Hallo moeders (en vaders), Na een lange tijd zonder al teveel 'gedoe' nu toch weer even een vraag die ik aan jullie wil voorleggen. Onze meid is sinds een paar weken erg lastig geworden met eten, hoort ongetwijfeld bij de leeftijd, maar de laatste dagen eet ze bijna niets. Alleen wat fruit en yoghurt en soms een kinderkoekje of een paar hapjes brood. Dat is voor haar doen erg weinig want ze was altijd een heel goede eter. Nu moet ik wel zeggen dat ze op dit moment herstellende is van een luchtweginfectie dus wellicht heeft dat er ook mee te maken... Nu mijn vraag, hoe ga ik hiermee om? Laat ik haar begaan en gaat ze wel weer een keer eten? Moet ik blijven aanbieden ook al weet ik dat ik haar eten weer kan weggooien? ALS ze eet wil ze alleen maar klieren met haar handen en dan gaat er soms een hapje via haar handen naar binnen. Willen we haar helpen dan wordt ze hysterisch Laat ik haar dan maar knoeien en spelen met haar eten of moeten we dat niet toelaten. Voorheen vonden we dat namelijk niet goed, maar we worden nu wat milder omdat we hopen dat ze zo toch wat naar binnen krijgt. Verder is ze ook erg jengelig, drammerig en een stuk brutaler. Ik ben (bijna) 2 en ik zeg NEE! hahahaha!
Ken het Wat ik doe is de normale maaltijden aanbieden. Dus ontbijt, lunch en avondeten. Wat er in gaat is mooi, zo niet jammer dan. Soms gaat er bij het ontbijt niet 1 stukje brood in, dan gooi ik het in de koelkast en bied het nogmaals tussen de middag aan. Sochtends wat fruit en soms smiddags een koekje. Soms eet hij dagen erg weinig, bijv de hele week geen avond eten, en dan gaat het weer een paar dagen goed. Vooral engelen geduld hebben Geen strijd van maken! Dat geeft juist stress en een machtspositie voor je kind.
Heel herkenbaar precies hetzelfde hier!! Ik laat hem zijn gangetje gaan en dan gaat er zo nu en dan toch wat eten naar binnen, beter iets dan niets zeg ik altijd...Let er wel een beetje op dat hij er niet al teveel mee knoeit alles moet wel gewoon op het bordje blijven liggen Het zal wel een fase zijn zolang ze zichzelf en vrolijk is en goed slaapt zou ik niet al teveel dwingen wil ze dadelijk helemaal niet meer eten!!
Ook hier heel herkenbaar! Mijn dochter is bijna 20 maanden en is de laatste tijd ook ineens hysterisch terwijl de oorzaak niet altijd duidelijk is. Hier ook met eten gooien. Geen slab omwillen etc. Lees hier ook ff mee oor tips en zal de dingen die hier werken vertellen: -alles op tafel willen behalve eigen eten; ze mag best wat dingen proeven maar op een gegeven moment is het klaar en dan waarschuwen we en mag ze daarna alleen nog eigen bordje. -gooien met eten, eerste keer negeren daarna aanspreken en eventueel meteen of keer daarna eten weghalen. Paar minuten later nog n x proberen. -slabje afdoen=bordje weg. -drinken wegsmijten...jammer dan. We proberen geen strijd te voeren, maar soms is het wel lastig om het het de maaltijd zo negatief beinvloed. Heb het idee dat moeheid hier een sterk bepalende factor is! En tja, de moeilijke fase lijkt hier ook aangebroken. Zeg veel tegen haar dat ik snap dat ze het even moeilijk heeft, probeer lief te zijn maar niet haar zin te geven als ze om iets vraagt wat niet mag. Lastig hoor, omdat je nog geen echte gesprekken kan voeren. Heb dan zooo met haar te doen. Iemand nog tips?
