Nou ik heb zo'n braakmiddel wat elke keer strontvervelend wordt in winkels en soms loop ik ook weleens weg omdat ik zin heb om der een flinke draai om der oren te geven. Duidelijk uitleggen heb ik al zo vaak gedaan, echt ze kan de boel afbreken. Mijn oplossing is: alleen boodschappen doen. Ik neem m'n dochter niet meer mee voorlopig. En als ik echt niet anders kan zet ik haar vast in de buggy.
oh ik heb dat ook welseens gedaan, maar ik weet dan dat ze me wel achterna komen.... als ze daar zouden blijven zitten en huilen dan zou ik toch echt wel in het zicht blijven.... is wel lastig hoor want heb zelf ook een dram periode mee moeten maken in de supermarkt.... vreselijk! misschien was ze ten einde raad! weet jij veel hoelang dat al zo gaat en was ze er helemaal zat van...
dat is inderdaad een stuk lastiger. Ik zou denk ik dreumes en peuter samen in de kar (dus grote gedeelte) zetten en baby in maxicosi op zitje (vasthouden natuurlijk) . of polsbandje aan duo en dus vasthouden. jij hebt niet de mogelijkheid om even s avonds alleen boodschappen te doen toch, of je man spullen te laten halen. Ik zou zelf nl. denk ik proberen om op zaterdag/zondag zo goed als alles te halen en dat ik dan als de oudste naar psz zou zijn ik met de 2 kleintjes even de laatste spulletjes halen.
ik kan ook zooo boos worden op mijn dwarse peuter, ze kunnen gewoon het bloed onder je nagels vandaan halen soms.. maar hier schakel ik dus over op stille modus en heeft hij gewoon niets meer te vertellen. word door mij in de kar gezet, krijgt een en nu ga je zitten te horen en dan hoor ik hem niet meer. Maar soms weet je het gewoon even niet meer en dan juist op de momenten dat je moe bent of je niet lekker voelt, dan gaan ze zitten klooien. kan me heel goed voorstellen dat mama's gaan schreeuwen uit onmacht. Doe ik ook wel eens en dan hier vooal op mezelf als iets weer eens niet wil met mijn rug, tegelijkertijd colin volop aandacht vraagt en shannon net uit bed gehaald moet. wetende dat ik dat fysiek moeilijk trek geeft dat veel onmacht.
Elk kind heeft een andere aanpak nodig,en elke moeder heeft een andere opvoeding die ze bij willen brengen. Sleur je ze mee is t niet goed, want kijk die moeder dat kind eens meetrekken. Laat je ze staan is t niet goed, want dan laat je ze achter. Troost je je kind dan zeggen ze snel dat je je kind zn zin geeft. Laat je ze huilen, dan heb jij een vervelend kind.... T is in andere moeders hun ogen toch nooit goed. Maar zelf doe je t op jou manier en dat is de beste, aangezien de moeders zelf t beste weten hoe hun kind in elkaar steekt. Kijk, ze bind ze niet vast aan een boom in t bos, en rijd met scheurende banden weg. Dus zo heel erg lijkt t me niet, missschien stond die moeder wel om de hoek ofzo......
als mijn dochter niet mee wil loop ik ook wel een stukje door en ga dan om een hoekje staan om te kijken of ze eraan komt meestal wel maar ik zou nooit en te nimmer gewoon weglopen en haar achterlaten pffff
Ik zla nu wel heel zp over me heen krijgen maar ik deed dit ook hoor toen de oudste een jaar of 3 was, ik heb geen zin in stennis schoppen in een winkel, ik leg 3x uit dat hij mee moet gaan en doet hij dat niet dan loop ik weg. Inmiddels is hij 5 en als hij maar 1x vervelend doet dan zeg ik niets en loop ik weg en ga ik boodschappen doen, meneer hobbelt er dan achteraan want hij weet dat ik geen stennis ga staan schoppen in een winkel. Deze methode werkt bij ons, wat andere er van vinden boeit me geen hol, doe toch wat ik zelf wil
Nou ik heb geen rijbewijs dus doe alles met de kinderwagen. Mijn man werkt heel veel en is pas thuis als de supermarkt alweer dicht is, dus dat is balen. Maar moet eerlijk bekennen dat mn dochter aardig is bijgetrokken hoor, dus het boodschappen doen gaat aardig goed
ja maar dat maakt niks uit. Ik heb een duowagen dus de jongste 2 zitten en mijn dochter loopt. Ik moet sowieso met een kinderwagen omdat mijn oudste zoontje nog niet zover kan lopen en ik anders alles naar huis moet sjouwen.
