Ja nou zo is het! Zou wat zijn zeg, dat iedereen die eraan denkt/ermee bezig is zomaar zwanger wordt want ja dat beïnvloed 😂
Oh en dan zeggen ze zodra je er niet meer zoveel mee bezig bent dan komt het, zo is het bij ons ook gegaan. Jajaja nogal logisch dat het in de meeste gevallen wel eventjes duurt dat je zwanger bent aangezien de kans op bevruchting elke maand maar 20% is! Puur lichamelijk dus! Typisch zo'n "bakerpraatje"
Iemand had het over teveel stress en hoe dat dan zat in oorlogstijd. Het klopt dat er in oorlogstijd drastisch minder kinderen geboren worden. En stress is daarvoor een hoofdoorzaak. Maarrr... het gaat dan ook wel om enorme stress! Stresshormonen kunnen dus wel degelijk een verkeerde invloed hebben. Maar volgens mij moet je dan toch wel obsessief bezig zijn. En zelfs dan... Er minder mee bezig zijn is onzin. Want als je jezelf verwijt dat je er teveel mee bezig bent dan maak je het nog erger. Want je bent er nog steeds evenveel mee bezig, Daarnaast belast je jezelf ook nog met het oordeel over jezelf en de zelfopgelegde schuld (het lukt niet omdat ik er teveel mee bezig ben) Wat in mijn ogen beter werkt: Accepteer volledig dat je er veel mee bezig bent, heb er vrede mee. Niemand kan tegen jou zeggen wat goed of fout is, dat bepaal je lekker zelf. Pas dan word je er ook wat rustiger onder en zul je het bij momenten, heel soms, zelfs even van je af kunnen zetten. Als dat niet is, ook goed. Maar van acceptatie word je naar jezelf toe wat relaxter.
Jaa precies! Bij mij is het ook twee keer gezegd door mensen die zelf veel moeite hebben gedaan voor een kindje.. Want ja, bij hun gebeurde het nèt toen ze er niet meer mee bezig waren.. Ik begrijp het wel dat ze dan zo denken, maar toch vind ik het echt vervelend! Want net wat je zegt; ermee bezig zijn ben je toch!!
Dat wist ik helemaal niet joh, maar 20%! Maar inderdaad.. ik ga er gewoon lekker van genieten nu hoor, en er mee bezig zijn
Precies, dat merkte ik dus ook aan mezelf. En ik ben helemaal geen persoon (met alle respect voor anderen uiteraard!) die huilt als ze ongesteld is omdat het dan niet is gelukt.. Maar ik hou wel bij in welke week ik vruchtbaar ben en dat soort dingen.. Dus eigenlijk legde ik veel meer druk op mezelf zoals jij zegt, door mezelf te dwingen er niet mee bezig te mogen zijn.
het is oke en logisch dat je er veel mee bezig bent , en dat gebeurd vaak ook onbewust en mocht het niet metteen lukken wat ook heel normaal is in het begin en al helemaal als je anticonceptie had dat je dan wel eens verdrietig bent de ene heeft geluk raakt metteen zwanger de ander doet er weer een jaartje over , alles is mogelijk .. we weten allemaal wel hoe het voelt !! Maar het beste is laat te veel weg doe gewoon waar jij zin in hebt en maak je niet zo druk ben er mee bezig tot waar het goed voelt, stom voorbeeld wat ik dee ik keek constant op deze site en zocht vanalles op anderen vinden dan dat ik er teveel mee bezig ben maar voor mij voelde het gewoon goed en dat is alles wat teld !! Veel succes iedereen hier met dezelfde wens, wens jullie een positieve test en een mooie gezonde fijne zwangerschap toe !!
Ohhh... ik vind dit ook zo irritant! Ik heb toch niet voor niets de keuze gemaakt om voor een kindje te gaan?? Ik ben echt niet obsesief en gestresst, dus zal het wel meevallen dat het daardoor niet lukt. Ik wil gewoon graag moeder worden, natuurlijk ben ik er dan veel mee bezig!
