Een familielid van mij is kort geleden overleden; en ik begreep gisteren dat ze mij hiervan niet op de hoogte hebben gebracht omdat mijn aanwezigheid 'niet-relevant' was. Misschien is dat ook zo, maar dan nog blijft bij mij een rare nasmaak hangen waarbij ik resoluut wil roepen: hee, ik bepaal zelf wel wat voor mij relevant is of niet. Misschien was het voor mij wel relevant; wie weet is de helft van de rest van de familie allang dood en is dat voor mij nooit relevant geweest? Ik heb er op het moment zelf niks van gezegd; maar vind het wel een bijzondere uitspraak. Is het nou raar dat ik mij enigszins gekwetst voel bij deze uitspraak? Extra: het gaat mij niet om de afgelopen crematie.
erg bijzondere uitspraak waar ik me best wel gekwetst door zou voelen. als het een besloten crematie was, dan had je alsnog op de hoogte gebracht kunnen worden om op een andere manier afscheid te nemen.
Blijft altijd hard denk ik om ( buiten gesloten te worden) Die momenten blijven denk wel bestaan dat het moeilijk is. En dat mag ook. Je zit toch met een gek gevoel. Of niet? OOk al wil je zelf misschien niet. Dit soort dingen blijven toch gevoelens op roepen. Je mag hier in verdriet hebben( als je dat zo voelt) Klopt het goed zo als ik het nu zeg? Sterkte in elk geval.
Nee, ik vind het niet raar dat je je gekwetst voelt.. Ik vind dat, in de meeste situaties, iedereen recht heeft om afscheid te nemen van iemand die is overleden..
Het was niet in besloten kring; heeft schijnbaar ook in de krant gestaan en de persoon die mij daar niet-relevant vond, is familiaal gezien hetzelfde als ik, van de overledene. Daarom vond ik het vreemd dat hij dit zo stelde. Hij had alleen meer contact; ongeveer 1x per 15 jaar 'meer' Ik kan toch zelf uitmaken wat/wie relevant is of niet?
Hmz, leuk....dus hun bepalen of jij relevant was voor de overledene? Of dat jij het niet relevant zou vinden? Hoe dan ook, domme uitspraak van domme mensen, alsof hun de gevoelens van een ander voelen.....(psychogologen in spe?)
Nee heersers van de zeven werelden D zo doet men SOMS). Ik was waarschijnlijk toch niet gegaan (denk ik?) maar ik vind het vervelend dat het mij niet eens word verteld en dat er van tevoren al wordt bepaalt of mijn aanwezigheid relevant is of niet. Dat doen ze wel vaker; ook bij bruiloften, reünies en andere 'belangrijke' momenten. Net alsof ik er niet bij hoor en ik niet voor vol ben ofzo... Ik vind dat best storend, maar meestal zijn dat HUN feestjes; ik had niet verwacht dat ze ook bij anderen de dienst uit zouden maken of daarover zouden meebeslissen.
Heel bijzonder idd. Ikzelf kan me voorstellen dat ik bepaalde familieleden niet zou hoeven te verwachten op de begrafenis van iemand die heel dicht bij me staat i.vm. verwaterd contact bv. Toch zou ik het niet in mijn hoofd kunnen halen om voor een andere te beslissen wat zij wel of niet relevant vinden en zou ik alleen al uit goed fatsoen ook daarom die mensen er van op de hoogte brengen. Wat ze er mee willen doen staan ze helemaal vrij in, ik heb mijn plicht dan gedaan. Ik snap je gevoel helemaal.
Apart dat ze dat voor jou invullen. Ze zouden vast ook not amused zijn als de rollen omgedraaid zouden worden.
Mss de wens van de overleden persoon geweest? Niet leuk maar zou dat kunnen? Mijn oma de enkele maanden geleden is overleden (94) 12 kinderen haar oudste zoon mocht niet worden vermeld op de rouwkaart vanwege een jarenlange ruzie.
Ik heb de persoon in kwestie maar 2 of 3x in mijn leven gezien, dus nee, er was geen ruzie. De persoon die de boodschap bracht daarentegen; daar is wat wrijving mee (door toedoen van anderen - lang verhaal). Gewoon apart dat je dan 2 weken later alsnog de boodschap doorgeeft. Zeg dan helemaal niks. Dit is zo hoe het gesprek ging: "Hoe gaat het met jou/jullie?" - Nu gaat het wel weer, gezien de omstandigheden "Oh, welke omstandigheden? Gaat het niet zo lekker?" - Nou, Pietje is dood en gecremeerd, twee weken geleden "Ah nee, wat naar... Wat ontzettend rot voor zijn gezin!" - Ja ze zijn er echt helemaal kapot van, ik had nét weer contact met hem "Ja, dat kan ik mij voorstellen, ook al had ik al een tijd geen contact met hem vind ik het wel rot voor *namen gezinsleden*" - Ja, jouw aanwezigheid was niet relevant op de crematie
Ik zou het ook niet leuk vinden, maar het is altijd nog aan de nabestaanden wie ze wel en wie ze niet een rouwbrief sturen en wie ze uitnodigen bij de begravenis/ crematie. Jammer dat je de advertentie in de kant hebt gemis. Daar staat vaak nog een algemene uitnodiging in om afscheidt te kunnen nemen of voor de uitvaart. En je ouders wisten ook van niets?
Ik heb geen ouders - althans, eentje nog, maar geen contact mee en het is ook geen familie van die persoon. Maar zoals ik al een aantal keer zei; het gaat mij niet om de overledene, want ik kende hem niet goed (genoeg) om er sowieso naartoe te gaan, maar ik vind het gewoon frappant dat iemand je achteraf in kennis stelt en doodleuk zegt dat je aanwezigheid niet relevant is. Meer om het principe. Hoe kun je nou voor een ander beslissen dat hij/zij niet relevant is op een crematie? Ik vind dat vreemd en apart. Dat voelt veel vervelender dan het verlies van het familielid dat overleden is (en die ik verder toch niet goed genoeg kende om er ook maar iets over te voelen behalve: rot voor zijn gezin/naasten etc.).
Ik ken het. Zonder verdere details maar het was mijn oma en met mijn hele familie heb ik geen contact meer
Nee, daar had ik me niet druk om gemaakt. Zegt het niet al genoeg dat je niet eens wist dat hij/zij overleden was? En als je het wel had geweten was je dan naar de dienst gegaan? Ik had me niet gekwetst gevoeld i.i.g.