets met een goed gesprek te maken, dat haal je zelf gigantisch onderuit. En een samengesteld gezin is heel wat anders dan je eigen kind. Helaas kan ik erover mee praten. Het werkt anders, het voelt anders en ze hebben een 'eigen' ouder en dat is heel wat anders dan een stiefouder. Ik zal er nog maar even bij zeggen 'uitzonderingen daargelaten'. Maar over het algemeen moet je niet proberen de plaats van de ouder in te gaan nemen. Dat werkt niet, ze hebben een ouder.
En dat zijn weer aannames van jou.... want ik lees van niemand dat ze een kind een spekje voor de neus laten bungelen om ze hun kamer op[ te laten ruimen.... je beschuldigt anderen van geen open blik maar zelf heb je die ook niet.....Gedrag heeft consequenties.... dat is in feite wat er gezegt word.... en iedereen maak daar wel gebruik van. Jou gedrag heeft ook consequenties, het zorgt er namelijk voor dat de meesten jou opvattingen/berichten al negatief invullen en niet meer lezen waar het echt om gaat.... het zorgt juist voor een niet open blik.... je bent erg veroordelend.... namelijk.
Ik ben echt benieuwd hoe ik het gedrag van mijn zoontje dan het beste kan aanpakken. Ik heb naar mijn idee al alles gedaan. Maar misschien zijn het wel de zinnen die ik uitspreek naar hem toe waarom iets niet mag of de toon. Dat zou ik wel graag willen weten, zodat ik niet continue maar Nee nee nee nee hoef te zeggen. En hij blijft ook maar steeds dezelfde vraag herhalen. ( mag ik een vlaatie ( is toetje) . Nee niet nu, vanavond bij het avondeten mag jij een vlaatie. En dan blijft ie het herhalen. En ik maar blijven herhalen dat hij dat pas vanavond krijgt. aaaaagghhhhhh
Ja ach, maakt ook niet uit. Prima als het zo kan toch? Ik vind het zelf niets, maar er zijn een heleboel andere dingen die ik wel wat vind en anderen weer niets vinden. Zo hoorde ik een keer van een moeder die haar kind niet in de zandbak liet spelen, had ze zo'n hekel aan... Ik kan bijna niet wachten met die zandbak, niets leuker dan zand en water toch.