Bij mij heeft het 2.5 jr geduurd en is het ook heel veel gezegd maar hoe kan je er 'niet mee bezig zijn' als je hormonen moet slikken,paar keer per maand naar ziekenhuis moet enz enz??? maar ik vond het altijd een dooddoener...toch kwam het bij mij wel uit... ik werd zwanger toen ik stopte ik het ziekenhuis en er helemaal niet meer mee bezig was..
Je zal ook best meer mensen hebben die dit zo hebben ervaren.. maar ik ben nu meer gestresst doordat ik mezelf 'straf' als ik er mee bezig ben, dan wanneer ik het gewoon toe zou laten om eens wat op internet te zoeken en mijn vruchtbare week te plannen enzovoorts.. En ik denk dat stress op ieder lichaam ook weer een ander effect heeft! En natuurlijk voor jou nog gefeliciteerd!! Vind het heel fijn voor je dat het nu gelukt is!!360
Wij hebben dat dus wel gedaan. Gestopt met anticonceptie en gewoon afgewacht. Wij hadden serieus geen idee dat t de eerste ronde raak zou zijn. Ik wist dus ook pas met 6 weken dat ik zwanger was.. Ik snap dan dus ook niet dat mensen meteen gaan beginnen met ovutesten, temperaturen of verplichte sex. Heb dit wel gedaan toen na de eerste mk m'n menstruatie 3 maanden uit bleef. Hierna gaan testen. Ik had min of meer in m'n achterhoofd om dit na een half jaar te gaan doen als ik nog miet zwanger was.Toch loopt niets zoals je verwacht. Nu bij a 16 maanden verder en verder verwijderd van onze kinderwens dan ooit.
zo herkenbaar.. je bent er automatisch toch mee bezig van zou het dan toch?! ook wij zijn bezig voor een eerste kindje en ben vorige maand gestopt met de pil. toen netjes ongesteld geworden.. en zit nu op dag 30 zeg maar.. vanaf het weekend het gevoel dat ik ongesteld moet worden, maar iedere keer lijkt het ook weer weg te trekken. en dan denk ik steeds van als ik dan toch ongesteld moet worden dan maar gelijk.. Misschien heeft de stress die ik nu een beetje heb ook te maken met dat mijn menstruatie uitblijft? heeft iemand hier ervaring mee?
Jaaa heel herkenbaar!! Al heb ik er niet zo lang mee gelopen. Ik had hiervoor een spiraaltje. Die is er op 19-06 uit gegaan. De dokter vertelde dat ik meteen 100% vruchtbaar zou moeten zijn.. uitgaande van mijn 'voorgaande' cyclus zou ik het weekeind erop ongesteld moeten worden.. niet dus. Mijn ongesteldheid kwam 3 weken later, en ik heb dus 3 weken elke dag als ik iets dacht te voelen, gedacht; word ik ongesteld nu? Heel vervelend.. Maar ook weet je natuurlijk dat het in een keer raak kan zijn..
Helemaal met je eens!!!! Hier ook aangewezen op ov-testen en "verplicht" klussen. Ik heb een onregelmatig cyclus, dus ja, dan moet je wel als je zwanger wilt worden. Onze dochter is ook verwekt via ov-testen. We zijn nu al een aantal maanden bezig en soms ben ik bang dat we de 1e keer gewoon puur geluk hadden. Elke keer zijn mijn ov-testen knal en toch raak ik niet zwanger. Laatste 2x zelfs vlak voor nod hartstikke ongesteld geworden, wat een domper dan zeg!!! Wij zijn nog niet zo lang bezig, maar hebben het nog niemand verteld. Enige die het weten zijn mijn moeder een hele goeie vriendin, gewoon, omdat ik zo nu en dan ook mijn teleurstelling kwijt moet. Het is elke maand weer spannend of het gelukt is, deze maand heb ik een keer geen ov-test gebruikt, en hebben we het op het "gevoel" gedaan. Wie weet wat nu het resultaat is. Maar er niet bezig zijn in zulke situaties is onmogelijk! Lekker makkelijk om te zeggen als die mensen mss zelf binnen no-time zonder allerlei hulpmiddelen zwanger zijn geraakt!