Hallo allemaal, Hebben jullie tips voor mij. Als mijn dochter ongeveer 2,5 jaar oud is, krijgt ze een broertje of zusje. Ik hoop dat dat ook voor haar een vrolijke gebeurtenis zal zijn en dat ze niet (al te veel) jaloers zal worden op de baby. Hoe kan ik mijn dochter op een leuke manier betrekken bij de zwangerschap en straks bij de verzorging van de baby? Benieuwd naar jullie ervaringen.
die van mij wordt straks ook grote zus met 2 jaar en 9 maand.. wat ik ga doen: * ik leg een kado in de wieg als ze haar broertje voor het eerst ziet. Dan weet ze dat de baby wat leuks mee brengt * ik koop een krukje voor haar zodat ze kan kijken als ik de baby verschoon en kan ze dingen aangeven enzo * uiteraard mag ze de baby ook gewoon lekker knuffelen wanneer ze wilt * ik zorg dat we elke dag een momentje alleen voor haar hebben Verder laat ik het over me heen komen en zie ik het wel
Hee dat van dat kado is een superleuk idee! Isabella krijgt van ons een mooi zilveren ringetje als de baby is geboren plus kado in het wiegje Isabella is namelijk een vreselijke tuttebel haha. Verder krijgt ze van oma met haar verjaardag een pop zodat ze daar ook wat mee kan oefenen. Dat van dat krukje doen we ook en ik wil proberen of het mogelijk is om sowieso 1 dag in de week echt iets leuks met Isabella te gaan doen. Alleen de aandacht voor haar. Ook neem ik haar vanaf een week of 16 mee op controle bij de gynaecoloog.
ons zoontje is ook 2,5 als hij er een broertje bij krijgt. Ik ben ook nog hard aan het denken hoe ik hem hierop het beste kan voorbereiden. Dus ik lees mee
IK heb heel veel voorgelezen! Ik had 1 boekje van Nijntje waarin mammaPluis zwanger was, maar favoriet was hier toch wel het boekje biba babyboek van marjolein Mattaar. Ik heb geen cadeautje in het wiegje gelegd of zoiets. HIj kreeg genoeg van de visite wat dat betreft en buiten dat vond hij het zo spannend en was hij zo onder de indruk van zijn zusje. Ik heb hem ook veel met mijn buik laten "spelen" wrijven, praten, tekenen, dat soort dingen.
Hier denk ik erover om haar een pop te geven zodra de baby geboren is. Zo van mama een baby en amy ook een baby. Heb nog een pop liggen die ze met geboorte heeft gehad en nog niet mee heeft gespeelt. Betrek haar ook overal zo veel mogelijk bij, mee naar de vk, mee naar echo. En steeds maar vertellen wat ze doen en wat er gebeurt. Nou had ik met 1ste echo echt een hork van een vent, want ik was aan het vertellen wat ie deed en zei toen van kijk daar op het scherm zie je de baby, wat zegt hij ja dat ziet ze toch nog niet. Nee dat snap ik ook wel maar vertellen kan best wel, later met de foto's vroeg ik wat het was en zei ze mooi baby. Dus euh zo raar was het niet. Wil haar ook eerst alleen kennis laten maken met de baby, dus niemand erbij alleen papa en mama. En ja vertel er steeds over, vraag wat zit er in me buik. En nu we weten wat het wordt zeg ik vaak Amy krijgt een en dan maakt ze het vaak af met een zusje. Denk dat je toch af moet wachten hoe hij/zij het gaat vinden als het er eenmaal is. Op momen hebben we ook veel baby's die geboren worden en neem haar ook mee en als ik ze dan op schoot heb reageert ze niet echt jaloers maar ze wil er dan ook wel bij zitten. En gaat er mee kroelen en aaien, soms iets te hard maar ok haha.
Hier was Manolito net 2 toen de baby geboren is. Ik heb hem altijd meegenomen naar de vk. En dat vond hij harstikke leuk. en idd, hij mocht ook altijd mijn buik aanraken en gaf vaak een kusje op mijn buik enz. En nu ze geboren is laat ik hem meehelpen met vershonen en in bad doen enz.
