Ik heb een dochter die afgelopen zaterdag 2 is geworden. Ze sliep altijd van 19u-6u en toen haar broertje 11 en halve week geleden geboren werd sliep ze ineens uit tot 7u/half 8. Sinds anderhalve week is het inslapen ineens een probleem: gaat heel hard huilen. We vragen altijd wat er aan de hand is en uiteindelijk blijkt er niets te zijn en valt ze na een kwartier wel in slaap. Ze slaapt dan ook pas om 19:30/20u pas vanwege haar gehuil. En ook wordt ze elke dag rond 5u huilend wakker. Ze is heel erg moe, maar gaat niet meer slapen. Is dit een fase? Herkenbaar? Ik vind het zwaar vermoeiend worden elke dag zo vroeg dat gehuil (zeg maar gerust gejank) en de rest van de dag is ze vaak chagrijnig. Overdag slaapt ze anderhalf tot 3u. Zonder problemen.
Misschien overdag wat eerder leggen of wat korter laten slapen, zodat ze s avonds beter in slaap kan komen?
Onze zoon is een paar maanden ouder en die is momenteel wel eens bang. Hij is verbaal nogal sterk dus hij legt het precies uit. Ik kan me voorstellen dat als je net twee bent het heel moeilijk is om uit te leggen waarom je moet huilen. Ik denk niet dat er ‘niks’ aan de hand is eigenlijk. Het kan van alles zijn, misschien was de verjaardag wel heel druk, sommige kinderen moeten een week bijkomen van zo’n dag. Ik kruip in zo’n geval lekker bij ze in bed en soms vallen ze dan weer in slaap. Een beetje extra bevestiging dat mama of papa er altijd is en op je past kan alleen maar goed zijn. Slaap is heilig, ik weet het, maar je dochter huilt niet voor de lol.
Overdag minder slapen werkt bij haar dus niet. Dan wordt ze alleen nog maar meer moe. Ze slaapt nog in een ledikant, dus kan er niet echt naast gaan liggen :-S maar heb haar vanmorgen maar bij me in bed genomen en dan slaapt ze wel gewoon verder. Onze dochter kan overigens prima praten, maar ze vertikt t om te vertellen wat er aan de hand is. Ik hoop idd dat dit een fase is, slaapt onze zoon eindelijk door, begint zij! Wat een feest!
Het is ook nog wel wat, zo'n baby erbij..! Hier ook wel van die fases hoor (tot 2 jaar sowieso slaapellende). Heb je al een slaaptrainer (kinderwekker) geprobeerd? Met 2 jaar kan dat echt al wel! Stickers plakken helpt hier ook heel goed! Te beginnen met een klein stickervel natuurlijk zodat ze begrijpt dat als ie vol is ze daadwerkelijk een (iniemini) cadeautje krijgt. Bij ons hielp de wekker echt goed, als je blijft liggen tot de zon op is ( dit ziet ze dus op haar slaaptrainer) mag jij een sticker plakken! Heb je alle stickers geplakt krijg jij 'dat poppetje'! En uiteindelijk had ze een stickervel met 30 dagen erop en uiteindelijk vergat ze gewoon stickers te plakken en was het normaal dat je blijft liggen tot de zon op is..
Slaaptrainer kan wel goed werken maar zoals ts het beschrijft moet haar dochter gewoon huilen als ze wakker wordt/niet naar bed wil, niet omdat ze er niet uit mag toch? Peuters kunnen misschien wel heel goed praten, maar emoties omschrijven is ontzettend moeilijk, dat heeft niet per se te maken met het vermogen om te kunnen praten/woordenschat etc. Denk je echt dat ze het niet wil zeggen? Ik zou in jouw geval je dochter dan inderdaad lekker bij jou in bed nemen. Als dat helpt dan is dat toch mooi?
Onze dochter ging ook wel huilen omdat ze eruit wilde. Maar dat kon natuurlijk niet met het ledikant. (Of ze riep gewoon om 5 uur, Mama! Ik ben klaar! Zou ze dromen? Als ik onze dochter dan in bed neem (wat ik eigenlijk heerlijk vindt) wil ze dat steeds vroeger op de ochtend, en uiteindelijk lig je vrijwel de hele nacht met z'n 3en in bed.. en slaapt er niemand meer geweldig..
Ze huilt idd niet omdat ze er niet uit mag. Ik vraag wel aan haar of ze bang is, maar meestal antwoord ze op alle vragen nee. Daar is t dan weer een peuter voor natuurlijk Ze heeft het wel idd al anderhalve week over een krokodil en een olifant. Soms wijst ze ze aan in haar kamer. Dan vragen we of ze lief zijn en dan zegt ze ja. En ze zegt niet dat ze het eng vindt (ze weet wat eng betekent). Ik hoop maar dat de fase snel voorbij is, maar alle tips zijn welkom!
Misschien eens gek doen en over naar een groot bed? Soms hoor je dat dat helpt op de 1 of andere vage wijze..
Dat is sowieso handig want als je dochter dan in jullie bed kruipt kan één van jullie in haar bed kruipen en zo heeft iedereen dan toch nog een beetje rust
Bij ons heeft het geholpen! Zat bij mijn dochter ook met de handen in het haar... na 3 weken slaaptekort, kwam opeens mijn broer met het idee op de proppen. Wij hadden gewoon een zijde van het ledikant weggenomen (dat ging bij ons) en het probleem was direkt opgelost. Ookal kwam ze uit zichzelf niet uit bed, gewoon het idee dat ze niet zo "opgesloten" zat, heeft voor rust gezorgd.
Zou dat echt helpen? Ze gaat nu al haar hele bed door en die blijft denk echt niet liggen. Maar kan het altijd proberen als dit gedrag aanhoudt. Vanmorgen was t weer 4:30u
Ik ging in die periode bij mijn zoon liggen. Hij was toen 3 en had al een groot bed. Ik benoemde dat het nacht was, hij moest gaan slapen en dat ik dichtbij was en ook ging slapen. Ik ging met mijn hoofd aan het voeteneind liggen. Ruimte zat! Oordopjes in zodat ik alleen verdriet hoorde en het kletsen niet. Gaat vanzelf weer voorbij!
We hebben de temperatuur in haar kamer nu verhoogd (was elke keer vrij koud in haar kamer 15graden) en nu wordt ze om 6:30u wakker. Al merken we wel dat slapen een ding wordt, maar dat zal wel de leeftijd zijn. Voorheen wilde ze graag naar bed, ging liggen en sliep (of kletste nog wat). Nu is het standaard huilen met naar bed gaan, gelukkig duurt dat hooguit 5min. Wanneer ze zo vroeg wakker blijft worden, gaan we zeker een groter bed overwegen, al vind ik haar daar nog wel echt jong voor.