Jullie als ouders vinden sex voor het huwelijk geen optie, maar de vraag is natuurlijk of jullie kinderen daar net zo over denken straks? Mijn kinderen zijn 10 en 12 en heb het er zeker al met ze over gehad, vooral met de oudste van 12. Hij had zelf een boek gelezen (op school) en kwam met vragen thuis, daar zijn wij toen verder op ingegaan.
Seks en seksuele ontwikkeling is voor iedereen ‘van toepassing’, ongeacht religie. In je voorlichting kun je natuurlijk je eigen religie verwerken, maar iedereen gaat een seksuele ontwikkeling door - dat begint niet pas in het huwelijk (ook als ‘de eerste keer’ wel na de bruiloft is). Er zijn heel veel boeken over seksuele voorlichting, ik zou gewoon zelf eens kijken naar bv boeken van Sanderijn van der Doef kijken wat bij jullie past.
Mijn moeder is altijd heel open geweest over seks, en dan niet als in 'ga maar zitten, we gaan het over seks hebben' maar gewoon in de dagelijkse gesprekken. Vragen over masturberen etc kon ik gewoon aan mijn moeder stellen, ze gaf me zelfs leuke tips voor in bed. Zelfs nu kunnen we soms nog uitgebreid over ons seksleven kletsen. Toen ik 15 was kreeg ik m'n eerste vriendje en na een maand of drie mochten we bij elkaar slapen. Met mijn dochter wil ik het ook zo aanpakken, ik vond het erg fijn!
Wij zijn heel open over sex. Dochter wist als kleuter al hoe baby's gemaakt werden en zijn kreeg in groep 4 vragen en ook uitgelegt . Sex hoort het als ademen hij het leven .vind dat preutse gedoe dan ook niks . Dochter 12 zit nu op vwo en leer haar vooral achter haar keuzes te staan en goed na te denken voor ze wat doet. Nu is ze nog totaal niet met de liefde bezig en meer met wie ben ik, wat ben ik ( ze denk dat de pansexueel is) en daar praten we ook over . Toen ik mijn vorig jaar liet steriliseren ook uitgelegt aan de kinderen waarom . Hun eerste reactie, waarom opereren , je kunt ook gewoon geen sex hebben . Uhh indd haha. Ben er vooral open over en eerlijk en geef ze ruimte te ontdekken. Mijn vriendje mocht vroeger wel slapen (was toen 15 en verkering met hem vanaf mijn 13) en ja vaste relatie vind ik belangrijk . Elke week andere liefde is niet oké. Leer ze vooral veilig te doen, hun eigen te beschermen ipv negeren, ontkennen en verbieden
Van kleins af aan "weten" mijn kinderen dat papa en mama elkaar erg lief vinden en dat ze met elkaar "knuffelen"( naarmate de kinderen ouder werden, ben ik meer in details getreden). Zo komen er baby's, maar dat doe je ook omdat je elkaar zo lief vindt. Als er iemand in onze omgeving zwanger was, verkering kreeg, of juist ging scheiden, als ik menstrueerde, bloot door het huis liep, enz kwam dit regelmatig ter sprake. Dat was dus zo'n beetje wekelijks aan de orde. Doordat we hier nooit krampachtig over hebben gedaan, is alles hier altijd bespreekbaar geweest. Wij zijn christenen en daardoor absoluut geen voorstander van wisselende contacten. Voor ons hoort seks en liefde bij elkaar. Dit hebben we geprobeerd om onze kinderen mee te geven. Wat ze daar uiteindelijk mee doen, is aan hun. Ik heb niet de illusie gehad dat ze geen seks voor het huwelijk zouden hebben, dus ook daar hebben we over gesproken.
Dat hoeft voor mij dan weer niet. Ik hoef van mijn ouders niet te weten wat ze in bed doen en andersom vind ik dat ook privé. Mijn kinderen hoeven dat ook niet met mij te delen. Ik weet dat ze seks hebben, dat ze aan ac denken, ik weet wie hun vriendinnetjes zijn, maar dat is voor mij voldoende.
Ja, dit ben ik met je eens, hoe open en vrij, er zitten ook grenzen aan en een beetje privacy mag ook nog wel.
Vind ik ook. Mijn zoon heeft een vriendinnetje en ik weet eerlijk gezegd niet of ze sexueel actief zijn. Ik heb destijds condooms voor hem gekocht en aan hem gegeven, vond die prima. Ik ken de moeder van zijn vriendinnetje redelijk goed en zij heeft met haar dochter de afspraak dat wanneer het zover is ze het moet aangeven en dat ze dan samen naar de huisarts gaan om naar de pil te vragen. Meer hoeven we echt niet te weten. Ze hebben het leuk met elkaar en dat gun ik ze maar alle details hoef ik niet te weten.