Niet meer naar het consultatiebureau

Maar dan ben ik wel nieuwsgierig naar alle moeders die een slechte (of meer dan 1) ervaring met het cb hebben gehad. Hebben jullie daar dan wat van gezegd? Op het moment of later? En wat is daar dan mee gedaan?

Ik ben met alledrie mijn kinderen gewoon naar alle afspraken geweest. Soms nam ik wat van de adviezen mee en andere keren ging het advies het ene oor in en het andere weer uit. Totdat ik een aantal keren verschillende VPK en artsen achter elkaar had gehad waar ik geen goed gevoel over had. Dat heb ik toen aangekaart en afgesproken dat ik nog maar bij 1 VPK en 1 arts zou komen en dat is inderdaad daarna ook zo gegaan.

 

Met mijn jongste ga ik nog wel, met mijn oudste niet meer.
De oudste vond de bezoekjes vreselijk en hij wilde ook de onderzoekjes niet meer uitvoeren. Ben met hem nog gegaan toen hij twee of net drie was en hij wilde absoluut die bril niet op zetten dus ogen test niet gedaan.

Cb wilde een nieuwe afspraak inplannen een maand later om alsnog de ogentest te doen. Ik zei toen dat dat van mij niet hoefde en ik er ook niet vanuit ging dat hij een maand later wel dat brilletje op wilde doen.

Kreeg toen ook een angstpreek en dat die ogentest heel belangrijk was want stel nou dat hij een lui oog had dan konden ze er nu nog wat aan doen en later niet meer.

Een tijdje terug weer een uitnodiging gehad voor het laatste bezoek aan het cb en mijn zoon zij direct weer dat hij daar niet heen wilde.
Prima, ik vind het cb ook niet echt een meerwaarde dus we zijn er samen heen geweest op een dag om de afspraak af te zeggen.

Met de jongste ga ik nog wel. Meer om zijn boekje compleet te maken met grafiekjes van gewicht en lengte dan dat ik het nodig vind en als hij de onderzoeken vervelend vind en niet meer wil dan stop ik sowieso met het cb.

 

Tsja, ik ben ook een aantal keer doorverwezen voor nop. Echo heupjes en indd scheelzien, beide keren niets aan de hand. Vond ik dat erg? Nee, natuurlijk wel stress beide keren gehad maar ik ben blij dst ze het nakijken. We moeten blij zijn in Nederland dat onze kinderen deze zorg en aandacht krijgen én dat ze gevaccineerd worden.

Ik heb bij mijn oudste ook wel onzin tips gehad, ene oor in, andere uit. En nu bij mijn zoon ander personeel die echt goede tips geven (en ik maar denken dat ik dst niet nodig zou hebben bij een tweede).

Ik zou wel gaan, voor je kind. En ik zou absoluut ook vaccineren (al gaat je vraag daar niet over)

Oh en mijn dochter van ruim 4 had wat mij betreft geen keus om niet tr gaan. Ik heb er elke keer een leuk uitje van gemaakt, het stoere spelletjes gevonden (je mag een piraten bril op).

 

Dat iets 'niet gebruikelijk' is, zegt niet dat je daar veel aan kan doen hoor.
Dl was toevallig ook een drama bij CB, vanaf 8 weken werd ze extreem eenkennig en reageerde dus standaard hysterisch daar zodra ze kleren uitmoest en de dokter te lang naar haar keek etc.

Nu zijn wij niet onzeker, dus was geen probleem , behalve dat de arts er erg chagrijnig van werd.

 

Dat is wel een goede suggestie. Dl kreeg ter plekke altijd al een grote glimlach zodra bleek dat we weer naar huis mochten, werkte dus nog geen 5 minuten door.

