Voor de kerstvakantie wilde onze dochter wat minder graag naar school, kan ze is moe en aan vakantie toe. De dag voor de vakantie werd ze ziek en lag met koorts op de bank. Verklaarde meteen het gemopper van de afgelopen dagen. Na de kerstvakantie mopperde ze echter nog net zo hard. Ze gaf duidelijk aan zich te vervelen in de klas en dat ze naar groep 3 wilde. Gesprek met juf gehad en mw krijgt nu uitdagender werk (nog uitdagender want de juf had haar al moeilijkere werkjes gegeven). Maandagavond ontdekte ik een blauwe plek op haar scheenbeen, nu zit ze wel vaker onder de blauwe plekken dus ik schrok er niet van en vroeg (net als altijd) hoe kom je daar dan nou weer aan. Ze vertelde toen dat een jongentje uit haar klas haar sloeg en schopte maar dat ze dan niet naar juf toe durfde te gaan omdat ze niet weet wat ze dan moet zeggen. Dit de volgende ochtend meteen bij juf gemeld en die ging het extra in de gaten houden. Gisterenmiddag kwam ze huilend uit school omdat haar schoen kapot was (ze heeft een strikje op haar laarsje en die was los gegaan dus helemaal niets aan de hand) S middags wilde ze niet meer naar school, ze gaf aan dat het jongentje met zijn vriendje altijd achter haar aan renden op het schoolplein (zelf nog nooit gezien dat dit gebeurde tijdens het brengen en ophalen) en dat als ze bleef staan ze dan gingen schoppen en slaan. Uiteindelijk toch haar naar school gebracht en meteen weer met juf gesproken. Die vertelde dat ze die morgen helemaal niet buiten hadden gespeeld maar hadden gegymd en zich dus afvroeg of dit die dag wel was gebeurt of dat er nu pas dingen eruit kwamen bij mijn dochter. Maar goed maakte volgens juf ook niet zo heel veel uit,het is duidelijk dat mijn dochter zich niet veilig voelt in de klas en dat moet opgelost worden. Nu worden eerst de beide jongens in de kring gezet en dan mag mijn dochter een plekje uitzoeken zodat ze rustig kan gaan zitten zonder de angst dat 1 van beiden naast haar komt zitten. Ook buiten worden ze (alledrie) in de gaten gehouden en geobserveerd. Maar ook vanmorgen weer een huilend meisje afgeleverd bij juf, gelukkig is het eenmaal bij juf wel goed maar dan zit ze wel als het ware vast geplakt aan juf. Pff moeilijk hoor want verstand en gevoel zeggen op dit moment hele andere dingen. Mijn gevoel zegt hou haar lekker thuis deze week, mijn verstand zegt van nee want ik wil haar niet leren moeilijke situatie's te mijden.
Wat ontzettend verdrietig voor je dochter ( en ook voor jou...kan me voorstellen dat je met een knoop in je maag zit ) Niet thuis houden maar geef het nog even de tijd. Zodra ze haar niet meer kunnen plagen verdwijnt misschien de angst en heeft ze weer plezier. Ik heb een beetje hetzelfde met de jongste. Niet omdat hij wordt gepest maar omdat hij zich echt verveeld en weinig aansluiting bij de kleine kinderen vindt. Hij is echt wat voor. Een paar kinderen klikt hij dan wel mee en speelt daar af en toe mee. Maar hij is toe om echt te leren. Bijna elke dag huilend naar school...dan breekt toch wel je hart steeds. Sterkte voor je kleine meid en voor jou
qua extra aanbieden van lesstof doen ze dat wel, tenminste ze was laatst bij een andere juf geweest om te lezen (nu weet ik dat deze juf vaak avi afneemt) en ze had mogen voorlezen voor de klas. Ze is nu ook bezig met de spellingsregels (krijg je met een broer die uitblinkt in spelling en taal) een weet dus heel goed dat er fopletters zijn (d die je uitspreekt als een t etc) en wat een stomme e is. Maar dit alles geeft het ene jongentje weer voer om haar te pesten waardoor ze er dus mee stopt (wil op school niet meer lezen in de klas) ze geeft ook aan dat zodra de juf even ergens anders bezig is (tja er zijn buiten mijn dochter om nog 18 kinderen die recht hebben op haar aandacht) ze dus gewoon aan de beurt is. Het is nog wel onduidelijk of dit dan ook daadwerkelijk elke keer zo is of dat het een keer is gebeurt en ze bang is dat het weer gebeurt.
Vandaag een andere moeder gesproken die dus vertelde dat haar zoontje ook niet meer naar school wilde omdat hij gepest werd. Blijkt dus dat hij hetzelfde gedrag ondervind als onze dochter, alleen is hij ook al een keer gebeten door het jongentje. Ook deze moeder is al een paar keer bij de juf geweest maar tot nu toe lijkt er geen verbetering in te zitten. Tijdens het 10 minuten gesprek toch maar weer aankaarten.
