Niet meer dan twee personen per dag ontvangen, raar?

Mijn kraamverzorgster adviseerde om de eerste week helemaal geen kraamvisite te ontvangen om lekker te genieten van elkaar en zelf te kunnen herstellen. Natuurlijk geen gehoor aan gegeven en achteraf heb ik daar wel een beetje spijt van.

Wij hebben de eerste dagen wel echt alleen voor familie gedaan. Hier gaf ik dan ook geen limiet aan qua personen. Dit ging wel alleen om ouders/broers/zussen.

Na de eerste kraamweek hadden wij max 2 kraambezoeken op een dag ingepland.

Ochtend, middag of avond.

 

Dit kan ook aan jezelf liggen he. Als jij er heel erg gestressed/gespannen van raakt als er drie mensen zijn ipv twee, dan zal je kindje hier ook last van hebben. Ik denk nl niet dat je baby het merkt als er bijv 3 rustige personen zijn ipv 2 erg kwebbelende. Dus nogmaals; ik denk dat voornamelijk jij als moeder hier een grote rol in speelt.
Maar begrijp me niet verkeerd: ook DAT is een goede reden om 2 personen aan te houden. Je kindje heeft er immers hoe dan ook last van. Je kan wel even kijken of het helpt wanneer jij het 2 personen-idee loslaat en gewoon net doet alsof er 2 mensen zijn.

 

Kan ook buikkramp oid zijn. Hoeft niets met de visite te maken te hebben. Niet teveel focussen op 1 ding. Misschien handig om een dag niemand langs te laten komen en dan kijken hoe de nacht is? Verder moet je er rekening mee houden dat babies de eerste weken in de nachten nu eenmaal onrustig of huilerig kunnen zijn, dat zijn heel veel babies...denk dat je toch teveel op de kraamvisite gefixeerd bent en dat je dat graag als oorzaak aan wil wijzen maar denk eerlijk gezegd niet dat het de oorzaak is...

 

Voeden met visite deed ik bij de oudste ook niet in de eerste week. (wel met mijn moeder en schoonouders, maar dat is geen visite ) Daarvoor ging het veel te moeizaam.
Bij m'n jongste deed ik het wel. Ik was al zó bedreven, en zij kon er ook wat van, dat ik er totaal geen moeite mee had.
In mijn ervaring maakt het dus wel uit of het je eerste of je tweede is...


Overigens heb ik wel visite gehad in de eerste week die uit zichzelf na een half uurtje weer wegging, ook al had dat van mij niet gehoeven. Maar ik vond het wel netjes van ze.

 

Niks van aantrekken hoor; kennelijk voelt het voor jullie niet goed meer bezoek te ontvangen, dus gewoon níet doen! Of je kindje er nu onrustig door wordt of je gewoon geen zin hebt, allemaal valide redenen. En iemand die zegt 'ik kom dan en dan en anders niet' kan van mij lekker de pot op, dan kom je maar niet hoor, ga je maar kinderachtig zitten mokken.

Ik vind 2 bezoeken per dag trouwens al mega veel, met 3 bezoeken per wéék was ik al gevloerd.

 

Mijn buren deden trouwens ál het kraambezoek in 2 feestjes, sprak me ook wel aan. Dan heb je 2 data waarop het mega druk is, maar verder rúst. En geen 'gezeur' van 'wanneer mogen wij komen?'. Naaste familie was daar wel van uitgezonderd, die kwamen meteen op bezoek. Maar vrienden/collega's/buren/verdere familie kwamen dus op twee babyborrels.

 

Dan zijn wij heel erg raar en asociaal we hebben de eerste 4 weken helemaal geen kraambezoek ontvangen. Muv grootouders en overgrootouders, maar dat vind ik ook geen visite.

In het ziekenhuis (bleef 4 dagen) ben ik overigens wel onaangenaam verrast door onaangekondigd bezoek van vrienden. Ze had blijkbaar een sms gestuurd met de vraag of ze mochten komen maar ik had die sms helemaal niet gezien. Toen ik twee uur later antwoordde dat ik het nu liever niet had omdat dochter en ik de hele nacht niet geslapen hadden, stonden ze al aan de deur. Daar lag ik dan, met lekkende borsten, doornat hemdje en dochter alleen in pamper op mij, en geen man die ze kon weren (moest net die middag werken). Ze bleven ook veel te lang en toen mijn dochter wilde drinken wilden ze nog niet weggaan. Toen heb ik heel beleefd gevraagd of ze dan alsjeblieft weg wilden gaan.

Bewust hebben we de geboortekaartjes ook iets later verstuurd. Er was een bevriende familie die erg pushte om te komen (wilden ook naar het ziekenhuis komen), en die kwamen toen ze 6 weken was. Ik heb daar echt niet van genoten omdat ze t elang bleven en erg druk zijn van zichzelf (hard praten en lachen, etc.)

Bij een tweede doen we die 'afschermperiode' weer, maar misschien nog wel langer of een beetje selectief (er was heus wel rustig kraambezoek die ook eerder hadden mogen komen).

 

Kaartjes hebben we beide keren ook na drie weken verstuurd, vond ik vroeg zat.