 

Ik heb daar uiteraard iets van gezegd, maar er is nooit iets mee gedaan. Sterker nog; ze verdraaien alles en zetten alles op een dusdanige manier in het EKD, zodat lijkt alsof wíj degenen zijn die niet luisteren, expres niet op komen dagen, noem maar op. Gelukkig heb ik alle e-mails die over en weer zijn gegaan nog, mocht het ooit nodig zijn (waar ik natuurlijk niet van uitga, maar je weet maar nooit), dan kan ik dat in ieder geval aan iedereen die het maar lezen wil, laten zien.

Zo werd er hier dus, zoals ik al schreef, geweigerd om te vaccineren als wij niet op alle andere afspraken kwamen. We hebben toen, omdat we echt niet wisten wat we moesten doen, contact opgenomen met het RIVM om te vragen of we de vaccinaties misschien ergens anders konden halen. Dat kon niet, maar toen bleek dat het CB ook helemaal niet mág weigeren om te vaccineren, als ouders niet naar de andere afspraken willen komen. Zij hebben toen contact opgenomen met het betreffende CB en die hebben op hun lazer gekregen. Toen konden we ineens wél langskomen voor de vaccinaties, maar we zagen dat daar niet meer zitten. We stonden daar inmiddels zo bekend als 'die lastige ouders die afspraken weigeren', dat we liever ergens anders met een schone lei zouden beginnen. Blijkbaar hebben zij dat te horen gekregen, want toen kreeg ik ineens een boze mail met de vraag waarom ik naar een ander CB wilde, want zij hadden juist zo hun best gedaan om afspraken af te stemmen en er was in hun ogen niets voorgevallen waardoor wij naar een ander CB zouden willen Later kwam daar nog een mail achteraan, met de mededeling dat wij niet aanwezig waren geweest, terwijl we die afspraak wéken van tevoren al telefonisch af hadden gezegd bij het planbureau.

Ik heb alle mails nog een keer doorgestuurd, over het weigeren van vaccineren etc., en aangegeven dat wij ons af hadden gemeld en dat dat ook zo geregistreerd stond bij het planbureau. Momenteel staat in het EKD nog steeds dat wij 'afwezig waren zonder afmelding'

Dat wij niet naar de afspraken wilden, kwam overigens door alle ellende die ik jaren eerder meemaakte op het CB met onze zoon. Toen was ik nog jong en durfde ik er niets van te zeggen, helaas. Ik heb daar zoveel slechte en tegenstrijdige adviezen gehad, die me het gevoel gaven dat ik een waardeloze moeder was, terwijl uiteindelijk steeds bleek dat ik wél op m'n eigen intuïtie moest vertrouwen omdat dat elke keer toch het juiste bleek te zijn.. Ik heb sowieso een enorme hekel aan protocolletjes en 'volgens de boekjes', maar als het om m'n kind gaat, nog veel meer. Achteraf ben ik zó blij dat ik die adviezen niet (lang) heb opgevolgd en dat ik heb gekozen voor wat achteraf gezien ook absoluut het beste was voor mijn kind. Nu kun je er natuurlijk voor kiezen om tóch te gaan en die opmerkingen het ene oor in en het andere oor uit te laten gaan, zoals ik vaak lees, maar ik zie echt niet waarom ik me daar kapot zou gaan zitten ergeren, om vervolgens niets met die adviezen te doen. Dat kost hen tijd, dat kost mij tijd, wat mij betreft allemaal zinloos.

Ik heb op het CB ook echt oprecht nog nooit het gevoel gehad dat ik hen nodig had om de 'ontwikkeling van m'n kindje te monitoren', ofzo. Er is zóveel informatie te vinden over wat een kindje volgens de boekjes moet kunnen op een bepaalde leeftijd, dat je dat in mijn ogen prima zelf in de gaten kunt houden. Ik heb echt véél meer aan de duizenden moeders op ZP gehad, die op dat moment in eenzelfde situatie zaten en die zelf ervaring hebben met bepaalde omstandigheden, dan aan de adviezen op het CB van mensen die in mijn ogen niet zozeer naar een kind kijken of zelf nadenken, maar die opdreunen wat de norm is. Als we vermoeden dat er iets aan de hand is met onze kinderen, of dat nu iets medisch is of iets op het gebied van ontwikkeling - in welke vorm dan ook, dan gaan we naar een arts of een specialist. Niet dat ik niet begrijp dat er ook mensen zijn die het wél fijn vinden hoor , als je goed contact hebt op het CB, lijkt het mij ook ontzettend leuk om daar eens in de zoveel tijd een half uur te praten over je kind en heerlijk trots te zijn op wat hij/zij allemaal kan ♥, maar voor mij is het op het gebied van 'de ontwikkeling monitoren' absoluut niet iets wat noodzakelijk is.

