Vind jou reactie bizar ... Je leert je kindje niet dat er altijd een beloning is, je leert je kindje dat je niet zomaar altijd je zin kan krijgen en dat als ze gewoon netjes luisteren dat er dan ook leuke dingen gedaan kunnen worden.. Wat is jou manier dan als ik vragen mag ?
Ik vind haar reactie niet bizar, maar onderbouwd en een andere kant van hoe je tegen opvoeding aan kan kijken. Ik weet alleen nog niet of ik het er mee eens ben, denk er nog even over na.
Ben zelf ook niet voor het 'belonen' in zulke gevallen. Bij mij is het dus luisteren en punt. Maar je gaf net aan dat je streng gedrag ook sneu voor het kind vind en dat er andere manieren zijn? Ben eigenlijk wel nieuwsgierig naar jouw manier? wat als je kind elke keer bij je weg zou lopen en totaal niet naar je zou luisteren..hoe zou jij dat bv aanpakken?
Een interessant linkje: Onvoorwaardelijk ouderschap | Kiind Door middel van overleg en afleiden van het kind is heel veel mogelijk. Nu is dit artikel vrij extreem, en mag je een kind best belonen in mijn ogen. Ik blijf herhalen dat weglopen gevaarlijk is, uitleggen van het gedrag en de redenen. Ik zal nooit zeggen als je lief bent krijg je een snoepje. Een kind is namelijk altijd lief. Van nature. Dat jij vind dat dat niet zo is, komt door hoe jij er tegenaan kijkt. Chantage is een machtsmiddel, en wie zegt dat jij meer bent dan je kind? Ik vind het een beetje zoals je en hond opvoed, belonen met koekjes. Het is korte termijn denken, de makkelijke oplossing, een kind onder druk zetten zodat je als ouder snel gewenst resultaat ziet. Je pakt het gedrag aan, niet de oorzaak van het gedrag. Het is een kwestie van visie.
Ik kan het ook anders stellen hoor: als hij loopt te etteren in de supermarkt, dan is er geen haar op mn hoofd dat er aan denkt om mij de koekjes/snoepjes/chippies stil te gaan staan. Als hij loopt te etteren onder het hond uitlaten lopen we per direct weer naar huis en stop ik nergens. Als hij zn speelgoed laat liggen, ligt het er de volgende dag nog want ik ruim het niet op. Gedrag dat ik graag zie, beloon ik. Gedrag dat ik niet wil zien, "bestraf" ik(weet ff geen ander, vriendelijker woord) Als hij zich netjes gedraagt ben ik een stuk gewilliger dan als hij me het bloed onder de nagels vandaan haalt. Zo werkt de maatschappij tegenwoordig nou eenmaal. Als jij je werk goed doet, kun je ook makkelijker een loonsverhoging voor elkaar krijgen. Als je een prutser bent en de orders van de baas niet opvolgd, kun je dat wel schudden. Ik zie niks raars aan mijn manier van opvoeden. Wel aan de manier waarop jij het opvat...Jij doet net alsof ik met een zak koekjes klaar zit om elke vorm van goed gedrag te belonen. Ik ga niet toegeven aan een kind dat jengelt,zeurt,dreint en vervelend is. dus als hij zich netjes gedraagt bereikt hij een stuk meer. Dat is wat ik hem mee geef, en bij MIJN kind werkt dat prima. Bij een ander kind misschien niet, elk kind is anders. Maar om nou gelijk te gaan roepen dat ik mijn kind chanteer en dat hij zielig is??? PARDON? Op school krijgen ze toch ook een sticker als ze iets goed gedaan hebben en een kruisje als ze niet luisteren of iets "fouts" doen? Zoonlief kwam vorige week met een sticker op zn hand apetrots de school uitgelopen. Die had hij gekregen omdat hij zn appel MET schil had opgegeten.
ja maar dat kan niet dat is de juf die hem chanteert! nu ik er over na denk chanteer ik zoonlief wel heeeel veel. voorbeeld ALS je je auto's opruimt DAN mag je met je trein spelen ik zie dat niet als chanteren maar als hoofd rede dat hij met leren opruimen
http://http://www.goedgevoel.be/gg/nl/384/Kinderen/article/detail/1338445/2011/10/26/S-O-S-peuterpuberteit-2.dhtml in elk boekje over opvoeding vind je terug dat goed gedrag beloond mag worden, wij doen het ook .. wie niet werkt trouwens bij volwassen ook nog als we op het werk een hele goeie dag hebben gehad is onze verantwoordelijke er als eerste bij om een compliment te geven wedden dat wij met meer plezier werken dan een ploeg die het alleen hoort als er iets fouts is gelopen
Ik vind het gewoon veel te ver gaan om het chantage te noemen en het SNEU te vinden voor mijn zoon. Te concluderen dat hij zijn eigen persoonlijkheid/wil niet kan ontwikkelen hier door. Het zijn gewoon standaard dingen... Als jou kleine stront vervelend zou zijn tijdens het wandelen met de hond ga jij toch ook niet zeggen kom schat we gaan naar de speeltuin?? Ik heb geen kind dat in slecht gedrag blijft hangen waardoor ik hem moet afleiden... Als hij tever gaat, gaat hij in de hoek. Gaat hij nog een stapje verder kan hij naar zn kamer vertrekken. Hij mag elke week wat uitzoeken bij het boodschappen, of snoepjes of chipjes. Dat is standaard. We lopen altijd langs de speeltuin tijdens het uitlaten van de hond en zn douchespeelgoed is altijd op de badkamer. Maar als hij zich slecht gedraagt, dan kan hij het gewoon schudden. Zo leert hij ook dat acties consequenties hebben. Ik voel me gewoon echt op mn teentjes getrapt omdat er zo kortzichtig gereageerd en veroordeeld word, op mijn opvoedmethode die voor mijn kind PRIMA werkt.
