Niet tevreden over de begeleiding tijdens en na de bevalling

hmmm hier schrik ik toch wel even van mijn 1e bevalling was ook een hel zoals al eerder geschreven, heb erna wel wat begeleiding gehad maar niet echt diepgaand, t was meer in de gaten houden dat ik niet nog dieper in een PD zakte eigenlijk.
de 2e bevalling was wederom heel erg heftig maar naderhand had (en heb) ik een heel voldaan gevoel. tijdens de 2e zwangerschap heb ik wel heel wat paniek momenten gehad, ik heb hele periodes gehad dat ik echt niet goed in mn vel zat omdat ik zo zat met de traumatische 1e bevalling. Eigenlijk is dit nooit goed besproken, ik wist (en weet...) ook niet goed hoe ik daarover praten kan, volgens de vk is het allemaal best aardig verlopen, maar tussen mijn oren was het een heel ander verhaal! ik heb het totaal anders beleefd dan de omstanders. dus eigenlijk zonder echt wat met die traumatische ervaring gedaan te hebben, ben ik een 2e zwangerschap in gegaan, die met ups en downs verlopen is. Toen de bevalling eindelijk begon heb ik nog een enorme inzinking gehad, maar mijn man heeft me toen een flinke schop onder m'n kont gegeven (figuurlijk uiteraard ) om me uit mijn paniekmoment te krijgen, en heel positief op me ingepraat dat ik dit echt wel kan, heel sterk ben, blablabla, en uiteindelijk is de bevalling eigenlijk best goed en zelfs zonder pijnmedicatie verlopen (niet dat ik die niet wilde, maar er was geen tijd voor, en achteraf gezien was de pijn ook beter te doen dan bij de 1e bevalling omdat ik nu geestelijk beter erbij kon blijven).
Super opgelucht dat ik deze keer niet in een gat gevallen ben direct na de bevalling, ging ik er eigenlijk vanuit dat een 3e bevalling dan vast veel beter en zonder paniek zou gaan nu ik beleefd heb dat de 2e bevalling niet traumatisch was.
vind het wel even slikken om te lezen dat ik misschien toch wat te makkelijk hieover gedacht hebt en het bij een 3e bevalling alsnog weer terug kan komen

eigenlijk ben ik door de 2e bevalling het vertrouwen kwijt dat je hoe dan ook wel iets tegen de pijn kunt krijgen, want ze hadden het drukdrukdruk en toen ze dan eindelijk langskwamen was het al te laat (ruggenprik mislukte steeds en opeens had ik al persweeen). heb de oerkracht in mezelf ontdekt dat je ook tijdens helse pijnen wel degelijk geestelijk bij de les kunt blijven en je erdoor kunt slaan, heb ervaren dat ik het tot een goed eind kan brengen en heb deze keer niet het gevoel gehad dat het me allemaal overkomen is. De 1e bevalling heb ik ervaring als de ergste dag in mn leven, de 2e bevalling was heel erg heftig maar ook het ontdekken van de kracht in mezelf.
Merk wel dat hoe langer de bevalling geleden is, hoe meer het tot me doordringt dat ik echt niet thuis had moeten bevallen, dan hadden we met spoed in de ambu naar het zkh gemoeten... weten dat ik een volgende bevalling veel meer kans heb op wederom een flinke fluxus vind ik wel beangstigend. Bij de 1e bevalling had ik het gevoel dood te gaan, na de 2e bevalling het besef dat zonder snel ingrijpen, de dood ook echt om het hoekje komt kijken. en op een moment waarvan ik nooit voor mogelijk had gehouden dat het zou kunnen gebeuren, namelijk na de geboorte van mijn zoon, de placenta was er al uit, alles leek prima te verlopen. ze moesten alleen nog even hechten... en dan opeens een gesprongen ader en in no time een bloedbad in de verloskamer wat erg indrukwekkend was.
Kan eigenlijk wel kort samenvatten dat beide bevallingen me enorm confronterend met de dood, ook nu ik een maand verder ben kijk ik positief terug op de 2e bevalling maar merk ik dat ik wel heel erg bezig ben met het besef dat de dood op ieder moment opeens voor je neus kan staan. best indrukwekkend

 

@loekie: jij woont toch ook in het noorden? Mag ik vragen bij welke vk pratktijk je zat en in welk ziekenhuis?

 

suus, zou je de volgende keer in het umcg willen bevallen? en krijg jij dan de controles bij de vk of direct bij de gyneacoloog?

