Ik vroeg me af hoe het bij jullie zit? Weten jullie vrienden en/of familie dat je probeert zwanger te worden? Wij proberen nu sinds mei zwanger te worden en ook al weet ik dat ik niet ongeduldig moet zijn, ik vind het steeds moeilijker worden wanneer ik een negatieve test heb of ongesteld wordt. Soms ben ik bang dat het niet gaat lukken om een of andere reden. Stiekem had ik gehoopt afgelopen zomer wel zwanger te worden. Als ik n baaldag heb, denk ik er soms over om t met mn moeder of zus te bespreken. Maar heb dit nog niet gedaan. Mijn zus is zelf hoogzwanger en ik wil niet dat ze zich rot gaat voelen voor mij. Bovendien is het natuurlijk het leukste als het een verrassing is als ik straks toch zwanger ben. Ik vind het best moeilijk dat heel veel mensen uit mijn omgeving nu ook een voor een zwanger worden. Nogmaals, ook al weet ik dat ik me best aanstel en ongeduldig ben omdat sommige mensen al jaren op een zwangerschap wachten. Als het nog niet is gelukt, schat ik in dat ik het over een maand of 3 wel aan mn moeder en zus ga vertellen. Behoefte om er over te praten.. Benieuwd of jullie het voor je houden of niet??
Wij praten er wel heel open over, maar dat is ook omdat we al twee jaar bezig zijn en in de MMM lopen. Merk dat mensen niet zo goed snappen wat het 'probleem is' en het lastig vinden om echt met ons mee te voelen. Ook al gunnen ze het ons van harte, ze snappen niet goed groot de wens kan zijn en wat een pijn het kan doen. Kan je dus niet echt advies geven. Het geeft ons een stukje rust dat we gewoon kunnen zeggen 'morgen naar het ziekenhuis'. Of 'als we straks eindelijk zwanger zijn dan..'. Maar onze situatie is ook wel iets anders dan die van jullie Succes en ik hoop dat het snel raak is!
Ik kan het ook moeilijk voor me houden. Wij zijn pas net bezig, maar toch is het al moeilijk. Had gehoopt dat ik één van de gelukkige was waar het de 1e keer bij raak was. Heel dom van me om zo te denken. Mijn zus weet het wel. Ze weet dat ik het heel graag wil en had al wel een vermoeden. Ik wilde van haar weten hoelang het bij haar heeft geduurd eer zij zwanger was. Dat gaf mij wel een stukje rust. Ik vertel het niet tegen mijn ma. Of het moet enorm lang gaan duren. Heftig zeg Prettymuffin. jullie zijn echt al heel lang bezig. Hoop dat jullie snel zwanger mogen worden.
of mensen het echt weten, weet ik niet, sommigen zullen het wel verwachten omdat we onlangs een kindje in de zwangerschap zijn verloren. Maar ik praat er niet met mensen over.
Alleen mijn martial arts leraar weet het, om een stukje veiligheid te waarborgen. Gevorderde medeleerlingen zullen het ook snel weten - die moeten openingen in de buikstreek voorlopig maar even niet pakken. Ouders weten het zodra het gelukt is, misschien eerder.
Bij ons weet niemand het.. we beginnen ook pas net natuurlijk maar de planning is om het pas te zeggen als we zwanger zijn.. we zullen zien hoe het gaat uitpakken
1 vriendin weet het, verder niemand. Geen zin in vragen of het al gelukt is, de mensen. Nu ben ik net zwanger en twee vriendinnen weten het, als ik het hartje gehoord heb, mag iedereen het weten
Niet veel mensen. Hoe meer het weten hier hoe meer mensen vreemd gaan doen tegen ons (zijn net ons 4-jarig jubileum van proberen gepasseerd). Dat ze niet goed weten zichzelf een houding te geven. Het werd zo erg op een gegeven moment dat ik gezegd heb dat we een pauze hadden ingelast, voor misschien wel altijd (tegen de mensen die het wisten). Waarheid is/was dat we idd een pauze wilde, maar verder geen bescherming gebruikten. Meer het mom van we zien wel, eerst weer even terug naar leuke dingen doen. Onze ouders weten helemaal van niks. Ze wisten dat ik een operatie moest hebben aan m'n eierstokken, maar dat er dus verder ook al gesproken was over wat er verder dan evt allemaal ging gebeuren hebben we weg gelaten (de operatie was gewoon nodig, of we nu wel geen kinderen wilden, kon zo niet door blijven lopen). Hadden toendertijd wel besloten dat mocht eruit komen dat kinderen gewoon niet zou gaan, dan zouden we het wel vertellen aan iedereen. Hoef je verder ook niet bang te zijn voor vragen over, goh wanneer gaan jullie ervoor? En niemand hoeft dan verder iets zich af te vragen. Maar dat was verder dus niet nodig. M'n pilates instructrice weet het wel. Maar dat is meer zodat mocht het gebeuren ik meteen kan doorgeven van het extra streepje, zodat ze dingen kan aanpassen of kan adviseren dat ik er even mee moet ophouden ofzo. Dat is dus meer voorzorg.
