Herkennen jullie dat? Dat sommige dagen extra zwaar zijn met zo'n kleintje? Ik heb vandaag zo'n dag.. Mijn kleine meid wil he-le-maal niks. De babygym, wipper, box, op schoot, lopend; het is allemaal 1 minuutje goed en daarna is het jengelen en soms zelfs een driftbui Ben gek op m'n meisje hoor, dat absoluut! Maar zulke dagen werken me op de zenuwen
Jep, herkenbaar! In jullie geval, als ik naar de leeftijd van je kleintje kijk, zou het best eens een sprongetje kunnen zijn! Hier zit zoonlief momenteel in de 18-maandensprong en dat is zoooo vermoeiend... Idd, niks willen, niks is goed en in ons geval luistert ie ook nog eens voor geen meter (al kan dat ook gewoon dreumes-gedrag zijn ). Die dagen kunnen inderdaad heeeel zwaar zijn en lang duren! Succes
Ik denk ook dat het een sprong is inderdaad. Voor die kleintjes zelf is het natuurlijk niet leuk, maar voor de mama's soms ook even niet! Ik heb nu even rust, ze slaapt, heerlijk! Jij hebt nu hetzelfde dus, ook succes!
Ohhh mijn mannetje heeft ook zo'n dag vandaag. Van de week had hij ook 2 zulke dagen, maar daarna ging het weer goed. Dus ik dacht dat het sprongetje voorbij was, maar nee vandaag nog meer. Hij ligt nu voor pampus, maar dat is ook niet gek als je vanaf half 9 wakker bent en het vertikt om te slapen
herkenbaar idd! hier ook wel eens zo'n dagje en ben je blij als ze even slapen en vooral als ze s'avonds op bed liggen.
Gister was een dramatische dag, maar vandaag is nog erger. Ze heeft nu ook besloten dat ze niet wil eten. (Nu is ze altijd wel een beetje een slechte eter geweest hoor) Ze is niet verkouden of ziekjes, maar lijkt er gewoon even geen zin in te hebben. Hoe gaan jullie daar nu mee om? Ik probeer positief te blijven, maar betrap mezelf er toch ook dat zulke buien mijn dag behoorlijk verpesten
hier ook wel eens zo'n bui. we hebben een heel vrolijk gezellig energiek mannetje maar soms is er zo'n dagje tussen waarop meneer z'n draai ff niet kan vinden. doodmoe maar niet willen slapen enzo...meestal gaat het na een paar uurtjes of na een dag echt wel over. nu zijn het bij ons de tandjes vrees ik. hij heeft veel last maar een tandje zie ik nog niet!sprongetjes spelen zeker een rol...
Owww. mijn dochter slaapt sinds woensdag heel slecht. Heel af en toe valt ze zelf in slaap in haar bedje, maar het liefst slaapt ze alleen dichtbij mij... heel vermoeiend! Overdag maar veel in de draagdoek dragen. Ik hoop dat het vanmiddag beter gaat want dan wordt ze gedoopt... Ik zie er best tegen op!
Hier is het heel simpel: wil je niet eten, dan niet. Maar mijn ventje is uiteraard wat (veel) ouder! Het is logisch dat het je frustreert en dat je er niet positiever van wordt. Ik had dat toen Lucas nog klein was, ook heel sterk. Dat gaat naar verloop van tijd wel over, al kan het soms nog in alle hevigheid terugkomen. Hier hielp het het beste om iets te vinden om in af te reageren, of dat nou een flinke scheldpartij is (niet tegen je kind uiteraard , maar tegen de muur ofzo als niemand je kan horen, haha), een huilbui bij manlief, even een stuk buiten wandelen of 's avonds de kleine bij je man laten en lekker gaan sporten... Die dagen slokken je op en dan is het de kunst om je zinnen te verzetten en jezelf (en de kleine!) af te leiden! Maar hoe dat voor jullie het beste werkt, moet je nog ff uitzoeken Ik ging gewoon heeeul vaak buiten wandelen, haha
Heel herkenbaar! 1 zekerheid heb je: het gaat weer over!! Wij hebben net een periode van 6 weken achter de rug, mannetje was niet blij, at slecht, wilde niet slapen, niks was goed.....pffff vermoeiend hoor! Maar sinds een week is hij weer zijn stralende zelf, slaapt weer lekker, eet goed, is vrolijk en kan weer alleen spelen! Mama is weer blij!! Sterkte hoor!