Of gewoon op z'n beloop laten. Want als ze zo goed met elkaar omgaan, gebeurt 't toch wel als 't gebeurt. Ik zou er wel met ze over praten maar 't niet tegenhouden. Denk ik nu he, ik heb een 1.5 jarige en een bijna 4 jarige
Onze dochter van bijna 13 jaar is nog niet toe aan seks of jongens. Nog helemaal vriendschappelijk. Ik weet van mezelf nog dat ik rond 14 a 15 echt meer aan jongens begon te denken. Maar dan niet van mijn eigen leeftijd...maar ouder. Die jonge jongens vond ik veel te kinderachtig.
De rest van het topic nog niet gelezen maar hier zouden ze prima bij ons thuis mogen slapen (incl privacy). Zolang het niet elke week een ander is Mijn moeder was ook heel vrij. Heeft samen met mij geëxperimenteerd met drugs toen ik de behoefte voelde. Liever veilig thuis dan ergens onder een brug. Overigens gruwel ik totaal niet bij de gedachte dat mijn kinderen later seksueel actief zullen zijn. Ik hoor veel mensen vaak zeggen "oh neee hoor daar wil ik nog lang niet over nadenken" . Vind ik een beetje gek. Ik gun mijn kinderen juist ook dat fijne aspect van een relatie
Nou dat heb ik dus ook niet inderdaad, vind het alleen maar heel normaal dat dat er ooit bij hoort. Vind dat ook niet gek/raar of wat dan ook.
Dit vind ik een gevaarlijke uitspraak. Het is ook maar net welke persoonlijkheid jouw kind heeft. Mijn ouders waren er ook heel streng in, en ik ben toch echt niet de bosjes ingedoken of dat ik dacht laat ik het lekker is even in de auto doen . En sowieso ben ik van mening dat vanaf 15 jaar en dan al verschillende bedpartners, lijkt mij wat vroeg! Ik hoop ook dat ik daar onze kinderen tegen kan beschermen dat ze niet zo ‘goedkoop’ met hun lichaam omgaan! Niet door het te verbieden, maar wel door er met ze over te praten!
Mee eens. Zusje en ik zijn verschillend als dag en nacht. Zelfde opvoeding. Ik heb 2 bedpartners gehad, zij zeker 10, misschien wel 20x zoveel.
Bij ons thuis is dit onderwerp vroeger nooit een probleem geweest. Zoveel momenten gehad aan de keukentafel dat dit onderwerp ter sprake kwam. En of dat nou door school kwam (door seksuele voorlichting) of door vriendjes of vriendinnetjes het mocht besproken worden zonder schaamte. Bij mijn man thuis werd dat minder besproken (ook ivm het geloof) en was het voor het huwelijk gewoon not done. Hij is uiteindelijk daar vrij open in geweest dat het geloof niet voor hem was weggelegd. Maar ik merk nu zelfs zoveel jaren later dat het onderwerp seks daar gewoon niet benoemd wordt. Daar spreek je gewoon niet met elkaar over dat onderwerp. Ondanks we allemaal weten dat het normaal is en erbij hoort. Bij mij thuis kregen we de kans om te ontdekken wat verliefdheid inhield en uiteindelijk nadat we ouder werden kwam de rest er ook bij. Mijn moeder was daar heel realistisch in en wist toch wel dat haar kinderen er vroeg of laat ook aan zouden beginnen. Het enige wat ze ons mee gaf als advies was niks tegen onze wil in te doen, dat het ook veilig kon en we dat zeker moesten doen en dat ik niet zwanger mocht raken. Ik wil onze zoon en eventueel nog een broertje of zusje meegeven dat ze het mogen ontdekken wanneer zij er aan toe zijn, en of dat nou direct thuis gebeurd of ergens in een schuur bijvoorbeeld is dat aan hun. Als hij eerst wilt fladderen voordat hij zich wilt nestelen aan één vaste relatie mag hij dat ook van mij. Ik kan hem alleen meegeven het veilig te doen en respect te hebben voor het meisje. Wat hij verder doet, hoe en waar ligt bij hem. Wij hebben vroeger ook wel spannende dingen opgezocht, dat hoort bij het ontdekken en of ik het nou toe laat of niet.. Wilt hij het toch dan kan ik hoog of laag springen dan doet hij het gewoon achter mijn rug om. Ik denk maar zo hij zal dat experiment aangaan wanneer hij er klaar voor is. Wij waren ook pas 18 toen we zulke dingen gingen doen. Daarvoor was onze school belangrijker en bleef het hooguit bij een zoen.
Hier proberen we de kinderen mee te geven dat seks geen consumptiemiddel is. Er is niks geks of vies aan, seks hoort erbij, maar wij vinden het niet normaal dat je het de ene week met de een en de andere week met de ander doet. Als je jezelf ( en de ander ook) zich letterlijk zo bloot geeft, is enige mate van vertrouwen in elkaar wel een fijne basis. Onze tweede kreeg een vriendinnetje toen hij 16 was en zij 15. Ik heb haar moeder na een poosje gebeld, omdat ze zelf over samen slapen begonnen. Zowel haar ouders, als wij, waren daar nog geen voorstander van. Ze waren heus wel samen op zijn slaapkamer en daar is meer gebeurd dan alleen een kusje. Dat vind ik ook niet erg, maar we hebben er wel over gesproken ( ga resepectvol om met je lichaam en dat van het meisje, denk aan ac, enz). Na een half jaar bleek het toch allemaal best serieus te zijn en sindsdien blijven ze ook bij elkaar slapen. Ze zijn na 1,5 jaar nog steeds dolverliefd. Ze is deze zomer meegeweest op vakantie en daar hebben ze samen in een tentje geslapen.