 

Ik ben met de jongste na een aantal keer ook niet meer gegaan (behalve voor de prikken). De CB in onze stad zijn een complete chaos. Als je dinsdag om 10.00 een afspraak hebt, weet je maar één ding zeker, en dat is dat je dinsdag om 10.00 uur NIET aan de beurt bent. Het kan kwart over 10 zijn, of half 11 of 10 voor 11.
En na dat wachten krijg je de vraag hoeveel cc je borstgevoede baby nu precies drinkt De oudste zat altijd op de bovenlijn qua gewicht, vanaf zijn eerste verjaardag kregen wel te horen dat we hem gezonder te eten moesten geven. Het kind dronk op dat moment moedermelk of water, at een beetje brood en verder groeten en fruit, 's avonds soms een beetje vlees erbij. Kortom:advies waar ik niet veel mee kon.

Bij de jongste -die overigens op dezelfde manier te eten kreeg- was het gewicht wel prima. Maar gaven ze me alleen maar dezelfde algemene adviezen. (Hebben jullie al een traphekje? Ben je al aan het oefenen met we open beker? Geef hem geen fles yoghi mee naar bed.) Op zich prima advies hoor. En als je het fijn vindt om dat op het consultatiebureau te horen, moet je vooral gaan. Maar ik houd ervan zelf dingen op te zoeken en hoorde dus nooit iets nieuws. Ik had echt geen zin meer om daar elke keer voor op een meer te rijden en ik-weet-niet-hoe-lang in een wachtkamertje te zitten. En een enkele keer zelfs ongerichter zaken weer naar huis, omdat ze zo ver uitliepen dat ik voor ik aan de beurt was weg moest om de oudste uit school te halen.
Het enige waar ik me een beetje zorgen om maakte, was de afplatting aan één kant van zijn hoofdje. Lijkt mij nu typisch iets voor het CB om in de gaten te houden en eventueel door te verwijzen. Maar net daar is nooit echt iets mee gedaan, dat zou vanzelf wel overgaan. Ik heb op internet zelf dingen opgezocht en dat hebben we zo goed mogelijk toegepast. Onze zoon is nu 3 en als zijn haren nat zijn, zie je het nog een beetje.

Op een gegeven moment was ik er klaar mee. Ik had een afspraak, ruim een uur zitten wachten, toch maar gevraagd wanneer ik aan de beurt was. Toen stond ik niet in hun agenda. Terwijl ik een e-mailbevestiging van die afspraak had! Sindsdien heb ik elke afspraak afgezegd.

Het Van Wiechenschema houd ik zelf in de gaten. We zijn oud en wijs genoeg om zelf uit te zoeken hoe het zit met traphekje en autostoeltjes. We geven de kinderen gezond te eten. En als ik nog eens kom voor de laatste prik, mogen ze gelijk even zijn ogen checken.

Mocht ik me tussendoor toch ergens zorgen om maken, kan ik ze altijd nog bellen. Of -wat me waarschijnlijker lijkt- ik ga dan naar iemand die er verstand van heeft zoals een huisarts.