 

nou ik had weer een of andere kleuter hoor ben blij dat je tegenwoordig zelf je echo's mag/kan regelen krijg bij hun pas eentje in oktober ergens (pas als ik 12 weken ben) je gaat toch niet 7 weken afwachten tot je eindelijk een echo van hun krijgt? ik in elk geval niet vind ik zo'n onzin met de techniek van tegenwoordig..

Ik hoef pas over 2 maanden terug te komen want ze kunnen toch niets doen in de tussentijd....

Ik heb geprobeerd! een gesprek aan te gaan (dat het de vorige zwangerschap heel stroef verliep) maar aangezien het weer iemands vreemds voor mij was was dat vrij lastig (ik zei dat ze mijn punt meteen duidelijk maakte hiermee) ze vroeg ook alles opnieuw terwijl ze mijn map (met alles erin) voor zich had liggen, echt weer om je dood te irriteren!

ZIJ vond mijn buik trouwens heel normaal ! terwijl iedereeen zijn mond zakt als ik langskom haha

weet niet wat ik ermee moet ik laat het effe zakken

 

@jalea: ben vorige keer in het martiniziekenhuis bevallen en werd tijdens de bevalling goed bijgestaan door het personeel en heb ook geen klachten over de gynaecoloog. De verpleging daarentegen de dagen erna was verschrikkelijk. Ik werd verschrikkelijk kinderachtig behandeld en er is veel fout gegaan. Daarom zou ik volgende keer wel in het UMCG willen bevallen, niet dat het daar perse beter is, maar in elk geval heb ik daar (nog) geen slechte herinneringen aan.

Een eventueel volgende keer kom ik na 30 weken onder controle van de gynaecoloog terecht, maar weet dus nog niet waar. Het liefst bij UMCG, dat is ook dichter bij huis.

@loeki: oh, ik zat bij EVA en martiniziekenhuis, maar was ook erg slecht de vk's daar.

@IMD: je zou toch denken dat je je eerst even inleest als iemand al eerder bijjullie op controle is geweest. Om heel eerlijk te zijn vind ik dat het bar slecht gesteld is met de nederlandse vk's als je dit allemaal zo leest en dat terwijl nederland dat toch zo promoot.

 

@loeki: ik had ook een minder plezierige ervaring met een gynaecoloog in UMCG, was een oudere vrouw, erg hardhandig en kortaf. Daarom twijfel ik ook tussen ziekenhuizen.

Mijn ouders hebben dat tijdschrift, ga het even nalezen, vind het wel interessant.

 

ik vond het in het umcg erg duidelijk bij zowel vk's als verpleging wie er nog echt zin in z'n vak had. heb een paar hele botte vk's gezien maar ook ontzettend leuke en lieve. qua verpleging vond ik het heel erg wisselend, ze waren er die echt een enorme steun waren, maar ook een paar hele botte op een vreemde manier (kreeg reacties als, je mag morgen naar huis he, dan moet je vandaag alles zelf doen qua verschonen en voedingen. ja euh leuk, maar ik ben net veel bloed verloren en hardstikke duizelig! dus nee ik ga mijn zoon niet zelf verschonen, ik wil hem niet laten vallen! en dan gewoon iedere voeding weer diezelfde opmerking maken dat ik alles zelf moet doen omdat ik morgen naar huis ga. En als ik snachts in hele diepe slaap ben, heb ik geen bezwaar als jullie hem een flesje geven, want die nachten in het ziekenhuis zijn voorlopig de enige nachten dat ik de mogelijheid heb om door te slapen, bovendien was ik compleet uitgeput door het bloedverlies en echt nog zwakjes. en ik vind het fijn als de verpleging hem een schone outfit aan doet als hij helemaal doorweekt is van het spugen, hij hoeft toch niet de hele dag in z'n koude vies zuur stinkende pakkie te liggen...?! daar dachten sommige verpleegkundigeren anders over, en ik was nog zo uitgeput en duizelig dat ik nog niet staan kon. gelukkig waren ze er ook die echt ontzettend gezellig en lief waren en die zelf op het geniale idee kwamen om hem schone kleertjes aan te doen)
qua vk's heb ik inmiddels een duidelijke voorkeur gekregen bij wie ik de controles graag wil hebben. als er een 3e kindje komt zal ik wederom de controles en bevalling in het umcg doen, maar ik zal echt duidelijker zijn in wie ik graag zien wil voor de controles, bij mijn 1e kindje heb ik het hele team voorbij zien komen en moest ik continu hetzelfde verhaal opnieuw doen, iedere controle weer...
botte wat oudere vrouwelijke gyneacoloog in t umcg heb ik ook een paar x gesproken, kweetniet of we t over dezelfde hebben maar dat was idd geen fijn mens. maar er zijn ook weer hele leuke gyneacologen, denk dat je dat in ieder ziekenhuis wel hebt.