Aantal tips gebaseerd op een artikel uit Ouders van nu en die hier in de praktijk inderdaad bleken te werken: - laat ze met de pot meeeten. Wat jullie op het bord hebben liggen, heeft het kind ook (= opscheppen in de keuken, uit het zicht, en volle borden ol tafel zetten) -bied kleine porties aan, zodat ze het ook op kunnen krijgen - stel voor jezelf een tijdslimiet, bijvoorbeeld 20 of 30 min. Daarna=tafel afruimen - als ermee gespeeld/gegooid/gekliederd wordt: wegzetten en een minuutje later terugzetten. Bij de tweede keer weghalen en klaar. - en het allerbelangrijkste: totaal geen aandacht besteden aan het eten!! Niet vragen of het lekker is, niet zeggen dat er groente moet worden gegeten, geen spelletje ervan maken. Heb het over van alles behalve het eten. Oh, en als bovenstaande betekent dat kindlief niets heeft gegeten, dan gaat het dus zonder eten naar bed... Die gedachte vond ik vrij verontrustend, maar hier geen kind wakker geworden van honger, en binnen twee dagen werd er weer gegeten. Succes
Ohhh dat heeft onze knul ook gehad! Inmiddels geef ik hem zijn eten, een vork en een lepel en dan zoekt hij het maar uit en wonder boven wonder, dat was dus de oplossing! Aan het begin probeerde ik nog wel eens te helpen iets op zijn vork of lepel te krijgen, dan kreeg ik een boze blik en werd alles zo op de grond gesmeten en was meneer klaar! Wat het belangrijkste is, dat er geen strijd van gemaakt wordt! Eet je, fijn, eet je niet, jouw probleem! Ik zie wat voor problemen mijn schoonzusje heeft gemaakt van het eetgedrag van haar kind, en die is nu bijna drie en bepaalt daar de hele boel tijdens het eten, wil alleen potjes en alleen voor de tv en zit constant te klieren... Als je er geen strijd van maakt, is die lol er in ieder geval snel weer vanaf! Krijgt jouw kindje nog een fles voor het naar bed gaan? Want dat kan ook nog wel eens de oplossing zijn! Die fles krijgt ons kind nog wel, maar nu alleen nog maar warme melk, dat vult niet zo vreselijk, dus als hij zijn avondeten niet opeet, heeft hij daarna niets meer tot de volgende ochtend! Succes, ik vond het ook even pittig, maar ben zo blij dat ik rustig ben gebleven en het binnen twee maanden was opgelost!
Hier hetzelfde probleem... Ik probeer het ook te negeren. Maar als ze niet eet krijgt ze geen toetje...en al helemaal geen fles melk s' avonds. Waarom moeten ze na het eten nog een fles melk. Ik ben van mening dat ze nu gewoon mee kunnen eten. Als ze geen avondeten eet, jammee dan, dan ga je zonder eten op bed. Als je dan toch een toetje geeft of melk, is hun buik alsnog vol.....waarom zouden ze dan hun avondeten eten als ze toch weten dat ze hierna iets anders krijgen aangeboden.
Dat is ieder voor zich natuurlijk! Maar mijn zoontje slaapt van 19.00 tot 09.00 en wij eten om 17.30 dus ik vind het heel belangrijk dat hij dan nog drinkt voor het slapen gaan, want hij eet vaak zo veel dat hij bij/vlak na het eten niets drinkt en voor het eten krijgt hij niet, want anders eet hij weer slechter. En bij ons is dat dus voor het slapen gaan gewoon 150cc warme, halfvolle melk, waarvan hij vaak ook nog laat staan! Maar goed, mijn kind eet dus ook gewoon heel goed! Toetjes krijgt hij hier sporadisch, en het cb heeft mij aangeraden toen zoontje eventjes slecht at, gewoon een toetje te geven als dat al in het ritueel zat. Kinderen snappen zo jong nog niet dat geen eten, geen toetje betekent. Maar goed, ook dat is niet aan de orde hier.
Oh ja. Ik geef ook gewoon een toetje! Ongeacht of hij wat eet en hoeveel. Toetje (simpele yoghurt) hoort er gewoon bij. Echt snappen doen ze het niet en het is echt niet zo dat hij erdoor minder eet. Ik ga een toetje niet als machtsmiddel gebruiken, want zo zie ik dat.
Hier gaat ie ook wel eens zonder avondeten naar bed, hij krijgt wel altijd z'n toetje en nog een klein flesje warme melk voor het slapen gaan... De ene keer wil ie gevoerd worden, dan moet ik de lepel/vork aangeven, dan eet ie met z'n handjes en soms dus helemaal niet...maak er geen strijd van en ze verhongeren niet zo snel
Toetje is toch onderdeel van de maaltijd? Als je dat gaat weghalen, maak je er dus een spelletje van of straf je of beloon je voor 'goed eten'. Dat is niet de oplossing op lange termijn. Ook ben ik van mening dat een dreumes van 19 maanden nog niet begrijpt waarom hij geen flesje melk zou mogen drinken als hij zijn avondeten niet opeet (of hij moet nooit een flesje krijgen). Of jullie moeten nooit een toetje eten, dat is een ander verhaal.
