Mijn dochter is 3 en wil al lange tijd dingen niet doen die leefijdgenootjes wel makkelijk lijken te doen. Vandaag was er een fotoshoot in een babywinkel, ze wilde niet meewerken. Op het kdv wil ze ook niet op de foto als er een fotograaf komt en weigert ze ook regelmatig groepsspelletjes zoals verkleden. Dat laatste gaat wel beter de laatste tijd. Ze doet iets meer mee met groepsactiviteiten. We hebben een tijd dansles geprobeerd, ze weigerde mee te doen terwijl de andere kinderen vrolijk mee deden. Daar zijn we dus na een tijdje weer mee gestopt. Ik vind het lastig in hoeverre ik haar moet pushen toch mee te doen (wat vaak geen effect heeft) en wanneer ik het maar gewoon moet laten. Ze heeft het trouwens ook met nieuwe kleren, wil geen nieuwe schoenen aan, etc. Eigenlijk wil ze het liefst alles bij het vertrouwde houden. Hoe kan ik hier het beste mee omgaan?
Ieder kind is anders; ik zou focussen op wat ze wel wil en niet teveel nieuwe dingen opdringen. Blijkbaar heeft ze nu behoefte aan bekende, geruststellende dingen. Dl heeft nu voor de 3e keer dezelfde nieuwe schoenen (model is blijkbaar vast in het assortiment haha)
Onze middelste had dat op die leeftijd ook. Dan wilde hij niet mee knutselen op het KDV. De leidsters probeerden hem te overtuigen door uit te leggen hoe geweldig het wel niet was wat ze gingen maken. Zegt hij doodleuk "als het zo fantastisch is, doe je het toch lekker zelf!" Als je haar uit haar comfort zone wilt lokken, probeer dat dan met hele kleine stapjes. Mijn zoon is dol op treinen en heeft een hekel aan knutselen. Maar een trein maken van een melkpak wond hij ineens toch wel leuk. Als je graag wilt dat ze wel op de foto gaat, zou je eerst thuis met haar kunnen oefenen. Zodat het straks niet helemaal nieuw voor haar is. Je kan het extra leuk maken door haar zelf ook foto's te laten maken van jou. Of samen gekke bekken trekken. Met verkleden net zo, zelf lekker meedoen zodat de lol nog groter is! En verder... accepteren dat niet alle kinderen hetzelfde zijn...
Vooral veel lekker hetzelfde laten dan! En verder inderdaad kleine stapjes. Sommige dingen 'moeten', maar dingen als dansles ed zijn voor de leuk, toch? Dan zou ik vooral niet pushen oid, dan is het leuke er voor een kind echt af en wordt de kans alleen maar kleiner dat ze het ooit wel gaat willen. Oefenen met nieuwe dingen zou ik dan met de dingen doen die 'moeten' (zoals af en toe nieuwe schoenen of een keer een verjaardag van iemand ofzo). Hier ook een kind die dat soort dingen heel lang niet wilde. En heel veel dingen begin ik nog steeds niet aan met haar. Maar sinds ze naar school gaat is ze wel veel makkelijker geworden met veel dingen. Sommige dingen gaan nog steeds met kleine stapjes en ze heeft echt structuur en vooral veel veiligheid nodig en dat ze weet dat er naar haar geluisterd wordt en dat haar grenzen gerespecteerd worden. Forceren/pushen werkt in haar geval echt averechts; dan wil ze niets meer. Maar vanuit veiligheid en vertrouwen wil ze veel dingen best wel. Met kleine stapjes dus inderdaad.
Bedankt voor jullie reacties! Ik ga inderdaad proberen niet te pushen (vind het soms lastig waar de grens ligt tussen stimuleren en pushen). Soms moet ze nl ook even een drempel over geholpen worden en vindt ze het dan uiteindelijk wel leuk. Ze laat er wel her en der wat groei in zien en ik zal er inderdaad op letter kleine staples te stimuleren.