Hi ladies, wij zijn pas net begonnen met de stap voor een beebje. Ik zit nu in m'n derde cyclus. De eerste twee maanden was ik er onwijs mee bezig. Maansteen, ovulatietesten, gezond eten en drinken, niet roken etc. Sinds deze maand merk ik dat het me niet zo veel meer scheelt. Normaal voel ik m'n ei, deze maand niet. hebben ook niet echt bewust geklust. Ik zie het allemaal wel. Als ik er onwijs veel mee bezig ben dan helpt dat niet extra om zwanger te worden. Het is heel kortzichtig na 3 maanden, ik weet he. Iemand die dit herkend?? En ik wil echt zoooooo onwijs graag zwanger worden, dus snap mezelf niet helemaal
geniet van het gevoel dat je het los hebt gelaten..... wie weet duurt het nog wel een tijd voor dat je zwanger bent... en geloof mijn er altijd maar mee bezig zijn is niet leuk ... kortom ontspan haal adem en geniet vooral van dat je het los kan laten ... wie weet is het volgende maand wel weer anders. ik heb afgelopen jaar 2 miskramen gehad en ik merkte dat ook ik het deze maand los had gelaten , ben uiteindelijk wel ongesteld geworden , maar ik merkte dat , dat zo,n verademing voor mijn was even gewoon met andere dingen bezig zijn . wij zijn namelijk al 16 rondes bezig om zwanger te blijven en dit was de eerste maand na me eerste miskraam dat ik het gewoon heel natuurlijk allemaal ging echt super fijn
Herkenbaar, als mijn ongesteldheid doorzet, mag ik bijvoorbeeld voorlopig niet meer op het forum van mezelf. Daar wordt ik volgens mij nog gekker van. Al kwam het nu meer door het overtijd zijn op zich. Ik was er wel mee bezig, neit niet mega in mijn ogen dan. Maar door die onzekerheid ben ik ineens een gespannen muts, merk ik. En dat wil ik helemaal niet!! dus ja, herken het wel hoor.
hoi dames ik heb niet echt t probleem om los te laten,ik heb meer de instelling van komt t dan komt t komt t niet dan niet en leef ik me leven verder zoals nu,ik merk wel dat dat niet altijd gewaardeert word ook hier op t forum niet,ik ben van mening dat als je ontspannen bent je minder stress heb en dus meer kans op een zwangerschap.ik heb ook niet t gevoel dat als ik nooit zwanger zou raken mijn wereld in stort,maar mss denk ik nu zo omdat ik nog niet zolang bezig ben succes in ieder geval
Hoi Sem frummel. Ik denk dat dat klopt wat je zegt. Al wil je verstand nuchter zijn, je gevoel werkt niet altijd mee. Voor een raspiekeraar als ik best lastig.
in de eerste ronde,s dacht ik ook zo maar moet zegen na 2 miskramen ging ik toch anders denken , de wil om goed zwanger te worden en blijven word sterker en ik vraag me af of ik zonder kinderen zou willen leven
hoi sem frummel. . ik hoop inderdaad dat dat gevoel voor jou blijft ook na 2 jaar hoe minder stress hoe beter. . succes
Hoooi, er wat minder mee bezig zijn betekent ook dat ik wat minder op het forum ben. kan aardig verslavend werken, maar wel onwijs informatief. Bedankt voor jullie reacties en we wachten rustig af!
Tja "er minder mee bezig zijn".... Ik sprak van het weekend een dame van uit mijn schoonfam. Het ging op een gegeven moment even over kids. Ik dacht dat zij geen kinderen wilden, maar ze zei dat ze het niet goed wist. Ze gebruikten echter al tijden (jaren) geen voorbehoedsmiddelen meer... en zij is tot op heden niet zwanger. Ze zei zelf al tja misschien kunnen wij geen kinderen krijgen. Toen ik dit hoorde had ik wel zoiets van 'wow'. Ik post dit ter voor mensen die "loslaten" lastig vinden: dit geeft dus ook geen garanties. Als het bij ons niet gaat lukken, helaas het leven is hard en het gaat gewoon door. Ik weet wel dat sinds we besloten hebben er voor te gaan ik het wel bijzonder jammer zou vinden als het ons niet gegunt is en het zal dan soms best moeilijk vinden als mensen in mijn directe omgeving zwanger worden.
