Hoi Ladies, Ik ben twee weken geleden gestopt met utrogestan na een negatieve zwangerschapstest (terugplaatsing icsi embryo gehad op 21 augustus) en ben nog steeds niet ongesteld geworden. Zijn er meer meiden die zo lang op hun menstruatie moesten wachten? Echt frustrerend dit.
Geen ervaring mee. Ik zal ook progesteron moeten gebruiken maar heb gekozen voor 3x 1500IE Pregnyl ná de eisprong (maar moet die eerst op gang komen haha). Hopelijk breekt er snel een nieuwe ronde voor je aan.
Bedankt voor je reactie Nina! Ik hoop ook dat ik snel verder kan. Woensdag afspraak in het ziekenhuis, hopelijk krijg ik dan wat antwoorden. Dat spuiten lijkt me erg heftig trouwens met die hoeveelheden. Word je dan niet erg hormonaal hysterisch? Semma
Hoi Semma, jeetje wat shit dat de menstruatie zou lang op zich laat wachten. Kan me goed voorstellen dat je snel verder wil gaan en aftellen naar een nieuwe tp. Ik ben 16 september gestopt met de utrogestan, de dag erna had ik bruinverlies en de dag daarna ongesteld geworden. Misschien ligt het niet aan de utrogestan, maar aan de punctie. Je lichaam moet het zelf weer oppakken, maar kan me goed voorstellen dat een lichaam flink in de war is na een punctie en allerlei hormonen. Hopelijk krijg je woensdag antwoorden en iets om je menstruatie op te wekken! Succes!!!
Dankjewel Ruubs, Ik merk echt dat het me goed doet om hier met jullie op dit forum erover te kunnen praten en lezen. Jullie begrijpen dit traject natuurlijk als geen ander. Het is idd wel heel vervelend dat de menstruatie maar niet doorzet, omdat een klein stemmetje zich toch een beetje afvraagt....zou het dan toch..? En dat zorgt alleen maar weer voor valse hoop. Ik heb woensdag het evaluatiegesprek/voortgangsgesprek, dus dan hoop ik meer antwoorden te krijgen en mss dat ze het kunnen opwekken ofzo? Groetjes, Semma
Ik snap dat je stiekem gaat denken of het toch gelukt is! Heb je nadien nog getest? En zijn die evaluatiegesprekken standaard bij jullie? Dat is wel fijn! Ik heb een beetje een haat-liefdeverhouding met het forum haha maar vindt het in het ICSI-traject ook wel erg fijn merk ik! Was het voor jullie ook de eerste tp? Was je erg teleurgesteld? Hier nu de verplichte rustmaand. Bij de volgende menstruatie mag ik pas weer bellen om een afspraak te maken voor uitleg en follikelmeting. Geeft me een erg onrustig gevoel die verplichte pauze Stom! En dan heb ik nog geluk dat de menstruatie zo snel doorzette... Hopelijk volgt de jouwe ook snel!!
Hahahaha geen idee! Ik heb nog nooit Pregnyl gespoten. Ik moet sowieso 5000IE spuiten om straks de eisprong op te wekken, dus dan overleeg ik die 3x 1500IE ook wel denk ik.. Dat moet dan na 3 - 6 - 9 dagen (ná de eisprong dus). Bewaren
Hoi Ruubs, Dit is mijn eerste icsi poging idd. We zitten al bijna 3 jaar in de medische molen , maar hebben veel pech/tegenslag gehad. Bij jou ook de eerste poging? Ik weet niet of die gesprekken standaard zijn, ik hoop het wel. Ik loop in het AMC. Ben ook een beetje bang dat het misschien een 'slecht nieuws gesprek' wordt oid, omdat we op gesprek moeten komen. Ik had namelijk erg weinig eitjes (2) en mijn vriend heeft via tese 4 buisjes zaad geleverd. Maar goed, probeer zoveel mogelijk om niet op de zaken vooruit te lopen. We horen het wel woensdag. Groetjes, Semma
Hoi Nina, Natuurlijk overleef je die eenheden! We zijn natuurlijk power women! Tis toch eigenlijk ongelooflijk wat we allemaal moeten doorstaan he, als het mannen waren geweest hadden ze allang piepend op de vloer gelegen
Jeetje al 3 jaar in de MM, wat heftig zeg gatsie! Wat een pech. Ik zal aan jullie denken as woensdag en duimen dat het gewoon een routineafspraak is, met een hoop antwoorden!! Lukt het jullie om 'goed' om te gaan met de tegenslagen? Bij ons was het ook de eerste poging. Na 6 IUI-pogingen mochten we door voor IVF, helaas geen enkele bevruchting, maar ICSI had gelukkig wel enkele resultaten. We hebben 2 cryo's nu. Hebben jullie die andere nog overgehouden?
Wat fijn dat jullie ook cryo's hebben, wij hadden maar 1 goede emmy helaas. Het omgaan met de tegenslagen lukt aardig. Ik tel mijn zegeningen. Probeer heel erg van moment naar moment te leven en positief te blijven. En tegelijkertijd me voor te bereiden op een eventueel kinderloos bestaan. Gelukkig heb ik een heel gevarieerd leven en heel veel vriendinnen zonder kinderen, dat helpt heel erg. Hoe gaat dat bij jullie?
Zeker weten. Weet je wat grappig is? Toen ik startte met injecteren zei ik tegen mijn man dat ik het 'wel zo eerlijk vond' als hij ook een keer voor de grap een injectienaald in zijn buik stak (gewoon voor het gevoel natuurlijk). Hij: ' néééé dat ga ik écht niet doen!' Ik: 'Hoezo? Ik moet er toch ook van alles voor doen.. ' (ik had geloof ik 3 injecties achter de rug en mijn hormonen speelden een beetje op) Hij: 'Maar daar kan ík toch niets aan doen?' Ik: 'Ja hallo, lekker makkelijk.' Hij: 'Ahhh, maar wat wíl je nou?? ' Ik: 'Ja nou, dat jij ook een naald in je buik zet. ' Hij: 'ok...' (en prikt erin). Ik: '(omg, hij doet het echt) ' Hij: 'hm, nou dat viel mee!' Ik: 'Zei ik toch.. ' Hij: '' Bewaren