Inderdaad liever bij ons thuis dan ergens buiten in de kou. Ik experimenteerde al met vriendinnetjes toen ik een jaar of 11 was. Meisjes onderling kunnen ook veel experimenteren hoor maar dat is natuurlijk wat minder 'een ding' dan een jongen en een meisje.
Uit geloofsovertuiging? Uit islamitisch oogpunt is het vanaf het 7e jaar niet toegestaan om ze nog langer in 1 bed te laten slapen en/of slapen op dezelfde kamer als er sprake kan zijn van verleidingen Kijk een broer/zus kunnen prima samen een kamer delen maar vaak vinden de meisjes als ze de puberteit in gaan het toch niet fijn om dit te doen Mijn kinderen slapen sowieso nergens Of het moet een nood situatie zijn Ik vind spelen kan ook overdag Slapen doen we thuis
Ik denk dat dit ook per kind verschilt Maar idd seksualiteit is heel normaal de vraag is wat doe je ermee
Zolang t niet elke week een ander is... Ik wil mij wel prettig voelen in mijn eigen huis dus elk weekend een ander schatje nope. Wil wel eerst de nieuwe vlam leren kennen. Heb geen zin dat ie na t stappen zo maar onbekenden mee naar mijn huis neemt bv. Ben geen no budget hotel
Goed omschreven, ik ben het met je eens dat in mijn huis alleen mensen mogen blijven slapen die ik ontmoet heb en gesproken heb. Goed argument! Mijn ouders hadden die regel ook zo ongeveer, geen vreemden blijven slapen, ik nam dus jongens mee naar huis na het stappen om ze tegen 5.00 a 6.00 uur er weer uit te zetten, dan waren ze niet blijven slapen. En als ik nu aan mijn tiener nichtje (15) denk die volop in deze fase zit denk ik dat als mijn zus zegt dat er niemand mag blijven slapen zij het antwoord geeft "maar mam we zijn echt niet van plan om te gaan slapen hoor dan kan hij net zo goed thuisblijven".
Ik hoop vooral dat we een omgeving creeeren waarin er over gepraat kan worden. Ik hoef niet als een beste vriendin alles te weten, maar ik wil wel het gesprek aan gaan met mijn kinderen over seks. Mijn ouders en schoonouders hebben dat nooit gedaan (niet over de waarde van seks maar ook niet over voorbehoedsmiddelen) en dat vind ik best dom achteraf. Ik vraag me trouwens af, het lijkt mij zinvol als er op eind basisschool/begin middelbare school ouderavonden worden georganiseerd over hoe je met jouw puber over seksualiteit in gesprek kunt gaan. Bestaat zoiets al? Want het lijkt me ook weer lastig hoe je hier over in gesprek moet gaan.
Ja ik had dus zo'n moeder die niks onder haar dak wilde. Ik had op de lagere school ook een gewone vriend naast mn vriendinnen. Ik mocht daar spelen in zijn huis, ik mocht buiten spelen met hem. Maar bij ons thuis mocht dat niet. Ik snap het tot de dag van vandaag nog steeds niet. Tis altijd zo gebleven totdat ik het huis uit ging, niks onder haar dak. Ik mocht nauwelijks uitgaan. Ja 1 x in de week tot 1 uur, mocht geen alcohol etc. En seksuele voorlichting kreeg ik al helemaal niet. Dat hele woord "seks" is in ons huis nog nooit gevallen. Werd echt nooit over gesproken. En nog nooit een jongen op mijn kamer geweest. 1 ding weet ik zeker. Zo zal ik nooit met mijn dochters omgaan. Ik ben dus ontmaagd op het schoolplein. En heb alles maar uitgeprobeerd wat je maar kunt uitproberen en dat deed ik allemaal op straat. Terwijl vriendinnen die alles mochten van hun ouders deden gewoon niks geks.
Mijn ervaring is, dat als je van kinds af aan altijd open over seksualiteit praat, je er ook met je pubers heel normaal over kan praten. Het zit hier verweven tussen de alledaagse praatjes. Het zou heel raar zijn als je tegen je 12/13 jarige ineens zou zeggen: kom maar eens even bij me zitten, dan gaan we het eens over seksualiteit hebben, terwijl je er eigenlijk nooit over hebt gesproken.
Geef is een voorbeeld van hoe jij het aangepakt hebt met jou kids ? En als dit niet van toepassing is hoe je het zou aanpakken Ben wel benieuwd Ik heb 2 kids in pre puberteit 11 dochter 12 zoon Bij ons vanwege onze religie is sex etc voor het huwelijk niet van toepassing Geld voor jongen/meisje Maar dat terzijde ik praat er verder eigenlijk niet over Wij zijn overal heel open in. Maar is er niet van gekomen. Mijn zoon bv is heel erg nog kinds in zin van lego spelen spelletjes. Gaat niet met vrienden weg na schooltijd Doet wel aan sport