waarom luisterd onze meid beter naar papa dan naar mama? omdat ik kleiner ben, minder zware stem, zwanger ben, BI heb, mensen je ondermijnen, ... iemand enig idee en wat ik er mee aan moet? Bijvoobeeld: Ben ik haar eten aan het geven, wil ze niet krijg er geen hap in, ze speelt gewoon met mij. Ik reageer niet dus geef haar geen negative aandacht... papa komt thuis omdat hij de honden was uitlaten, ze heeft hem nog niet gezien maar hoort hem in de gang tegen de honden praten.... hup elke hap gaat er direct in Op visite/bezoek in huis: Ze luisterd helemaal niet meer zodra ze alle aandacht krijgt! Vooral mijn moeder weet niet wat het is om haar even met rust te laten hoe vaak ik het ook zeg! Zegt papa iets dan luisterd ze, zeg ik iets dan kijkt ze me mega verwaant aan (zo van bekijk jij het even) en gaat vrolijk door met wat ze deed! en als klap op de vuurpijl bemoeit de visite zich ermee en heb ik helemaal niks meer in te brengen HOE in hemels naam pak ik dit soort dingen aan want ik heb het helemaal gehad en word gek van iedereen die mij en mijn kind vertellen wat te doen, en dat ze niet luisterd! Ben echt ten einde raad! ps ze kan ook ontzettend leuk en lief zijn hoor maar dat is alleen als ik alleen met haar ben of met papa erbij maar geen afleiding! dan is ze echt een schatje daarom vind ik dit ook zo erg dat ik haar niet in de hand heb met anderen!
tijdje terug ben ik geopereerd aan mijn linker hand dit is mijn doe hand ik mocht 2 weken nix doen en onze meid voelde dit ook veilloss aan en deed alles wat ik dus niet hebben wil maar ja ik kon nix beginnen dus ik denk dat ze gewoon aan het uitproberen is, en luisteren naar papa dat ken ik wel dat komt omdat papa hier niet de hele dag om haar heen is en ja dan hebben ze toch een ander effect zeg maar als papa er niet is luisterd ze wel naar mij en als ik jou was zou ik gewoon tegen je moeder en de visite zeggen hoe je je voelt het is jou kind en jij moet haar opvoeden niet de visite jij zit ermee als de visite weg is als ze dwars is
Dit komt me zo bekend voor... De oudste luisterde totaal niet de laatste weken van mij zwangerschap. Ik was moe en minder consequent en daar maakte hij gebruik van. Papa maakte wel indruk, maar ik... Het is heel irritant als visite zich er mee gaat bemoeien want dan denken ze helemaal dat ze het voor elkaar hebben en luisteren ze helemaal niet meer naar je. Het enige advies wat ik heb in consequent blijven en inderdaad de dwarse dingen zoals niet eten negeren. Laat je niet kennen, want dat heb ik wel gedaan en ik heb nu mjn handenvol aan meneer! Ik ben dus niet het goede voorbeeld voor je, ik weet alleen uit ervaring hoe het is!
je dochter is klein en verkent haar grenzen, het is vervelend, en je doet echt je best, maarja, peuterpuber en niet zo mobiele mama....... ws gaat t wel weer beter als je na de bevalling weer wat meer kan handelen. Maar vistite ? dan zijn volwassen mensen dus die mag je flink de waarheid zeggen. misschien ben ik wat cru, maar wij zijn de ouders, dus wij voeden op, en als ik nee is het nee, mijn kind, mijn regels en mijn taak te corrigeren. heel veel sterkte, en ik hoop dat het snel over gaat
Ze voelen het gewoon aan. Gister heeft Isabella mij gemanipuleerd en ik had het niet eens door. Mijn man wel. Heel zielig doen, want ze is een beetje ziek. Vooral bij mij helemaal overstuur doen. Tijdens het eten, dus erg lastig. Zegt mijn man, kom je Dora kijken. En hup de tranen waren ineens weg en ging ze gewoon tv kijken. Er was dus niks, :x , maar ze "nam" zo mijn aandacht. Ik ben namelijk een softie als ze ziek is. En dat weet ze dus nu. Ik denk dat je toch nog streng en consequent moet blijven. En inderdaad hopen dat het snel over gaat, Hier begint het net volgens mij,
Heerlijk he die puberende peuters? Mijn zoontje is precies zo hoor, alleen doet hij het meestal bij zijn vader. Het lijkt dan net of hij hem vierkant uitlacht! Ik hoef zelf tegenwoordig alleen nog het woord 'gang' te zeggen en mijn zoontje dimt in. Maar het is niet leuk, ik heb dagen dat ik het gevoel heb dat ik alleen maar politieagentje aan het spelen ben. Maar goed het hoort bij de leeftijd en ze verkennen onze grenzen en het is aan ons om die grenzen te stellen (en niet je ouders, of andere visite, waar bemoeien ze zich mee! ) De volgende keer gewoon zeggen tegen je familie hoor, het is jouw dochter en als ze het niet eens zijn met de manier waarop je haar opvoedt, jammer dan! Succes hoop dat het snel beter gaat.
Ik heb vandaag ook de gang gebruikt. En na twee keer inderdaad het woord "GANG"en ze was al minder opstandig. Maar de laatste paar dagen is het feest hier, Vanavond gaan we ook op visite ( bij schoonouders eten) ben benieuwd hoe ze zich gedraagt,
Zeggen als ze vervelend is: .... heeft ook een hele mooie gang! Dat werkt bij mij wel, Steijn vindt op de gang zitten namelijk echt een straf!
hebben jullie dan een traphekje daar? ik namelijk niet heb de deur altijd dicht dus kan er zelf ook niet komen hier is het 2 waarschuwingen en bij de 3e in een hoek...en helaas voor onze kleine meid...ook die hebben ze overal
hier gelukkig 2 mogelijkheden, als ik m op de trap zet issie zo boven, maar de hal bij de voordeur is weinig aan, moet ik alleen niet vergeten de deur op slot te doen, want die kan hij open maken, en we willen m natuurlijk niet op straat zien lopen :-D gelukkig kan ik t meestal nog af met hem op zijn stoeltje zetten voor een time out
tweeling: wij waarschuwen ook altijd 2 x en bij de 3e op de gang. Alleen bij schoppen, slaan etc gaat hij direct. Wij hebben trouwens wel traphekjes, maar tot nu toe blijft hij altijd keurig zitten op de gang.
Ons dochtertje heeft daar meer last van bij papa. Die is zo consequent als n zak aardappelen. Die vind alles schattig en dus goed. Ik ben hier de strenge. En het gekke is, dat ze een mama's kindje is, dat mens waar ze niet alles van mag, daar kleeft ze aan vast Op de gang zetten is hier geen optie. Traphekje hebben we niet, maar is zo gehangen als t moet. Maar in de gang staat de kinderwagen, staat de voer en drinkbak vd hond. Er is altijd wel wat te doen daar Ik denk dat ik in de kamer een strafstoeltje of hoekje maak tzt als t nodig is.
De controle weer overpakken? Je zegt het zelf al in je eerste alinea, je voelt je onzeker. dit dit dat dat BI etc...Dat voelt zij ook. Dus controle pakken. Succes. Sensee
Het is meestal ook zo dat kinderen in een fase komen dat ze 'verliefd' worden op papa (als meisje). Dat kan er misschien ook voor zorgen dat ze wel naar papa luistert op dit moment en niet naar mama. Want mama is tenslotte haar 'vijand', want die wil papa ook! Weet niet zo goed hoe je daar mee om moet gaan, maar het is een fase, dus ik zou het me persoonlijk niet te veel aantrekken.