 

Niemand heeft Lemmy vastgehouden de eerste week. En ook geen opa's of oma's. Lemmy heeft de eerste 3 dagen in het ziekenhuis gelegen, ik wou dus volledige rust voor mijn kind.
Bezoek wou ik niet veel dus alleen familie kwam langs en die wisten ontzettend goed hoe ik erover dacht. Geboortekaartjes hebben wij pas na 3 weken verstuurd. Eerder had ik er geen behoefte aan.

 

Ik deed max 2 bezoekjes per dag (soms wel meer mensen) en gaf haar alleen bij hele goede vrienden en familie op schoot of wanneer ze daarom vroegen of wanneer mijn inschatting was dat ze het echt leuk vonden. (Tot ik zelf een baby had vond ik er nl nooit veel aan, zo'n baby vasthouden. Je doet daar echt niet iedereen een plezier mee.)

Ik vond het enorm lastig met die voedingen om vaker bezoek te laten komen en omdat ze nogal gauw huilde liet ik haar liever bij mij op schoot.

Voor de volgende weet ik het wel. Dat wordt een kraamborrel. Dan kan je in de kraamtijd tenminste helemaal het ritme van je kindje volgen.

 

Helemaal mee eens. Ik snap dat ook nooit zo.. je bent toch zo trots als een pauw en wil toch het liefst je kindje aan iedereen showen? Ik snap best dat als het kindje overgeprikkeld raakt dat je dan wat mindert maar ik hoor dat wel heel vaak hier op dit topic, weet je dat echt al zo snel dat je kindje daar van overgeprikkeld raakt?

 

Jij hebt er misschien geen behoeft aan maar de opa en oma's toch wel?? Die willen hun kleinkind toch ook vasthouden en zien? Ik snap dat nooit zo. ( ps mijn mannetje heeft ook 11 dagen in het zkh gelegen)

 

Opa's en oma's kunnen ook wachten, als zij het beste voor hebben met hun dochter en kleinkind. Dat is mijn mening dan. De band is heus niet minder als opa's en oma's de baby niet meteen vasthouden!

Mijn moeder was de eerste die mijn dochter vasthield, na mijn man natuurlijk en het verplegend personeel. En dat was een week na haar geboorte. Omdat wij het zo wilden, en mijn moeder snapte dat volledig.

 

Wij hebben de eerste 2 weken helemaal geen kraambezoek gedaan, alleen ouders en broers/zussen en die kwamen niet elke dag. We waren helemaal gesloopt en alleen maar bezig met zijn verzorging en dan ook nog gezellig doen met mensen??

Na 2 weken kwamen pas de eerste mensen en max 1 bezoek per dag en zeker niet elke dag. Het is toch ons kind en niet dat van hen? Mensen passen zich maar aan.

 

Heel herkenbaar.. Mijn gevoel was ook echt.. wij gesloopt en alleen maar bezig met de verzorging.. en de leuke knuffelmomentjes voor opa' s en oma's. Volgende keer mogen opa's en oma' s dus lekker wachten en willen wij zelf ook de knuffelmomentjes

 

Hier idd ook, ook vanwege de omstandigheden, maar vooral ook omdat we echt bij wilden komen. Maar mensen wisten ook zonder kaartje wel dat ze geboren was, dus we werden wel gevraagd voor kraambezoek en hebben dat toen niet geweigerd. Geen idee hoe ik dat een volgende keer zou doen, maar iig meer op onze agenda ipv die van anderen.

Ik was zeker zo trots als een pauw! Maar we waren allemaal ook echt uitgeput, en ik merkte zeker dat mijn dochter reageerde op het bezoek; of dat nu kwam doordat ik me er niet super prettig bij voelde of doordat ze daadwerkelijk overprikkeld raakte... Tja, doet er niet toe eigenlijk. Hier dus gewoon niet zo'n behoefte aan meteen allemaal mensen om me heen Showen kan ook op afstand

 

Showen kan heel goed zonder vasthouden. Vaak is het trouwens niet zozeer de baby maar de kraamvrouw die overprikkeld raakt. En die moet even goed ontzien worden, niet iederen vrouw kan meteen hele stromen mensen aan na zoiets overweldigends als een bevalling.
Het is trouwens nog nooit bij me opgekomen om op kraambezoek een baby vast te houden...baby hoort bij mama vind ik.

 

Ik deed dat ook hoor.

Niemand kreeg hem vast te houden. Moet er niet aan denken om zo n hummeltje van hand tot hand te laten gaan.

Als ik nog een keer zwanger mag worden doe ik het opnieuw zo. Hij zat bij mij in de bondolino als er bezoek kwam.

Alleen mijn eigen ouders en wijzelf hielden hem vast, over het badje en flesje maar niet gesproken, dat heb ik de eerste maanden zelf gedaan.

Maar waarom respecteren mensen de keuze van anderen niet? Ik blijf het roepen. ALtijd hebben mensen wat op elkaars manier van opvoeden/leven/voeden aan te merken.

Als de een wel hun baby doorgeven, ik vind het best, maar ik doe het niet.

Leef en laat leven.

 

Het gaat niet om opa's en oma's het gaat om mijn kind.