ook hier praat Erik vaak met de baby. Dan komt ie eraan rennen en zegt ie : baby baby, kom boterham eten! Zoooo lief hihi Of hij zegt dan : baby huilen? En dan pak ik mijn buik en beweeg het een beetje en maak wat huilgeluidjes en dan zegt Erik : aaaahhhhh baby knuffel! En gaat dan mijn buik knuffelen. En dan kijkt ie naar de buik en vraagt : alles weer goed? Hihihi dan smelt je toch he
Siem was wat jonger (21 maanden) toen Femke werd geboren. Tot die tijd hebben we gewoon gezegd dat mama een baby in de buik had. Toen ze geboren was, hebben we, toen hij terug thuis kwam, eerst met hem geknuffeld, mama's buik laten zien (dat die leeg was en dat de baby er nu uit was) en toen zijn we in het wiegje gaan kijken. Hij vond het wel geinig, maar had er weinig oog voor. Van al het bezoek kreeg hij ook een cadeautje, dus wij hebben zelf niets extra's gedaan. Belangrijk: dring nooit de baby op, maar laat je peuter zelf bepalen waar ze bij wil zijn of mee wil helpen. Nu zijn de twee onafscheidelijk. Mijn ervaring is wel dat meisjes automatisch meer oog hebben voor de nieuwe baby dan jongetjes. Vanf ca. 2,5 jaar komt jaloezie wat meer voor. Is je peuter ruim 3, dan begrijpen ze het beter en valt de jaloezie meer mee. Maar ieder kind is anders... Zolang de baby nog in de buik zit, kunnen ze niet inschatten wat er gaat komen, dus daarom besteedden wij toen niet teveel aandacht. Siem rolde er vanzelf in. Denk er wel aan dat je vanaf de eerste dag ook veel tijd met je peuter besteedt. En hou haar in haar ritme. Dus gewoon naar KDV. Dat deden wij tenminste en zo was alles het meest gewoon voor Siem. Veel voorpretplezier!
PS: mijn bijna 3-jarige nichtje was 2,5 toen Femke geboren werd. Ze vond haar kei-interessant en lief. Haar moeder had ook een baby in de buik, maar toen die werd geboren was ze wel een ietsje terughoudender. Nu nóg is ze gek van Femke en ze knuffelt haar heel graag. Dat doet ze dan iets minder bij haar eigen zusje. Jaloers?... Maar ze vindt haar zusje wel leuk hoor, zeker als ze gewoon thuis zijn.
youame was 22 maan dtoen der broertje geboren werd ik heb haar veel met mijn buik laten doen schildering maken knuffelen kusjes geven enz ook heb ik haar mee laten helpen met de babykamer ook als ik ging winkelen voor de baby mocht zij uitkiezen wat leuker was voor haar broertje ze ging altijd mee naar de controles ik moest in het ziekenhuis bevallen heb daar bijna 24 uur over gedaan dus moest ze van mijn zus naar mijn schoonzus en terug en weer naar mijn schoonzus toen ze kwamen was ze wel blij maar toen ik thuis kwam met de baby was ze boos ben ook een hele tijd weggeweest ze wou niet met mij praten en ging stout zijn als papa er een niet was ik heb haar toen betrokken met de fles geven, badderen, verschonen, naar bed brengen de eerste week als dice wakker werd snachts werd zij ook wakker ze gaf dan de fles en ging weer naar bed als dice ook naar bed ging
Vanaf de eerste echo hebben we Eva verteld dat dat de baby is, zodra ze nu een echofoto ziet (bv. van iemand hier op het forum) zegt ze gelijk: baby! Dus ze snappen het dondersgoed. Het is dat ik het niet handig vind om Eva mee te nemen naar de echo's. Maar de pretecho met 26 weken wordt ook opgenomen en dan mag ze thuis even kijken. Ben wel benieuwd wat ze daarvan vindt. Dat cadeautje in de wieg voor Eva als de baby is geboren vind ik wel een erg leuk idee! Eva heeft nu een soort van pop en krijgt er nog 1 met Sinterklaas (een 'echte'). Ze is echt een poppenkindje, dus dat komt wel goed . Op het kinderdagverblijf zeggen ze ook dat ze het waarschijnlijk erg leuk zal vinden, een baby in huis. Verder gaat Eva alle controles (behalve de echo's dus) mee. Ze weet van tevoren dan al dat ik op de bank ga liggen, dat we naar de baby gaan luisteren en dat ze de baby gaan voelen en dat zij op de bank mag zitten. Ze weet ook heel goed dat er een baby in mijn buik zit, ze weet ook dat het een meisje is en zij een zusje krijgt (Eva krijgt een zusje hebben ). Laatst heeft ze heel even de baby gevoeld, hopelijk wordt de baby straks wat drukker en kan ze het beter voelen. Ze vindt het verder nog wel raar allemaal. Ze vindt baby's helemaal geweldig, als ze een kinderwagen ziet zegt ze ook meteen: baby in! Maar de baby in mama's buik is natuurlijk wel een beetje raar, want ze ziet helemaal geen baby . Verder mag ze straks lekker meehelpen. Ze vindt het nu ook geweldig om te helpen, wordt meestal erg driftig en verdrietig als je per ongeluk snel iets pakt wat zij had willen pakken . Dat gaat wel goed komen geloof ik