Hmm, vind dat je dan toch best een onveilige situatie creeert door dat te doen. Niet alleen met oog op "foute mensen", maar ook voor je kind zelf. Ineens is mama weg... Maar goed, ik zou er niet eens over in discussie gaan met m'n 3-jarige. Ik vraag 2x, daarna pak ik em bij kop en kont, en loop ik met em onder de arm. Meestal volgt daarop een woedeuitbarsting van meneer. Die negeer ik tot ie uitgespartelt is. "werkt het al vent?" huilend en pruilend antwoord: "nee" "Inderdaad vent. Dus gewoon lief zijn en luisteren graag. Mama is niet onder de indruk" Maar uit hem uit het oog laten? Voor geen goud. Die gaat op ontdekkingstocht uit, volledig de andere kant op.
doe methode heb ik ook tijden gebruikt... totdat ze bijna 20 kilo zijn..... haha... mijn jongste zou zo de andere kant op lopen en zeggen doegg.... heb ik dus eens uitgetest in een veilige omgeving waar ze niet zo de straat op kon... ze ging er zo vandoor... totdat ze me niet meer zag.. en dan ineens is het MAMAAAAAA haha.... komt ze er gauw weer aan huppelen... mijn oudste heb ik weleens brullend laten staan na de zoveelste drama aktie in een winkel... ben zo weggelopen... ze was meteen stil en kwam gauw achter me aan.... ik heb er zo'n hekel aan dat kinderen lopen te janken en drammen in winkels...!! ik heb dat er nu aardig af gekregen moet ik zeggen! maar mijn dochters zijn nu ook weer wat ouder en helpen me nu lekker mee met de boodschappen in de kar en uit de kar te leggen.... dat scheelt dan ook wel weer! maar het is en blijft een strijd soms met kids in de winkel! ik doe het vaak lekker alleen als ze op de psz zitten! heerlijk!
ik vind het ook lastig, mijn zoontje zit nu ook in een fase dat tie alsmaar protesteerd en op de grond gaat liggen. ik zeg dan altij. mama gaat weg hoor en ik blijf dan of een afstandje wachten. ik zou nooit op me gemak boodschappen kunnen doen, ik moet hem wel blijven zien. en als hij dan uiteindelijk nog niet komt dan draag ik hem,.
Ik liet ze gewoon al blérend op de grond liggen en ging rustig boodschappen doen...als ik afgerekend had ging ik ze halen.
Misschien stond die moeder ergens om een hoekje te kijken, maar dan zo dat haar kindje haar niet meteen zag staan. En jij dus ook niet. Ik reageerde vroeger ook zo onbegrijpelijk als jij nu, met mijn dochter hoefde ik nooit toevlucht te zoeken tot dit soort akties. Echter heb ik intussen een pracht van een zoon waarvan de stemming als een blad aan de boom kan omslaan. Dan is er geen land meer met hem te bezeilen. Je kunt praten tot je omvalt. Als hij niet wilt wil hij niet. Als ik dan doorzet valt hij geheid in een driftbui. Dus niet zo makkelijk oordelen over een ander. Je weet niet wat erachter zit. Daarbij zijn moeders ook maar mensen die soms niet beste beslissingen nemen maar wel met de beste bedoelingen.
Nou niet alle moeders nemen de beste beslissingen toch? Ik vindt het zelf erg gevaarlijk dat je je kind dus gewoon achterlaat?
Misschien moet jij niet oordelen over wat ik wel/niet kon zien. Jij was er niet bij en je kent daarnaast de opstelling van de winkel niet.
ik zou mijn kind nooooit achterlaten, echt niet, ik vraag het hooguit 3 keer, en dan zou ik hem denk i kgewoon in het karretje zetten, ja ik zeg DENK IK, want ik moet eerlijk zeggen dat ik nog nooit tramelant heb gehad met boodschappen doen, wat ik altijd doe op dinsdag krijgen we folders, en ook de krantjes van de supermarkten, behalve van de plus die krijgen we op zaterdag, dan knippen we samen uit wat mama nodig heeft, we plakken het op een mooi a4tje en gaan dan samen in de winkel zoeken naar wat er op de plaatjes staat, hij mag het allemaal zelf pakken en in zijn eigen karretje doen, hij voelt zich er heel belangrijk door met boodschappen halen en wil het zelf niet missen