 

- Meerdere keren aangegeven dat kind BV krijgt. Desondanks kreeg ik elk bezoek de vraag "Hoeveel flesjes krijgt uw kind nu?" En als ik zei "Geen" kreeg ik een vreemde blik, daarna werd er gevraagd hoeveel CC moedermelk hij dan dronk. Bij beide kinderen. En dat ze in NL bij een kind ouder dan 1 niet meer automatisch verwachten dat hij BV krijgt, vind ik begrijpelijk. Maar volgens mij is het bij de eerste maanden toch een kleine moeite om gewoon even in het dossier te kijken òf het aan de moeder te vragen. En serieus... hoeveel cc moedermelk? Ooit een vrouw ontmoet met maatstreepjes op haar borsten?

- Over het structureel te laat zijn, kreeg ik eerst de reactie dat ze dit beeld niet herkennen (planning) en later dat dit komt door ouders die te laat komen (verpleegkundige) Maa ondertussen zat je er dus wel elke keer 20 minuten tot meer dan een uur (!!) voor nop.

- Over de bewering dat ik niet stond ingepland, kreeg ik alleen 'Sorry, we spreken de verpleegkundige erop aan.' Ik vermoed dat ze zo ver uitliepen, dat ze op een gegeven moment mij gewoon hebben overgeslagen omdat ze bij de verkeerde tijd zat te kijken. Maar dat is nooit toegegeven. De verpleegkundige hield voet bij stuk dat ik echt niet in hebt systeem stond voor die dag, terwijl datzelfde systeem mij toch echt een afspraakherinnering had gestuurd.

Bij ons CB kun je je trouwens niet afmelden. Nou ja, het kan natuurlijk wel, maar dan krijg je toch nog elke keer een brief waarin staat dat je ingepland bent en moet je je voor elke afspraak afmelden. Daar moet je voor bellen, want als je dat online doet zonder een nieuwe afspraak te maken, word je alsnog nageteld om ingepland te worden. Maar goed, dat kost altijd nog minder tijd dan er naartoe moeten.

 

Ik wil niet zeggen dat ik blij ben met het cb maar ik vond het fijn dat ze er waren. Ik heb het cb plat gelopen met mijn dochter om haar gewicht te monitoren.
Ik ben er nu 21 keer geweest en mijn dochter is 1 1/2 jaar oud.

Maar heb er nooit echt problemen gehad. Ze hebben me goed begeleid toen mijn dochter een verkalkte nekspier had.

Het enige waar ik me mateloos aan irriteer bij sommige artsen/verpleegkundigen is dat ze zich vastklampen aan die grafiekjes.
Ze kijken vaak naar gewicht/leeftijd en dan zit ze niet in de grafiek maar eronder. Ze is te vroeg geboren en was ook nog aan de dysmature kant. Maar de verhouding lengte/gewicht is perfect.
Verder heb ik weinig opmerkingen. Bespreek ook niet veel met ze.

Je moet vooral doen waar je je goed bij voelt maar je kindje is het belangrijkste. Als het je alleen maar gaat om de groei in de gaten te houden waarom ga je dan niet alleen wegen en meten om de zoveel tijd?

 

Grappig, dat was hier andersom, tot het jaar kijken ze idd naar gewicht leeftijd, dan zat mijn dochter heel netjes. De laatste keer keken ze ineens naar gewicht-lengte en bleek ze onder de curve te zitten (wist ik al hoor), aangezien ze juist heel lang is. De arts zat wel even te twijfelen of we extra moesten komen, uiteindelijk was haar conclusie, ja ze is wel erg tenger, maar ze volgt wel mooi een lijntje, dus jullie hoeven alleen extra te komen als je je zorgen maakt .

 

ik ga ook niet meer naar het cb. alleen voor de vaccinaties. elke x gaven ze me het gevoel dat ik een waardeloze moeder ben. Terwijl mijn baby het prima deed (bevestigd door de kinderarts van het plaatselijke zieken huis) en als me vriend erbij is zeggen ze niets. ik heb dit ook aangegeven en toen zijden ze dat ik niet verplicht ben om langs te komen. daaruit afgesproken alleen nog voor de vacinaties te komen en dat vond de betreffende mevrouw die inplant ook FOUT. maar goed toch gelukt en ik hoef verlopig niet meer. ben benieuwd wat ze volgende x te zijken hebben. mij geeft het echt rust.

als er echt iets is ga ik naar mijn huisarts. dat werkt voor ons prima.