Dit dus. Gewoon aan blijven bieden op de vaste etenstijden en als ze dan niet wil, prima. Tussendoor niets geven, niet de hele dag met eten achter haar aan rennen, en gewoon wachten tot ze honger krijgt. Ik laat ze wel zelf eten. Mijn zoontje is nu bijna 1,5 jaar en wil ook zelluf doen. Dus ik geef hem een vorkje of een lepel, hang er zo'n plastic slab met een goot omheen en een zeiltje op de grond, en gaan met die banaan. Dat past wel bij de leeftijd. En zo druk er tussendoor ook nog wel wat in terwijl hij druk bezig is uit te vinden hoe de vork werkt
Dat vind ik super Juul !!! Mijn zoontje is volgende maand 1,5 jaar....het avondeten gaat super hier ( brood daarin tegen is drama maar goed) avondeten gaat dus goed, maar ik geef het hem nog!! Ik wil ook graag met hem oefenen met vork dat hij het zelf kan doen, ben alleen bang dat vanaf dat moment meneer slecht zijn avondeten gaat eten, aangezien hij zijn 2 sneetjes brood s'middags erg slecht eet, ben ik al zo blij dat het avondeten niet moeilijk gaat
Mijn peuter is ruim twee (ik weet het zit in kopje baby en dreumes beetje fout) maar eet sochtends 1 boterham en tussen de middag ook (als het al op gaat). Heeft jouw zoontje niet genoeg aan 1 of 1,5 boterham? En er komt vast een periode dat het ineens heel goed gaat of ineens heel slecht. Wij hebben dagen gehad, geen ontbijt, 2 stukjes brood als lunch (wel fruit) en savonds alleen yoghurt. Snachts niet meer wakker dan normaal. Ik denk; zolang hij actief is, goed drinkt en plast komt het ooit wel weer goed.
Misschien wel hoor!! Maar ik doe dus 2 sneetjes op elkaar met beleg er tussen en snij het dan in 3 delen, hij neemt dan een deel in de hand zeg maar Hoe doen jullie dat dan met 1 snee?? gewoon beleg erop en in kleine stukjes of....??
Ik doe 1 broodje, beleg erop en in stukjes snijden. Niet te klein meer, maar ben met kleine stukjes begonnen. Maar je kan ook een broodje halveren en zo beleg ertussen doen?
Hmmm ja ik ga dat eens proberen!! 1 snee beleg erop en dan in stukjes, misschien werkt dat hier ook beter Thanks!!
Mijn kind is slim genoeg om te begrijpen dat ze dat avond eten niet wil, maar een toetje wel. Ze zegt schuift haar bord aan de kant en roept gewoon toetjeeee....ja daaaaggggg zo werkt het natuurlijk niet. Wij hebben altijd een soort van kleine danoontjes toetjes. Misschien ben ik daar wel hard in...maar ze krijgt van mij geen toetje als ze niet eet.
Mijn dochter doet dat ook, na 2 of 3 hapjes het bord wegschuiven en vragen om een toetje. Die krijgt ze ook gewoon hoor, maar wel pas als wij ook klaar zijn. Dat zeggen we ook elke avond: prima als je klaar bent, maar je zult moeten wachten tot wij ook klaar zijn en dan krijg je je toetje. En dat accepteert ze ook gewoon. We schenken er verder geen aandacht aan, vragen niet of ze nog wat wil eten... Grappig genoeg pakt ze dan even later zelf haar bordje weer terug om nog een paar muizenhapjes te eten Als ze helemaal niks eet krijgt ze ook een toetje trouwens, toetje hoort er gewoon bij. Het pielen met eten is hier nu ook wel begonnen hoor. Ze eet heel erg weinig, maar ik weiger om er strijd van te maken. Ze doet het verder zo goed, kennelijk heeft ze gewoon niet meer nodig. Er zijn dagen dat ze een bordje pap, fruit, twee stukjes brood, tussendoortje en een hapje avondeten eet. Geen idee hoe ze het er op doet, maar ze stuitert gewoon door. Leuk is het niet (zonde om weg te gooien steeds), maar ik blijf gevarieerd aanbieden. We hebben een paar keer een driftbui aan tafel gehad omdat ze perse niet wilde eten, gezegd dat het echt niet hoeft, maar dat ze wel moet blijven zitten en daarmee klaar. Wij eten gewoon ons bord leeg, kletsen, maar het weigeren van haar wordt genegeerd.
hier ook heel wisselend in wel/niet willen eten, meestal eet ze supergoed, andere dagen gaat het minder. Hier krijgt ze ook wat ik haar aanbied, gaat het op prima, anders niet. Deel van de tips vanuit het ouders van nu artikel wat hier al een keer geschreven werd doe ik al, ga de andere ook eens proberen. Hier is toetje ook altijd onderdeel van de maaltijd en krijgt ze het ook altijd, maar hier doet ze nu ook wel eens bord wegschuiven en dan toetje roepen...dan heb ik ook wel eens het idee dat ze dat wel snapt, vind ik ook lastig in te schatten. Melk in de avond laat ik ook nooit weg, vooral omwille van het genoeg drinken ook.