Man wil geen seks..

Ik kan me er wel iets bij voorstellen, ik vind het zelf namelijk een beetje een eng en raar idee waardoor ik dus nooit wil.
Mijn man wil maar al te graag dus precies andersom, misschien kun je het er nog eens over hebben met hem tijdens een goed gesprek.
Anders denk ik dat je het toch moet respecteren, gelukkig ben je 'al' 34 weken.
En je hoeft je geen olifant te voelen, 16 kg is volkomen normaal.

 

Mijn man had dit ook. Tenminste, hij had op zich wel gewoon zin. Maar hij vond het eng. We hebben het wel een paar keer geprobeerd, maar hij vond het gewoon echt niet prettig.

Ik snap dat het vervelend voor jou is, aangezien jij wel zou willen. Wel denk ik dat het je zou helpen als je het niet persoonlijk op jezelf en jouw lichaam betrekt. Zoals je man zelf aangeeft: het gaat niet om jou als persoon of om je uiterlijk, maar om het feit dat er een kleintje in je buik zit. En je zegt het zelf: dit speelt al de hele zwangerschap. Het gaat dus echt niet om de kilo's, want hij vond dit blijkbaar ook al moeilijk toen je er nog 'gewoon als jezelf' uitzag.

Als je het niet meer op jezelf betrekt is het natuurlijk nog steeds vervelend dat jij wel wilt en hij niet. Maar als je in ieder geval kunt accepteren dat jij niet afgewezen wordt, scheelt dan denk ik wel. Je hoeft je dan in ieder geval niet gekwetst te voelen.

 

Heel herkenbaar.. Hier al sinds ik zwanger werd geen seks meer (nu 30 weken zwanger).
Na de bevalling zou ik toch wachten op de controle, meen dat de 6 weken na de bevalling is

 

Ik begrijp dat je het moeilijk vind, en dat je je afgewezen voelt daardoor, maar om het 'niet normaal' te noemen vind ik niet geheel fair naar hem toe, en ik vraag me ook af wat je daarmee bereikt.
Je hoort van veel mannen die er moeite mee hebben tijdens de zwangerschap, omdat ze toch bang zijn iets te beschadigen, omdat ze teveel bezig zijn met de kleine om opgewonden te raken, en heel eerlijk gezegd kan ik het begrijpen als een man je meer ziet als moedertje nu, dan als lekkere tijger in bed, want ik voel me vaak namelijk wel zo. Ondanks dat heb ik de mazzel dat mijn vriend er geen moeite mee heeft maar dat verbaasd me eigenlijk want ik had het wel kunnen begrijpen..
Ik begrijp niet zo goed dat jij het niet kan begrijpen van hem. Dat is nu eenmaal een 'risico' van de zwangerschap, dat je seksleven een tijdje niet is wat het geweest is, dat hoort er nu eenmaal bij.
Dat heeft ook niet te maken met hoeveel of hoe weinig je aankomt denk ik, want dat kindje zit er, en dát weet hij en dát maakt dat ie nu even niet zo opgewonden word... Ik vind dat eigenlijk zo gek niet.

Praat er samen over maar accepteer ook hoe hij zich voelt. Je kan wel gaan pushen maar ik denk dat je daar niks mee opschiet, dat zal juist averechts werken.
Wat je nog wel kan proberen (als je dat nog niet gedaan had) is een romantisch avondje samen plannen. Kook lekker voor hem, dek de tafel romantisch, muziekje erbij, masseren, en kijk wat er van komt. Probeer hem voorzichtig te verleiden. Maar zonder druk! Geniet van de avond samen, en ga niet de hele avond lopen hopen of aansturen op seks, leg je erbij neer, en als het er toch van komt dan is dat natuurlijk alleen maar geweldig!

 

Ik begrijp heel goed hoe je je voelt.. Ik voel mij ook een olifant en het maakt je ontzettend onzeker. Of het nu om de baby draait of niet.
Gelukkig had een gesprek hier wel een goed effect.

En als je hem zegt dat je het knuffelen mist? wat zegt hij daar dan van?

 

Moesjesmuis : ik denk dat hij er of niet bij stil staat of bang is dat jij zin krijgt en je niet wil afwijzen, ik raak mijn man ook vaak maar gewoon niet aan omdat ik het sneu vind hem weer te moeten afwijzen als hij opgewonden raakt.

 

Bij ons is het juist andersom.
Ik heb vanaf het begin af aan al een heel laag libido.
Komt over een tijdje wel weer.
En aangezien ik de laatste keer na de daad ontzettend veel last van mijn buik kreeg en niet eens meer uit bed kon komen van de pijn heeft mijn vriend gezegd dat dat gelijk de laatste keer was.

 

Ik hoor het heel veel, mijn ex partner (vader van mijn oudste) wilde ook niet meer vanaf de positieve test. Dat maakte mij ook heel onzeker hoor! Nu het tegenovergestelde, mijn man vindt mij prachtig zo en laat dat merken ook! We hebben beide geen last gehad van een laag libido, nog steeds niet! Maar ik merk dat het wel een uitzondering is, ook voor een man verandert er veel en ik kan best begrijpen dat je het dan niet zo ziet zitten... Maar dat het je onzeker maakt dat snap ik, heb je dat al eens aangekaart? Dat je er onzeker van wordt? Misschien kan hij je daarin geruststellen...

Knuffel Tess

 

Hier precies hetzelfde..

 

Is heel normaal hoor ! Heel veel mannen hebben dat vooral als je verder bent in de zwangerschap , kan me dat ook wel voorstellen

 

Hier heb ik daar iets meer problemen mee.
Man wil heel graag! Als m'n kindje actief is in m'n buik en we staan op het punt te gaan vrijen dan wil ik meestal niet verder.

 

Ik weet niet wat hij precies denkt; ben geen helderziende hahaha maar ik vind het gewoon shit voor je en ontzettend balen. Ik kan me helemaal voorstellen dat je hem nu juist nodig hebt. Zo sta je er voor je gevoel zo alleen in. Meid een hele dikke digitale knuffel. Wat je voelt is echt ook al hoef je je misschien niet zo te voelen omdat er logische verklaringen zijn, toch kan ik me voorstellen dat je je voelt zoals je doet. Nogmaals, een hele dikke knuffel van hieruit!!!