haay, Heb net me dochter van 20 maanden voor het eerst naar het kinderdagverblijf gebracht (wenmiddag). Was zelf wel zenuwachtig want ja..al die tijd bij mama thuis en nu ineens daar hoe zou ze dr op reageren? En daarnaast vind ik het ook heel moeilijk dat ze straks 2 dagen daar is en niet bij mij. Ga woensdag beginnen met me nieuwe baan. Nou toen we binnenkwamen ging ze al gelijk lekker spelen en had ze geen aandacht meer voor mij, en toen ik wegging kon ik met moeite een kus geven want mevrouw wou spelen en heeft ze me niet eens zien weggaan... Ben dr wel blij om hoor dat ze niet is gaan huilen enzo maar laat me wel zien dt ik het dr een stuk moeilijker mee heb dan zij . Kan ook niet wachten tot het 5 uur is want dan kan ik dr weer halen. dus ga nu maar lekker gauw het huis schoonmaken (wat een stuk sneller dan anders zal gaan) en dan is de tijd straks zo voorbij. Hoe ging de eerste keer brengen met jullie kindje? liefs een bezorgde mama
Justin was toen 10 weken, ik vond het vreselijk maar ja ik moest wel.. Eerst een uurtje, toen een halve dag. Pff.. gelukkig gaan de as ukkies naar opa en oma.
Ja kan me voorstellen dat je met 10 weken er al helemaal moeite mee hebt! Knap van je dat je dat kon hoor. Mij is het niet gelukt. Merk nu wel dat ze dr ook wel echt aan toe is, ze is gek op andere kindejes. En wat fijn dat de tweeling straks bij opa en oma kunnen Succes met de laatste loodjes van je zwangerschap.
bij mij gingen beide kindjes vanaf 12-13 weken naar het kdv. met m'n dochter (de jongste) had ik er gek genoeg meer moeite mee dan met m'n zoon. maar bij allebei is het heel erg goed gegaan. dat gevoel van: jippie, zometeen naar het kdv om hem/haar op te halen, dat is onbetaalbaar. je leeft echt naar het einde van je werkdag toe, want het weerzien is zó ontzettend leuk! het voelt voor jou misschien raar dat ze zo makkelijk afscheid neemt, maar lijkt me wel véééél fijner dan dat ze tranen met tuiten moeten huilen. (en het is écht waar wat de leidsters zeggen, binnen een paar minuten is het over! gewoon normaal gedag zeggen, niet blijven plakken en vlot weggaan dus). soms gebeurt het ook dat het de eerste (paar) keer goed gaat, maar dat ze daarna door hebben dat ze jou langere tijd niet gaan zien. en dan kan ze alsnog moeite krijgen met dag zeggen. niet van schrikken, het betekent niet dat ze het daar niet naar haar zin zou hebben. veel plezier met ophalen!
Bedankt voor je advies, ben idd benieuwd hoe het gaat als ze door krijgt dat ze me idd niet voor langere tijd zal zien. Nou met het ophalen hahaha dat was geweldig! Toen ze me zag rende ze naar een auto om te laten zien en ging ze door de klas heen rennen als een gek. Ze was echt enorm aan het uitsloven! Leidsters vonden haar ook heel lief en ze was ook lief naar de andere kindjes toe. Ben echt blij dat het zo gegaan is! Eenmaal thuis wou ze lekker bij papa of mama zitten en was ze erg moe, maarja ook dat hoort erbij. Nou gelukkig is het allemaal meegevallen en een positieve ervaring erbij!