Wat vervelend zeg! Mijn zoontje heeft het ook gehad in groep 1/2. Ook meerdere malen de juf aangesproken. Ze lette er wel op, maar toch gebeurde het steeds weer. Toen heb ik maar de moeder aangesproken. Dat ik steeds een huilend kind thuis had met het verhaal van het pesten en of ze eens met haar kind kon gaan praten. Moeder schrok ervan, maar reageerde wel positief. Ze zou er met zoon over hebben. Gelukkig werd het toen een stuk minder. We zijn nu 2 jaar verder en nog is het een jochie dat graag mag plagen. Maar ik spreek ze meteen weer aan. Ik ben zelf eerder vreselijk gepest. Dit probeer ik voor mijn kind te voorkomen. Nu zijn er natuurlijk ook ouders die minder leuk reageren op een opmerking over hun kind. Dat begrijp ik. Maar mocht je er niet uit komen met de juf dan zou ik het toch zo weer doen. Ik ben blij dat ik het wel heb gedaan. Succes!
Heeft de juf het al aangekaart bij de ouders van de pestende jongens? Want het lijkt me dat ze het ook niet de oorzaak moeten aanpakken. Heel sneu voor jou en je dochter, lijkt me vreselijk.
De ouders zelf zie ik zelden. Het jochie wordt s morgens uit de auto gezet en s middags stapt hij weer in de auto en rijden ze weg. Af en toe wordt hij door oma gebracht maar die spreekt helaas geen nederlands. Snoopy daar wil ik het 10 minuten gesprek voor gebruiken, ik wil wel eens weten wat hun (en ouders) er aan doen om dit gedrag in goede banen te lijden.
Tja, zegt mij wel een beetje genoeg helaas als ouders niet eens de moeite willen nemen hun kind fatsoenlijk naar school te brengen. Erger me er hier op school ook heel erg aan, vooral omdat die auto's vaak erg in de weg staan (en vaak ook nog waar je niet staan). Hier ook zo'n pester op school en die wordt op dezelfde manier school gebracht. Al gaat het nu wel beter geloof ik.
Vandaag had ze bloemen in haar haar (opgestoken aan 1 kant) 1 echte en twee nep (waar ze super trots op is) Vertelde ze dus net thuis dat het ene jongetje meteen de echte bloem uit haar haren had getrokken en kapot wilde maken. Juf greep in en terwijl zij bezig was met het recht zetten van dit jongetje trok nr 2 snel een nepbloem uit haar haren. Ze hadden beiden wel straf gehad maar het maakt me zo ontzettend verdrietig en boos.
Goed even een update. Op de ouderavond het over het pesten gehad. De juffen hadden wel in de gaten dat ze hem zoveel mogelijk probeerde te vermijden maar hadden niet in de gaten dat het zo'n enorme impact op haar had. Ondertussen is onze dochter gewoon geobsedeerd door het jongetje en draait haar hele schooldag om het in de gaten houden van het jongetje, wat die doet en waar die is. Ze hadden de afspraak dat ze 2x stop hou op moeten zeggen en daarna naar juf moeten gaan. Maar ja dan is het schoppen , stop hou op, nog een keer schoppen, stop hou op en dan zegt het jongetje dat als ze naar juf gaan hij de volgende keer alleen maar harder schopt. Nu dus de afspraak dat ze meteen naar juf gaat als er wat gebeurt. (nu hoor je ook dat er meerdere kinderen zijn die deze afspraak hebben gekregen) Wat ook opvalt is dat de moeder nu haar zoon ophaalt en dan elke dag even met juf praat. score tot nu toe is een keer geschopt en een keer met een blokje op haar hoofd geslagen. Ook vertelde ze dat het jochie vrijdag M heel hard in de buik had gestompt, zo erg dat hij heel hard moest huilen.
Ik word hier zo pissig van... Als ik dit soort dingen lees kook ik van binnen.. Het is maar goed dat dat jongetje niet bij mijn dochter in de klas zit.. Ik ben wat dat betreft echt een mama bear.. niemand komt aan mijn kids.. Kind of geen kind! Wat achterlijk dat school er zo laconiek mee om gaat.. Zo zit er ook een meisje bij mijn jongste in de klas.. die niet goed met haar emoties kan omgaan en veel duwt, schopt en stompt.. Heb dit tegen de juf verteld, want dochterlief kwam dit thuis vertellen.. Gebeurde al een paar keer, en wat zei de juf, ja ze kan nog niet zo goed met haar gevoelens omgaan.. Dus ik zeg.. en moet mijn dochter daar dan de dupe van zijn? Dacht het niet.. heb dat meisje zelf aangesproken.. met een strakke blik.. Ze is er in ieder geval mee gestopt bij mijn dochter.. kan me niet schelen wat iemand er van denkt.. Ik zou heel graag eens met je meegaan naar school