Heel herkenbaar! Zelfs als mijn man niet naar een beeldscherm tuurt, kan hij heel afwezig zijn, stoïcijns ja knikken en niks horen van wat ik zeg. Nu weet ik ook wel dat hij een drukke baan heeft die bij thuiskomst niet uit zijn hoofd is, maar toch is het vervelend.
Heel herkenbaar. Echt niet altijd leuk. Ook krijg ik vaak geen antwoord als ik iets zeg of vertel. "Ja, wat moet ik zeggen dan?" Uhm, ik geef jou toch ook antwoord als je iets zegt?! Ohhh zoooooo irritant.
Oh hier ook haha.. Maar het komt niet van één kant. Als ik eventjes zit te kijken naar de tv ofzo, hoor ik vaak gewoon niet wat iemand anders zegt. Dan ben ik teveel afgeleid of geconcentreerd ofzo. Maakt dan niet uit wie zit te praten. Maar waarom mijn vriend het doet.. En dan een kwartier later is het: wat zei je nou? En dan weet ik al niet eens meer dat ik wat gezegd heb, laat staan dat ik wat gezegd heb. Maar als ik dan boos wordt, dan is het altijd: maar jij doet het ook... Pffff.. Ik vraag tenminste direct wat hij zei, niet een hele poos erna. En het stomme is ook.. Soms weten we beide voor de volle 100% dat we iets wel of niet gehoord hebben, terwijl de ander dan zegt van niet. En dan is het welles, nietes, welles, nietes. En de hele tijd zo van; ja jij hoort wel vaker iets niet, of jij vergeet vaker wel dingen. Best wel irritant.. En het went nooit.. Maar ach, wat doe je eraan
Jep hier nog een blij dat hij nu mijn lat is. Hij kan mij uren doodzwijgen en kijkt gerust tv als ik wat aan het vertellen ben. du dan komt het meeste niet binnen.
Ik vertelde laatst over een vriendin; veel ellende. Cyste in eierstok, operatie aan rug, infectie, ze heeft ook echt alles tegelijk he? Zijn reactie, terwijl hij even opkeek van de IPad: 'Nou zeker, leuk voor d'r'
Oh dacht dat alleen die van mij die productiefout had bij ingebruikname. Grrr kan mij er ook zo aan ergeren. Die van mij kan ook overal ja is goed schat op zeggen maar als puntje bij paaltje komt dan weet ie het niet meer.
Ik moest zo hard lachen om dit topic. Mijn man precies hetzelfde. Alleen die van mij geeft gewoon geen antwoord. En als ik hem dan vraag of hij luistert zegt hij heh wat? Ja tuurlijk luister ik, ik hoef toch niet overal antwoord op te geven. Yeaaahhh right. De volgende dag als hij wel luistert en ik hetzelfde vertel geeft hij opeens wel antwoord als in verbaasde reactie of zeggen dat Ik het niet heb verteld.
Ook herkenbaar. Het ergste is nog, dat ik gewoon zie dat hij niet oplet en ongeïnteresseerd iets anders aan het doen is, en als ik hem dan vraag wat ik hem vertelde, dan weet hij het precies. Hoe doet hij dat toch?
Ach dat gaat hier over en weer, beide hebben er een handje van! hahahaa Maar als ik echt zijn aandacht wil, dan vraag ik dat dus of ik vertel het onder het eten!
Heeeeel herkenbaar... Ik kom volledig uitgedost beneden, zit bij manlief en kind aan tafel en eet niet mee met het avond eten omdat ik een personeeluitje met bbq heb. Zegt hij nog, schat je eet helemaal niet? Waarop ik nogmaals zeg dat ik toch dat feestje heb vanavond bla bla bla. Pak m'n jas, geef hem een kus zegt hij: welke dienst heb je nou eigenlijk dan vanavond??
ik doe het zelf ook wel eens, als ik een bericht aan het typen ben en hij vertelt mij iets Maar hij heeft wel eens na een verhaal van mij: sorry ik hoorde het niet want mijn hersens staan uit.. zegt ie dan Dan heeft hij het druk in zijn hoofd met zijn werk. Soms stuur ik hem dan een mail of een app.. Het is ook wat met kleine 3 kids in huis .
We zijn er hier achter waardoor het altijd misgaat Ik ga door met dingen doen terwijl ik de huishoudelijke feitjes mededeel. Hij denkt dan dat ik in mezelf aan het kletsen ben. Als we er echt voor gaan zitten dan luistert hij wel, maar hij merkte laatst heel terecht op dat ik soms zelfs naar een andere kamer loop terwijl ik tegen hem praat. "Moet ik dan achter je aanlopen om te horen wat je aan het vertellen bent?" Oeps...
Whaha heerlijk om dit te lezen. Gaat hier net zo hoor... Je kan een kwartier tegen hem aanlullen, geen reactie... En als je boos vraagt: "Ben je doof ofzo?!" dan krijg je de standaardreactie "Huh?" terug. Pfff... De enige manier om zn aandacht te wekken is om te vragen "N**ken?" Klapt meteen de laptop dicht en heb je z'n volledige aandacht. En als je dan zegt; "ruim je rommel eens op" is ie nog chagrijnig ook. Snap ik niks van...
Dus wij liepen net met onze mooie kerel in de buggy voor de Sint Maarten met een lampion om de kleine druif te laten kennismaken met het feest. En ik vertel hem van het forum hier en het verschijnsel 'panda punten'. Ik merk dat hij wéér niet luistert dus ik zeg: dus, hoeveel pandapunten heb jij? Hij: Ik heb er geen meer, want ik heb vandaag de ANWB opgezegd. Ik ben overgestapt, daar hadden we het v/d week over gehad. Ik zeg: ik had het over PANDA-punten Hij: Ja, nou ja, ik heb dus de ANWB opgezegd... Vervolgens leg ik hem het verhaal uit. Zit hij momenteel te gamen online met zijn vriendengroep; zit hij dolkomisch het verschijnsel pandapunten te vertellen alsof het zijn eigen uitvinding is. En een lol dat hij heeft. Dude; you could have had that same fun with me !!!!
Ik word er ook zo moe van soms. Hij zweert bij hoog en laag dat ik hem veel dingen niet heb verteld. Tuurlijk schat, waarschijnlijk stond je gewoon weer eens op stand-by. Ik laat hem soms iets herhalen wat ik heb verteld, puur om te checken of hij wel luistert. Als ik wil dat hij iets niet vergeet hang ik briefjes op. Hoewel dat ook niet altijd helpt, want hij "ziet" sommige dingen niet. Net als rommel, dat ziet hij ook niet zegt ie. Hij heeft gewoon een heel selectief brein, laten we het daar op houden.
Soms ook wel handig toch! Als je je sinterklaascadeaus tevoorschijn haalt. Hoe zoveel speelgoed? Ja ik heb je toch alles verteld!? Dat weet je toch nog wel? Je was toen naar the walking dead aan het kijken toen ik vertelde wat ik allemaal heb gekocht Lalalalaaaaaa