Soms lees je dat wel is dat vriendschap verwaterd als je zwanger bent. Dat dit mij ook ging overkomen had ik eigenlijk niet verwacht. Mijn beste vriendin laten we haar even Eva noemen werd zwanger toen ze 18 was haar dochter is inmiddels 6 jaar. Dat was geen makkelijke tijd voor haar ze woonde nog thuis en zat nog op school. Ik heb haar altijd door dik en dun gesteund ook al was ik zelf nog helemaal niet bezig met baby's. Nu ikzelf zwanger ben merk ik dat ze meer omgaat met een andere vriendin van ons (Ilse) op zich geen probleem maar ze laten mij eigenlijk steeds meer links liggen. Al jaren ga ik op vrijdagavond naar Eva toe. De ene keer gewoon bij haar thuis de andere keer ergens wat drinken of naar de bios. Al jaren doen we dat met zijn 2en en eens in de paar maanden kwam Ilse ook langs. Nu is het al weken zo dat Ilse erbij is gezellig zou je denken maar niet voor mij ik kan beter thuis blijven. Begrijp me niet verkeerd ik hoef niet in het middelpunt van de belangstelling te staan sterker nog ik ben meer een luister persoon. Maar het doet toch wel pijn als het heel de avond gaat over dingen die ze gedaan hebben en tegen elkaar vertellen en dan op zo'n toon ojaa dat wist jij nog niet.. ook hebben ze een bijnaam voor mijn ongeboren baby namelijk het mormel. Ook zit Eva steeds te zeggen dat ze blij is dat haar dochter 6 jaar is en dat ze niet moet denken aan een kleine baby. Ik vraag mij nu af of dit steken onder water zijn naar mij..Misschien stel ik mij aan of komt het door de hormonen maar ik voel mij gewoon alleen meer vriendinnen heb ik niet wel kennissen maar dat is toch heel anders.. Moest het even kwijt
Dat zal heus niet alleen aan je hormonen liggen en eerlijk gezegd, waarom accepteer jij dat ze jouw kindje 'mormel' noemen? Daar had ik de eerste keer al direct iets van gezegd, vindt het gewoon ongepast! Dat er nu steeds die andere vriendin bij is zou ik ook niet leuk vinden, maar waarom vraag je dat niet rechtuit?? Ik zou ook aangeven dat je altijd voor haar klaar hebt gestaan en dat je het gevoel hebt dat ze voor jou niet echt klaar staat??
Dit heb ik al geprobeerd maar ze zegt dat dit niet waar is dat ik het verbeeld. Je heb gelijk over het mormel. De eerst volgende keer zeg ik daar ook wat van .
'mormel'?? Daar zou ik echt kwaad van worden, hormonen of niet! Tja, soms kun je best uit elkaar groeien, dat is jammer, maar vrienden komen en gaan helaas.. er zijn er een paar die je moet koesteren. De rest beschouw ik als leuk, zolang het leuk is
Dat zou ik ook zeker niet pikken, dat 'mormel'. En de overige opmerkingen vind ik ook niet bepaald leuk, dat ligt niet aan jouw hormonen denk ik. Ik zou toch met die vriendin gaan praten, dat soort dingen hoort ze gewoon niet te zeggen!
Is inderdaad niet normaal dat ze jou baby een mormel noemt..pfft daar zou ik snel klaar mee zijn zeg.
Een mormel?! Dat noem je toch geen vriendin meer? Wat een pestkoppen die 2 zeg. Als die vriendin (Ilse) zo gezellig is zou ik het niet erg vinden om haar erbij te hebben. Maar hoe jouw vriendin en haar vriendin samen doen en jou zo laten zitten en over jouw kindje praten, nee.. Ik zou ze lekker samen laten afspreken. Mocht je het willen uitpraten zou ik dat wel doen als die andere vriendin er niet bij is. Nodig jouw vriendin dan thuis uit en vraag wat nou helemaal de bedoeling is, want je voelt je gekwetst en alleen. Het komt bij mij een beetje kinderachtig over in ieder geval.
Ahhhh nee mormel? Dat is echt belachelijk. Zo noem je een ongeboren kindje toch niet? Hoe komen ze erbij. Dat ze zegt dat ze blij is dat ze geen baby meer heeft, hoeft op zich niks lulligs te betekenen. Ik zeg het ook weleens. Maar eigenlijk nooit tegen een zwangere. Ik kan me voorstellen dat dat niet leuk is om te horen. Ik zou proberen eerlijk te zijn over je gevoel. En zeker iets zeggen over het feit dat ze jouw kleintje 'mormel' noemen. Dat kan echt niet!