Ook ik wil er niet meer zo mee bezig zijn..na tweenhalf jaar ben ik nog niet zwanger dus ik denk ook niet dat dit zo snel gaat lukken...probeer het maar los te laten...
@moeder254, Jee, das zeker al een hele tijd. Ik heb ook eigenlijk nog maar weinig recht van spreken met nu pas m;n derde ronde. Zit je in de mmm, of wacht je (rustig) af?
Ik denk dat het heel erg wisselt, de ene dag voel je je anders dan de andere dag... En dat is per maand ook weer verschillend. Je bent waarschijnlijk ook druk met andere dingen, en dat is maar goed ook!! er de hele tijd mee bezig zijn is ook niet goed, maar makkelijk gezegd dan gedaan. Laat je gevoel lekker lopen, relax en ben blij dat als het de komende ronde niet raak is, dat je er dan nuchterder in staat, en als het wel raak is, ben je natuurlijk superblij! Ideale situatie toch?
Ik heb een tijdje in de mmm gezeten maar alleen voor de onderzoeken, alles was verder goed..nu wachten we maar af..maar hoop wel dat als het na een poosje nog niet lukt we de mmm weer oppakken...
ik heb zelf 2 kinderen. van 7 en 5. ik geniet er echt onwijs van. maar nu ik bezig ben voor een derde word ik gek van mezelf! denk er de hele dag aan! dan denk ik weer, kom op, geniet vd de kinderen die je al hebt!! en niet steeds denken over wat je nog niet hebt en graag wilt. het rare is dat ik bij die 2 zwangerschappen er nooit zo mee bezig was! en nu voor de derde wel! ik voel me wel heel gezegend met mn 2 kids hoor! dat gun ik iedereen!!!
Wat bij mij/ons heel erg hielp was een plan B bedenken. Stel in het aller aller aller ergste geval je kan echt absoluut geen kindjes krijgen, (bij ons is adopteren geen optie,draagmoeder ook niet) wat ga je dan doen met je leven? Dus wij hebben een plan B bedacht, hoe we ons leven dan in willen vullen, en weet je heel soms vind ik het wel eens jammer dat dat nu dus niet meer door kan gaan, en dat geeft me een goed gevoel, wetende dat als het echt niet gaat lukken om een kindje te krijgen, het leven, ons leven niet voorbij is. Maar dat er andere en ook leuke dingen in het leven zijn wat we dan willen.
WIj zijn inmiddels 12 jaar bezig. We zijn 33 en 34 jaar. Vanaf 2006 zijn we de mmm ingegaan, EN hebben we een adoptieprocedure opgestart. We hebben dit naast elkaar laten lopen omdat wij zonder kinderen ons leven idd minder waardevol vonden, wij he, onze mening hoor!! Dit jaar zijn we trotse ouders mogen worden van een prachtige zoon uit China. In de tussentijd hebben we ICSI behandelingen gehad (pffff overstimulaties, aan de catheter omdat ik door puncties niet meer kon plassen, eierstok om zijn as gedraaid door punctie...enz enz elke keer wel wat, telkens opname er achteraan).. Hier 1 keer zwanger van geraakt, van een tweeling. Overgestapt naar Gent, overgaan op donorzaad, elke keer zwannger, maar telkens MAs. Toen we onze zoon hebben gekregen hadden we nog 2 rietjes over, en we willen graag een brusje voor ons zoontje... Laat ik nou voor het eerst in mijn leven een goede echo gehad hebben afgelopen dinsdag!! Ik geloofde ook totaal niet dat ik zwanger was. Ik was er zoi niet mee bezig. Zoontje is in de tussentijd geopereerd, en ik heb er geen sec meer aan gedacht.. Wel heb ik Hashimoto en waren mijn tpo eindelijk in orde!! Voor het eerst!! Dus of ik geluk heb gehad na een jaar mmm pauze...ik had alles losgelaten, wie niet waagt wie niet wint... Gewoon een goede echo gehad............nu hopen dat het zo door zet. Raak nu wel wat meer erbij betrokken bij de uk in mijn buik. Maar durf het nog niet zo te geloven.
@ukoldaatje pff wat een verhaal (in notedop wsl). Van harte gefeliciteerd, heel veeel geluk en natuurlijk zoveel mogelijk als kan genieten van het zwanger zijn!