Maar juf heeft daarmee wel bereikt dat ik nu geen appel meer hoef te schillen voor zoonlief, hij neemt em zo op de vuist mee! Geen gezeur geen gedram. En nu ziet hij ineens ook dat mama dr appel ook zo eet!
In mijn geval (want elk kind is anders, dus boekjes met standaard lappen teksten vertellen mij persoonlijk helemaal niets) is de oorzaak van het gedrag simpelweg het feit dat ze het vertikt om te luisteren omdat ze op onderzoek uit wilt of me gewoon wil uitdagen (en ja, dat doet ze gerust). Hier wordt ook elke keer dat ze wegloopt (al is dat niet vaak) herhaald dat weglopen gevaarlijk is en er wordt ook iedere keer dat ze niet luistert uitgelegd waarom ik haar gedrag op dat moment niet zo leuk vind. Ze is er vaak alleen niet zo onder de indruk van en dan is het na 1 keer herhalen voor mij wel een keer afgelopen. Ben op dat moment niet van plan om haar elk gangpad achterna te gaan om haar tig keer uit te leggen het hoe en het waarom en noem het maar op terwijl mijn boodschappen dan bv al op de band staan, en dan werkt een wat strengere toon bij mijn kind toch echt wel beter. Ze is dan echt niet zielig hoor, het is ook niet sneu, ze houd er geen trauma's aan over en is niet doodsbang Het is gewoon iets wat mijn kind op dat moment nodig heeft om zich tot haar door te laten dringen wat ik nou eigenlijk van haar vraag. Oh en hier is het dan wel niet van goh als je meeloopt krijg je een koekje, maar wel als je nu niet naar me luistert dan mag je thuis geen dvdje kijken, of een koekje of wat het ook is dat we daarvoor hebben afgesproken. En dan houd ik me daar ook heel netjes aan. En of mensen het chantage vinden (wat een naar woord) of niet..voor mij heet dat opvoeding.
Ik denk dat jij het nu wel hèèl erg zwart/wit stelt hoor. Wat is er mis om je kind mee te geven dat hij meer voor elkaar krijgt met goed gedrag, dan met verkeerd gedrag? Hier krijgen ze bijvoorbeeld voor goed gedrag een hartje. We nemen een A-4tje en tekenen daar hartjes op. Als ze uit hun eigen hun speelgoed opruimen, is dat een hartje waard. Zo ook als ze bijvoorbeeld lief spelen, lief voor elkaar zijn, zelf hun lege pakjes in de prullenbak gooien, als uit hun eigen elkaar helpen etc.. Gedrag wat ècht niet door de beugel kan dat kòst een hartje. Dus dan wordt 1 hartje ingekleurd en die telt dan niet meer mee.. Dat kan zijn dat ze elkaar slaan, lelijke woorden tegen elkaar zeggen, grote mond tegen mij of mijn man hebben, gemeen tegen de katten zijn etc.. Bij 20 hartjes mogen ze kiezen voor een beloning. Dat kan een uurtje WII'en zijn, iets lekkers uit de supermarkt, een extra verhaaltje, in ieder geval iets wat ze heel leuk en/of lekker vinden, zolang het maar binnen de perken blijft.. In het begin waren we net zo hart "witte" hartjes aan het uitdelen als "gekleurde" hartjes.. Nu, na een week, gaan de "witte" hartjes al een heeeeeel stuk sneller en worden er bijna geen hartjes meer ingekleurd.. Tuurlijk gaat er nog wel eens wat fout, maar er wordt ook nog gewoon gewaarschuwd, niet elk foutje wordt bestraft.. Het moet natuurlijk niet zo worden dat ze geen mening meer durven te geven, omdat ze anders bang zijn dat er een hartje ingekleurd gaat worden. Maar er zit een heel groot verschil tussen een grote mond of een kind dat zijn mening duidelijk kan/mag maken.. Is dit dan in jou ogen "bizar" Bizar trouwens om een ander zijn mening/opvoeding meteen bizar te noemen. 't Is niet zo dat degene die jij quote haar kind meteen mishandeld ofzo!