Ik ben geshockeerd... echt lieverd dump ze! Beter af zonder zulke figuren. Ik vind het zo kwetsend wow! Straks als jullie mooi wonder er is heb je genoeg aanspraak en bijv bij kinderopvang of babyzwemmen of zwangerschapscursus of babymassage kom je genoeg leuke nieuwe mensen tegen. Daar moet je je echt niet druk om maken. Maar jullie baby verdient geen mormel zelfs niet als het als een grapje is. Zoiets doe je niet! Alles zegt mij dat jij veel te goed voor ze bent.
Liever geen vriendinnen, dan deze twee. Echte vriendinnen die maken echt niet zulke opmerkingen en ze mogen wel eens volwassen worden. Succes, ik hoop dat je voor jezelf kiest en dat mooie kindje in je buik!
Dump die MORMELS zou ik zeggen. Snap dat het pijn doet, maar nu doen ze je echt meer pijn. Knuffel. En je komt vast wel weer een lieve vriendin tegen op gym of babyzwem enz.
Het lijkt wel of ze het te confronterend vind en eigenlijk jaloers is! Ik zou het van haar kant laten komen. Enne Mormel??? Is haar kind van 6 ook een mormel dan??
Herkenbaar wbt het 'mormel'; hier ook een flutmens die 'voor de grap' zei dat als zij zwanger was geweest in plaats van ik, dat ze het nekje zou hebben gebroken en het had weggegooid. Dat was de laatste keer dat ik haar ooit gesproken heb (en terecht, mijn inziens). Dat soort mensen moet je ver ver uit de buurt van je kind houden. Ook al was het een grap; dergelijk taalgebruik past niet bij het krijgen van een wondertje.
bij het woord mormel had ik mijn spullen gepakt en gezegd vaarwel! dat is toch geen vriendschap. Ik heb het helaas zelf ook meegemaakt, mijn collega was mijn beste vriendin, zij zat vaak niet lekker in haar vel en ik kwam vaak bij haar langs gingen we leuke dingen doen. ik was 4 jaar bezig om zwanger te raken en ze leefde echt mee, ze heeft zelf nooit een kinderwens gehad en vondt de kinderen maar vervelend ook op het werk (winkel) zeurde ze altijd over de kinderen op haar afdeling. toen ik eenmaal zwanger was na IVF was ze blij (dacht ik te horen). we spraken net als altijd af en steeds was het van tja als je straks een kind hebt dan gaan we niet meer winkelen.....ik weet nog dat ik dacht van heee wat een onzin kind hoeft toch niet mee dan er is ook nog een papa hoor. maargoed, tijdens mijn laatste weken kwam ze weleens bij mij thuis langs met een cadootje, en ik beval (spoedkeizersnede) en ik hoor niets meer van haar, kaartje gestuurd niets meer gehoord van haar. vervolgens hoor ik dat ze ging afspreken met collega´s waar ze nooit wat van moest weten en die ook stukken jongen waren. ik hoef geen contact met zo iemand ze heeft mij nooit gebeld en ik verdomde het ook om haar te bellen dus nu al bijna 4 jaar zonder vriendin......jammer, maar z´n vriendin hoef ik niet.
Nou daar was ik rap klaar mee geweest zeg. Mormel !!! ik had dan aan haar gevraagd, waar is JOU mormel op dit moment. Misschien dat ze dan haar verstand gebruikt wat een ..... lui zeg. Voor de rest, veel vriendschappen zijn als schepen op de zee. Ze varen een tijd op en gebruiken heen en weer wat nodig is en varen dan verder. Volgens mij moet jij verder varen.
Mormel zou bij mij echt niet door de keuring komen hoor. Nu vind ik eigenlijk wel dat ze heel erg jaloers over komen, al die uitspraken en het gedrag, klinkt gewoon meer als jaloezie en dat soort mensen moet je niet om je heen willen hebben. Ik herken het gevoel trouwens wel een beetje, het alleen voelen, hier viel ik met de eerste tussen wal en sloot (was later dan de ene groep en eerder dan de andere groep) en nu doe ik dat bij wijze weer. Het is niet leuk