 

het gedrag daar vind ik niet raar, wel dat een kind daarvan dagenlang van slag en slecht slaapt. Dat is echt niet normaal (alleen dat woord wilde ik eigenlijk niet gebruiken) ik bedoel daarmee dus dat er dan echt wel meer aan de hand is.

Daar kun je dus wel wat mee doen.

 

Helemaal mee eens.

Mijn dochter keek onwijs lang de kat uit de boom en vertrouwde vreemden niet snel. Wegen en meten bij het Cb weigerde ze (soms deed ik het zelf daar en soms neit) en we zijn 3x terug geweest voor de oogtest. De dames daar raakten soms geïrriteerd maar dat maakt mij niet uit. Ik leg rustig uit dat ze in haar eigen tempo werkt. Na oefenen en voorbereiden thuis, lukte het de 3e keer.

Gevoelige kinderen hoeven zich niet aan te passen aan de snellere. Meegeven dat ze perfect zijn zoals ze zijn is het mooiste wat je kunt doen. Het geeft ze vertrouwen dat het op eigen tempo mag. Meestal lukt iets dan sneller dan andersom.

En, je kind is zeker normaal.

 

Ik vind het geen raar gedrag. Het is niet zoals de meeste kinderen reageren misschien maar weleens gehoord van hoog sensitieve kindjes?? Wellicht is dit hier aan de orde.
Wat betreft het wel of niet gaan. Ik zou wel blijven gaan voor de noodzakelijke dingen en verder inderdaad je eigen gevoel volgen.
Wat betreft vaccineren ja of nee dat is uiteraard aan jezelf al ben ik van mening dat het zeker wel verstandig is om te vaccineren, ook voor de omgeving maar goed jij hebt hier weloverwogen voor gekozen dat is duidelijk.

 

haha je hebt geeeen idee hoeveel ervaring ik daarmee heb. Zelfs met een stap verder.
Ik liet mij ook nooit opjagen door het cb, en het feit dat kinderen het op het bureau niet prettig vinden, daar kan ik 100% inkomen.
Maar zoals gezegd, we praten over dagenlang van slag en slecht slapen. Dan heb je niet meer een gevoelig kindje, dan is er meer aan de hand...
Of ts heeft een beetje overdreven met dagenlang van slag en slecht slapen.

 

Ben ik met je eens. Maar weet je waar de stress precies door ontstaat? Dan kun je er gerichter mee omgaan, anders ga je misschien dingen ontlopen die met een kleine aanpassing best hadden gekund.
Wij hebben voor dl toen b.v. een nijntje badjas gekocht, die ze aan mocht bij CB. Toen ging het al een heel stuk beter (ze wilde o.a. dus gewoon niet bloot).

 

Wat is er volgens jou dan aan de hand?

Je bent zeer stellig in je aanname.

Als ik je reacties lees heb je weinig ervaring met gevoelige kinderen.

 

nou dan lees je denk ik heel selectief.
Maar volgens jou is het normaal om dagen te huilen en niet te slapen als een kind een bezoek aan het cb heeft gebracht? Ik denk dat er dan meer is dan gevoeligheid, het is verder niet aan mij om te bepalen wat er precies is.

Eerlijk gezegd denk ik dat het kindje van ts niet echt dagen van slag is, maar dat ts medestanders zocht om haar ervan te overtuigen om niet meer naar het cb te gaan. Maar dat is puur een gevoel.
Als mijn kind nl dagenlang zou huilen en niet zou slapen na 1 bezoekje aan het cb dan zou ik niet op een forum vragen of ik niet meer moest gaan, maar zou ik sowieso niet meer gaan.