Wat ik werkelijk niet snap he...is dat iedereen(veel) met van die opvoedmethodes bezig is. Ik hou me daar echt niet mee bezig. Ik/wij hebben het er samen over....hoe gaan wie hier mee om... Voorbeeldje; als onze dochter niet luistert, hangen daar consequenties aan. Ik blijf niet waarschuwen namelijk. Ik zag haar 2x dat ik iets niet wil hebben en bij de 2x waarschuwen zeg ik: Als ik het nou nog 1x moet zeggen, dan .... Maar aan de andere kant, als ze gewoon heel lief is geweest, dan benoem ik dat ook en mag ze net even wat meer. Dus bijvoorbeeld lekker op de bank zitten voor een filmpje met een chocolade eitje. Bij het naar bed brengen zeg ik haar nogmaals dat ik het een gezellige dag vond en dat ik haar zo lief vond. En geloof me, ze mag echt wel haar peutergedrag vertonen... Maar soms heeft ze ook gewoon te luisteren omdat ik het zeg en omdat ik haar mama ben.
vind wel dat iedereen die roept *dit is de juiste manier* nogal een ego hebben !! geen enkele moeder is perfect en iedereen heeft zo een andere manier van opvoeden hoe kan je opvoeden nu zwart wit gaan bekijken terwijl toch echt elk kind anders is met een eigen persoonlijkheid vreemd dat er vingers heen en weer gaan terwijl ik er heel zeker van ben dat er geen compleet perfect gezin bestaat zonder af en toe een bump in de weg
Ik kan me helemaal vinden in jou manier van aanpakken. Niks mis mee in mijn ogen.. Ik kan me bijvoorbeeld niet vinden in de "wat wil je" en ellenlange uitleg opvoeding, maar om dan meteen te roepen hoe bizar dat is naar iemand die dat wel fijn vindt Dikgedrukt; Nou inderdaad, ik zou me in jou plaats ook zwaar beledigt voelen..
Als je kinderen ouder worden, krijg je weer andere "problemen".. Wij werkten vroeger totaal niet met een beloningssysteem, nu wel. Juist omdat het nù dus werkt. Kan over een jaar wel weer anders zijn.. Wij verzandden bijvoorbeeld teveel in waarschuwen. Kinderen maakten om de haverklap ruzie, daar was bijna niet doorheen te breken. Nu met het hartjes systeem is er een wezelijk verschil te zien. En daar wordt iedereen hier in huis hèèl erg blij van
Dit vind ik altijd zo apart, als kinderen het leuk vinden in die auto's te zitten, waarom niet? Moet het alleen maar leuk en praktisch zijn voor een ouder? Hier mogen altijd in van alles zitten (vanaf 1 jaar ongeveer), behalve als we geen tijd hebben en als het bezet is, hebben ze pech, we gaan er dan niet op wachten. Ik gooi er ook wel eens geld in. De kinderen zijn dan echt heel erg blij, leuk toch, geniet ik ook heel erg van. Ach en dat geld voor die winkels, alleen maar goed voor de economie
Nou prima toch? Daar gaat het toch om! Dat jullie er baat bij hebben! Bij ons werkte dat ook prima met het zindelijk worden hoor! Hadden een krasposter die heel erg stimuleerde! Ik hoef er nu niet mee aan te komen, dan worden hier letterlijk de schouders op gehaald. Maar ik denk, dat het valt en staat met consequent zijn. Het is namelijk ook mijn valkuil, dat waarschuwen NU ben ik daar heel consequent in, omdat ik merk dat ze het nodig heeft. Maar ook zie ik wel eens wat door de vingers, omdat ze wel een peuter is. Dus tussen de door mij en papa gestelde grenzen, is er veel mogelijk. Ik ga niet van elke scheet een probleem maken zeg maar Wij vinden het er bij horen dat ze zichzelf even onder stempelt als ze denkt dat wij het niet zien. Als ze zegt dat ze het "per ongeluk" heeft gedaan dan schiet ik 9 van de 10x keihard in de lach en stop haar in bad. Ik kan daar niet zo moeilijk over doen... Maar over in de supermarkt....ze heeft zich gewoon te gedragen. Laatst was ze ook strontvervelend, steeds het karretje wegduwen, op het treetje staan waar je je krat bier in hebt. Dan zeg ik ook (te vaak) op houden. De zoveelste keer zeg ik, nou nog 1x en dan is het vandaag geen Dora kijken! Toen deed ze het nog een keer, toen pakte ik haar bij haar arm, ga op mijn hurken en wil dat ze me aan kijkt. Heb toen gezegd: nou heeft mama al heel vaak gezegd, niet doen! Dit was de laatste keer, vanmiddag mag jij geen dora kijken! En dan loop ik door. Kan me niks interesseren dat ik werd aangekeken door andere mensen die er bij stonden. Er kwam toen een : stomme mama uit en daar reageer ik dan niet eens op. Ik ga dan echt over in de "negeer" modus.
Ja hier ook hoor! Die 3 minuten.... Hier staan ook van die wipkippen, en soms mag ze er wel op en soms niet. En dan zeg ik wel van nu niet, we moeten even opschieten. volgende keer weer. En dan wordt dat ook geaccepteerd, omdat ze weet dat ze er een andere keer wel op mag...