 

ik heb mijn vk in groningen bij La Vie, nog nooit zulke lieve meiden meegemaakt. ik vind het ook heel jammer dat zij mijn beavlling niet hebben kunnen begeleiden en de volgende ook niet zullen doen.

mijn geplande ks ivm stuit was in het martini. afschuwelijk ziekenhuis vond ik. ik zag pas een afgestudeerd gyn tijdens de ks zelf en de intake werd gedaan door een betweterig ventje die er hels op was dat ik geen draaipoging wilde.

de verpleging was vreselijk! zo hard en kil en niet om mensen denkend. ik lag nog in het van ketwich dat half op instorten stond. het waaide letterlijk op onze kamer, dus hadden we de gordijnen dicht. mijn uk lag daar pal onder. dat mocht niet. mijn man is regelmatig voor 'de rust' weg geschopt, waarna zij zelf bedden gingen verschonen, ik verplícht moest eten, maar we tijdens die handelingen ook verplícht moesten slapen. ik mocht 's nachts geen licht aan, ik moest slapen, tv mocht ook niet aan (waar betaal ik dan voor). ik mocht niet zelf een bv houding bepalen en er werd voor mij bepaald dat er gecupt moest worden. mijn kindje werd erg hardhandig behandeld (lees echt neergesmeten op mijn buik, het was dat het meisje naast mij gilde van schrik, anders dacht ik dat ik het me verbeeld had). en dat is nog maar een deel van wat ze met mij deden. mijn buurvrouw werd zo ongeveer mishandelt, die heeft zelf gegild van pijn na al het getrek en geduw elke dag weer.

ik heb geeist dat ik een dag eerder het ziekenhuis uit mocht en ben in de 2 weken na mijn ks geestelijk volledig ingestort.

ik heb geen idee hoe het in het umcg is, maar gevoelsmatig ben ik erg geneigd om daar naar toe te gaan voor mijn volgende bevalling.

ik ga in ieder geval naar de inloopdagen van beide ziekenhuizen en zal een hoop vragen stellen. mss dat het nieuwe martini beter is

 

@claartje: dat zijn dus precies de redenen waarom ik een evt volgende keer graag naar het umcg zou gaan. Hier werd Jesper ook hardhandig op mijn buik gegooid voor de bv. (erg prettig na een kz!) en ze hadden ook totaal geen verstand van bv. Vond het verplegend personeel ook echt een grote schande, was echt een stelletje takkewijven. Ik was ook in het oude ketwich gedeelte, stond bijna op instorten joh. Die verpleesters waren echt allemaal krengen. Alleen eentje heeft mij tijdens de bevalling heel goed begeleidt en 1 nachtzuster was wel aardig.
Ik zag ook pas 5 min voor de kz een gynaecoloog.

@jalea: die vrouwelijke oude gynaecoloog was echt een trut hoor, ze sprak gebrekkig nederlands, misschien dezelfde? Nou, ze was in elk geval erg hardhandig, gelukkig dat zij je niet heeft geholpen.

 

En ook bij mij werd er bepaald dat er gecupt moest worden.

@loeki: nou idd opvallen, je zou bijna in een andere stad willen bevallen haha.

 

erg he, ik heb een lieve verpleegster gehad, maar die vertelde meteen dat ze daarna 5 dagen vrij was, dat was zo'n schat. daarna een secreet, ik en mijn kamergenootje hebben letterlijk ruzie met haar gehad.

ik merk het nu pas, nu de volgende bevalling op komst is, hoe zeer ik er nog mee zit en hoe zenuwachtig ik er van wordt.....

 

Dat kan ik me heel goed voorstellen. Wij willen graag weer voor een 2e kindje gaan, maar ik durf niet meer zo goed eerlijk gezegd. Heb er best iets aan overgehouden. Hier was ook een heel lieve verpleester bij mijn bevalling, maar die was daarna ook 5 dagen vrij, op mijn laatste dag is ze nog even komen kijken.
Er was ook een heel rare schoonmaker, die sloeg de 1e dag echt keihard tegen mijn bed aan aldoor met haar zwabber, dat deed pijn!

Ik lag alleen op een kamer, dat was erg jammer, kon ik ook niet met andere klagen over de verpleegster. Een van de ergste zuster woont ook nog bij mij in het dorp, krijg nog elke keer de kriebels als ik haar weer tegen kom.

Ik moet sowieso voor een evt volgende bevalling onder begeleiding van een gynaecoloog, maar ga denk ik wel vragen of ze mijn dossier willen doorsturen naar het UMCG.