ik neem mijn dochter niet mee naar de controles.. ik had haar een keer mee en ze was helemaal overstuur.. de vk mocht toch echt niet aan haar mama komen en dat rare ding om haar arm doen en dat mama moest gaan liggen op het bed was al helemaal niet leuk hahaha ze duwde de vk haar arm ook echt weg toen ze mijn bloeddruk wou meten.. de schat toch.. altijd maar haar mama beschermen.. ik laat haar maar gewoon thuis of even bij een oppas
Wij hebben een poppenkinderwagen gekocht die heel erg op onze bugaboo lijkt. Denk dat ik in de loop van de tijd nog wel meer dingetjes voor de pop ga kopen. Ik ga vanaf een week of 10 er ook wel meer over praten met mijn dochter, nu vind ik dat nog een beetje vroeg en verwarrend. (en straks verspreekt ze zich hahaha) Ze is iig gek op baby's, dus ik maak me niet zo druk!
Praten praten praten en nog eens praten..Leg haar uit dat er staks een klein babytje uit je buik komt..Vertel haar dat ze mag mee helpen met in badje doen, fles geven etc etc...En vertel wel 100x dat je nog net zoveel van haar zult houden als dat de baby er is... Ze zijn om deze leeftijd erg slim, en hebben het meeste aan duidelijke uitleg, geen prieitpraat gewoon in normaal nederlands wat er staat te gebeuren...Dat heeft hier geweldig geholpen!! en als de baby eenmaal geboren, uitleggen dat wanneer je met de baby bezig bent ... even moet wachtten, maar bedankdruk vooral ook dat wanneer jij met de oudste bezig bent en de baby huilt of wat dan ook, dat de baby dan maar even wachtten moet omdat je nu met .... aan het spelen bent...Dan weet je oudste dat je ook tijd voor haar maar maakt ookal is er nog ene baby die om aandacht vraagt...
Daar had ik dus helemaal niet bij stil gestaan... verschilt dus erg per kindje blijkbaar. Ik leg Eva van tevoren altijd uit wat we gaan doen en wat de babydokter gaat doen bij mama, als we dan binnenkomen en ze ziet de bank zegt ze ook meteen: mama bank liggen, Eva bank zitten! Ze vindt het alleen maar erg leuk. En vooral ook leuk dat ze daar lekker kan spelen als we even moeten wachten
Iza was bijna 23 maanden toen Jenne geboren werd. We hebben haar tijdens de zwangerschap steeds verteld dat er een baby in mama's buik zat en die kreeg regelmatig een kusje. Ook vertelden we dat de baby voor haar een babypop zou meenemen uit de buik. Ze is nogal van de poppen, dus dat was iig een leuk vooruitzicht. Iza is dol op haar zusje en heeft (nog) geen enkel jaloers moment gehad. De hele dag kusjes geven, op schoot hebben (met hulp uiteraard), speentje geven.... Helemaal wijs ermee! Zodra Jenne slaapt, nemen we lekker de tijd voor Iza. En uiteraard vraag ik haar me te helpen bij verschonen of dingetjes aan te geven als ik aan het voeden ben. Gaat geweldig!
Bedankt voor het opschrijven van jullie ervaringen en tips, erg leuk om te lezen. Gisteren was ik met mijn dochter (2 jr) op bezoek bij een vriendin met een dreumes van 1,5. Die kleine wilde bij mij op schoot komen zitten terwijl mijn dochter al op schoot zat. Ik verschoof mijn dochter naar mn rechterknie zodat er op links plaats vrij kwam voor de dochter van mn vriendin. Maar dat ging niet door, mn dochter legde haar benen zo neer dat er alleen maar plek voor haarzelf was op mama's schoot. Een beetje jaloers is ze dus wel. Naar de baby (nog) niet. Buik wordt flink geknuffeld en ze laat regelmatig haar speelgoed zien aan de baby/buik. Nu maar hopen dat dit zo blijft, maar met jullie tips komt het vast wel goed!