Ik voel mij zo ellendig. Loop al de hele dag te huilen. Vannacht werd ons dochtertje van 16 maanden rond half vier wakker en begon te huilen. Meestal slaapt ze zo na een kwartiertje weer door. Nu huilde ze echt hard maar ze werd snel weer stil dus zijn we niet gaan kijken. Rond 5 uur begon ze weer te huilen en dan echt hard. Toen ik ging kijken zat ze rechtop in bed. Ze had het hele bed ondergespuugt. Waarschijnlijk al eerder in de nacht want d'r pyama was op opgedroogd. Ze zat helemaal onder, haar haar, pyama, slaapzak. En nu zit ik weer op mijn werk, papa is gelukkig wel thuis. Wat een moeder ben ik toch. Wat moet dat kind zich ellendig gevoeld hebben. Ze heeft urenlang in die viezigheid gelegen en waarschijnlijk gewoon weer in slaap gevallen want mama en papa komen toch niet helpen.
ach gossie, kan iedereen gebeuren joh. ik snap dat jij je schuldig voelt, maar hoeft niet hoor. kan je toch niet weten. en als ze het echt vreselijk had gevonden was ze wel blijven huilen
Ach meid, ik leef met je mee hoor! Ik ga ook niet telkens kijken als Tess huilt. Negen van de tien keer valt ze zelf weer in slaap. Dus het had mij ook kunnen gebeuren. Toevallig heeft ze gister ook haar hele bed onder gespuugd, maar dat was net na haar fles. Dus we hadden het direct door, maar was het 's nachts gebeurd dan hadden we ook niet direct ingegrepen. Ik snap jouw gevoel, maar je kunt er werkelijk niets aan doen! Probeer het een beetje los te laten. Vanavond gewoon een extra dikke knuffel geven.
Ach goss, dit gebeurt de beste ouder hoor! En zo te horen heeft ze er toch niet veel last van gehad want dan was ze niet heel snel stil geworden. Waarschijnlijk is ze even geschrokken van het spugen en is daarna weer doorgeslapen. Niets aan de hand. Ik kan me voorstellen dat je je ellendig voelt (zou ik ook hebben) maar je hebt NIETS verkeerd gedaan! Het feit dat je je zo voor je kop aan het slaan bent, zegt alleen maar dat je een heel lieve, zorgzame moeder bent. En nu ophouden met voor je kopslaan! Zo meteen moet je nog een helmpje door afplatting aan de voorkant
lieve Dinnah, je bent toch WEL gaan kijken om 5 uur? Je bent niet de eerste die het eerst eventjes aanhoort om te kijken of het vanzelf stopt. Zou ik ook gedaan hebben! Ik snap je heel goed hoor, je wilt er gewoon meteen kunnen zijn voor haar en ´als je het had geweten´.... maar je wist het niet. Knuffel haar na je werk lekker lang en maak jezelf niet gek met schuldgevoelens hoor! Enneh... zij zal zich hier niets van herinneren, dit levert geen trauma op ,-)
Oh... zou ik me ook heel rot over voelen, maar joh dat kan de beste overkomen. Ze zal er idd wel niet veel last van hebben gehad, anders was ze niet snel weer in slaap zijn gevallen. Het vervelende gevoel was ze in ieder geval kwijt door over te geven. En je bent de tweede keer toch gewoon gaan kijken. Maak je niet druk, kan een keer gebeuren.
Verschrikkelijk gevoel he?! Zo hadden wij het met Sinterklaas... Frits lag nog in zijn bed toen de visite kwam, babyfoon stond aan niks aan de hand... Op gegeven moment hoor ik hem , dus ga kijken ligt meneer nog half te slapen, dus speentje gegeven en weg gelopen. Na een half uur denk ik ga toch even kijken of meneer niet gewoon wakker in zijn bed ligt, want was al 18.30... Kom ik in zijn kamer, ligt die helemaal overstuur te huilen! Maar ik had niks gehoord... Wat bleek, had mijn vriend de babyfoon uitgedrukt de eerste keer dat ik ging kijken omdat hij soms gaat piepen, maar is hem vergeten weer aan te drukken toen ik alleen terug kwam! Ik voelde me ook zo slecht dat ik het zelf ook niet gecotroleerd had, hij was echt overstuur, gelukkig kreeg hij daarna heel veel kadootjes, maar wij waren echt ook van slag!
