Dat is het voor mij... Hallo allemaal, ik zal mij ook even voorstellen. Ik ben Mariella, 37 jaar en voor het eerst van mijn leven zwanger. Bijna 6 weken en nog erg pril dus. De zwangerschap was absoluut niet gepland. Ik was keurig aan de pil en slikte deze gewoon op de gezette tijden. Mijn man ( sinds 20-08-2008) heeft nooit een kinderwens gehad. Ik wel en wij hebben regelmatig hierover discussie's gehad. Hij leek in de loop der jaren ook wat meer " minder anti" te worden. Langzaam aan wennen en hij was niet echt meer helemaal tegen het ouderschap. Hij was bang en daarom heb ik het ook zo maar even gelaten. Hij had even tijd nodig. We zijn afgelopen augustus getrouwd en als huwelijksreis zijn we naar Maleisie geweest. Geweldig land. Bij terugkomst van onze vakantie voelde ik mij anders. Last van mijn borsten en misselijk. Omdat mijn menstruatie uitbleef heb ik woensdag 1 oktober een predictor gehaald. En wat ik al vermoedde bleek waarheid. Ik ben zwanger.! Terwijl ik gewoon aan de pil was. Nooit vergeten en altijd trouw geslikt. Ik ben zo verschrikkelijk blij en euforisch. Mijn man is geschrokken en moet het even op zich in laten werken. Dit kost even tijd. Hij zegt ook: het is voor mij niet gewild maar wel gewenst. Hij is zelfs al namen aan het verzinnen. Kortom een klein wondertje..... en ik ben er blij mee ( en manlief langzaam ook) Groetjes Mariella
Welkom terug en veel klets en lees plezier toegewenst. Gefeliciteerd met je zwangerschap en geniet ervan. Fijn dat je man het langzaam aan ook erg leuk gaat vinden. Liefs wolly