Bij ons weet eigenlijk niemand het, dat we die wens hebben, behalve mijn zus. Ik denk wel dat heel veel mensen het verwachten van ons, aangezien mijn zus dit jaar haar eerste kindje heeft gekregen. Nu wordt aan ons ook regelmatig gevraagd wanneer er bij ons een kindje komt, maar daar reageer ik altijd op: Oh over een paar jaar waarschijnlijk.
2 goeie vriendinnen weten het. de een omdat ik ook weet dat hun bezig zijn, en de andere omdat ze over babay's begon en ik had het op dat moment zo gehad met wachten (12 maanden) dat ik het eruit gooide. verder niemand
Bij mij wisten op een gegeven moment alle goede vrienden, naaste collegas, ouders en broers en zussen het. Ik heb het als zeer prettig ervaren. Wij zaten in de mmm en kregen van onze omgeving sindsdien vaak de vraag hoe het ging of hoe we ons voelden of met welke behandeling we bezig waren etcetc. Heel fijn. Ook werd er meegeleefd met verdriet om vmks. En mensen brachten het nieuws van hun zwangerschappen (schoonzusje, oudcollega) toch wat voorzichtiger. Ook fijn om met vrienden alvast te praten over "ons kindje straks", ongegeneerd kleertjes te kijken, te fantaseren etc.. Ik zag alleen voordelen... En nog steeds is iedereen even blij en verrast nu ik zwanger ben!!
Hier weet niemand het, vooral om vragen etc te voorkomen. Ze horen het wel als het zover is alleen moeders gevraagd ivm oppassen mocht het zover zijn, dit ook ivm werk en anders kijken hoe we financieel uit zouden komen met kinderopvang of gastouder, maar dat hoeft nu dus niet, daarom alleen gevraagd of ze het zou willen. Ook gezegd dat we nog niet gelijk beginnen, en pas volgend jaar willen beginnen om van gezeur af te zijn. we zijn wel begonnen, maar dat hoeft ze nog niet te weten vinden wij. Helaas vraagt ze nu steeds en al gestopt met de pil.
bij ons weet zo'n beetje iedereen het, het is voor mij de eerste geplande zwangerschap, en omdat er 3 mensen in mijn direkte omgeving zwanger zijn en nog 4 anderen bezig zijn met zwanger worden zijn wij er heel open over, ik vind het wel leuk dat mensen echt met je meeleven. misschien dat ik als het de eerste zwangerschap was het niet verteld had...
Hier weten 2vrienidinnen het. En sommige vrienden hebben denk ik wel een vermoeden. Maar ik vind het toch wel le uk als het een verrassing blijft voor familie.
Ik vind dit ook wel een leuke topic. Bij mij weet een goede collega het, die heeft zelf moeite met zwanger raken en heb een hele goede band met haar en 1 vriendin weet het. En vanwege mijn situatie denkt ook iedereen dat het er snel aan zit te komen.... Deze maand begonnen, maar helaas zie ik ook in veel handtekeningen staan dat het ook heel lang kan duren.....
Ik maak er geen geheim van dat we het graag zouden willen.. Met mijn moeder en mijn zus praat ik over hun zwangerschappen en hoe dat verlopen is, dat vind ik heel fijn! Ik vertel mensen niet in welk stadium van de maand we zitten.. de teleurstelling is vaak al groot en als mensen dan ook nog zouden vragen of het al zover is.. dat zou ik niet fijn vinden.
Bij onze zoon wist iedereen het, waren allemaal lief, meegaand en vooral begripvol (MMM). Nu weet alleen mijn directe collega/vriendin het, ook ivm afwezigheid werk etc. Dus ook praktisch. We willen het dit keer echt stilhouden. Ik merk al wel dat mensen vissen, vragen of wij misschien.....? Ook ivm mk die ik in het voorjaar heb gehad.
Onhandige vraag is dat altijd. Het kan zoveel pijn doen zonder dat de vragensteller daar erg in heeft...