He bah, dat zijn inderdaad van die dingen, waarom je jezelf wel om je oren kunt slaan. Maar dit soort dingetjes gebeuren soms gewoon, kun je niets aan doen, en dat je je zo rot voelt en spijt hebt, zegt al genoeg. Niet meer over piekeren hoor. Wedden dat je de volgende keer gewoon even om het hoekje van de deur gaat kijken?
bij ons was de batterij van de babyfoon een keer 's nacht uitgvallen, was vergeten hem in de oplader te doen. voelde mij ook zo schuldig en stom. maar het gebeurd me idd geen 2e keer.
Niet schuldig voelen hoor ,het had iedereen kunnen gebeuren. Ze heeft vast gehuild omdat ze zich misselijk heeft gevoeld. Als ze er echt heel veel last van had gehad was ze vast door blijven huilen. Afgelopen dinsdag kom ik om 8.45 bij mijn zoontje op de kamer en hij had ook alles ondergespuugd, het zat overal en was al ook al helemaal opgedroogd. Hij heeft 's nachts niet gehuild en heeft gewoon doorgeslapen. Denk niet dat kindjes van die leeftijd al zo het besef hebben dat ze viezig in hun eigen kots liggen. Voor de ouders is het vaak veel vervelender om het aan te treffen omdat wij goed weten hoe het is. Vaak zijn ze ook opgelucht als ze overgegeven hebben!
Toen Sofie nog een baby was wilde ze na haar nachtflesje nooit meteen gaan slapen. Toen besloten we haar maar even te laten huilen. Na 10 minuutjes werd het huilen wel heel erg, zat ze van top tot teen onder de poep. Nou geloof me, nu kunnen we er erg hard op lachen hihihi (toen voelde ik me wel een betje schuldig hoor).
Joh meid, je bent geen helderziende hoor. Je kon redelijkerwijs toch ook niet weten wat er aan de hand was? Als je bij elk huiltje gaat checken wat er is daar help je ook niemand mee! Ze heeft vast een ongelofelijk grote knuffel gehad van mama en ook van papa en ze is nu alles weer helemaal vergeten! Wel klote als je op je werk zit dan he, kon je haar maar ff een grote knuffel geven Hopelijk voelt je meisje zich weer pico!
ow meissie toch, je kan toch niet bij iedere huil gaan kijken? ik begrijp dat je het moeilijk vind omdat er nu WEL iets was maar bedenk goed dat er meestal niets is. knufff meis, je bent hierdoor echt geen slechte moeder!
Ach gusss ja ook mij is dit laatst overkomen, voelde me ook erg schuldig maar goed het kan idd iedereen overkomen!
De beste moeder voelt zich super schuldig, slechte moeders boeit het niet Geef haar maar een extra knuffel vandaag
Nou vannacht sliep ze bij ons op de kamer. Ze spuugt nog steeds maar nu werd ik er meteen wakker van. Met als gevolg dat ze de tweede lading over mama gooide. Wat mij verbaasde is dat ze bij het spugen niet huilde, ook nadien niet. Ze leek meer opgelucht. Logisch eigenlijk zo voel ik mij ook als ik erg misselijk ben. Waarschijnlijk heeft ze een vieze bacterie binnen gekregen, want nu heeft ze de hele dag zware diarree en wil niets eten. Donderdag had ze uit de plantenbak gegeten volgens papa. Daar zitten nou niet de liefste bacterietjes in he? Maar dank allen voor jullie bemoedigende woorden. Dat schuldgevoel is een tweede schaduw van mij geworden.
het voelt erg kut he.. ik kan daarom ook echt niet slapen zonder de babyfoon aan.. ze is al bijna 21 maand maar toch kan ik niet zonder de babyfoon slapen.. ik wil gewoon alles kunnen horen. idd dat ze spuugt of wat dan ook.. ze slaapt ook met speen en moet er niet aan denken dat daar iets mee zou gebeuren en ik hoor het niet... maar zoals ieder al zegt het kan gebeuren en als ze snel weer sliep dan heeft ze er verder vast niet zo'n last van gehad, het is alleen beetje vies hihi