ik werk 8 jaar als reisadviseuse, maar dit is niet mijn droombaan. Sterker nog, ik zou blij zijn als ik ander werk had. Ik heb alleen maar mijn toerisme diploma, dus veel uitwijkmogelijkheden heb ik niet. Ik heb helaas niet de energie/motivatie om aan een opleiding te beginnen, enn daarbij zou ik ook echt niet weten wat ik wél leuk zou vinden.
Nee, helemaal niet, ik ben echt in mijn werk gerold. Maar ik vind het dus superleuk, terwijl het me op papier juist heel saai leek.
Ik heb jaren gestreefd naar een carriere in de branche waar ik werkzaam was. Hoewel het in eerste instantie niet mijn droombaan was, vond ik het werk erg leuk en hoopte het de rest van mijn leven te kunnen doen. Helaas is het afgelopen jaar gebleken dat het niet te combineren is met een zwangerschap en dus waarschijnlijk ook niet met het moederschap. Nu moet ik straks opnieuw een baan gaan zoeken, maar weet dus alleen dat ik niet terug wil naar die branche. Carriere maken vind ik niet meer belangrijk. Ik wil gewoon aan het werk tussen vriendelijke mensen.
Nou dat valt wel wat mee hoor... Ik heb sph en werk in de forensische psychiatrie, toch wel heel wat anders dan verstandelijk gehandicapten... Heb ik de jeugdzorg gewerkt, met minderjarige vluchtelingen, je kan bij verslavingszorg gaan werken, reclassering vanalles eigenlijk wel.. Maar je zal toch aanvullendenkennis nodig hebben om een management functie te bekleden. En sowieso binnen het welzijnswerk dien je eerst ervaring op te doen op de werkvloer... Vind het wel naief om te denken dat je meteen hogere functies kan bekleden alleen door je hbo papier... Je zal toch ervaring moeten hebben...
Ik werk dus in de forensische psychiatrie en ondanks dat dit niet mijn droombaan is ben ik er wel naar opweg... Ik wil graag behandel coordinator worden maar dat red je net zomaar en gaan nog wel wat studies aan vooraf en veel heel veel ervaring met de doelgroep. Dus vraag me over 20 jaar nogmaals... Maar ik geniet van het proces wat ik doorga om bij mijn droombaan te komen...
Jo85, ik zei ook: de meesten. Hier in eindhoven zit een grote psychiatrische instelling en nemen ze bijna alleen svp-ers aan. Wat management betreft, natuurlijk krijg je zo'n functie niet direct, nergens gezegd. Alleen ben ik nog nooit een vacature tegengekomen waar geen aanvullende management opleiding werd gevraagd. Bovendien werk ik al 10 jaar in het werkveld dus een beginner ben ik niet bepaald En over het casemanagen, het kan dus wel? Hier wordt altijd een andere (hbo+) opleiding gevraagd.
Toen ik mijn opleiding schoonheidspecialiste niveau 4 afronde was het logisch geweest om ook daarin aan de slag te gaan. Maar ik ben gaan werken op een kinderdagverblijf ( heb ook jaren terug mijn spw diploma gehaald) dit heeft mij vorig jaar september doen besluiten pedagogiek te gaan studeren en daarna door te gaan voor orthopedagogiek. Of ik ooit nog wat ga doen met mijn diploma schoonheidsspecialiste? Geen idee, ik ga momenteel helemaal op in de studie pedagogiek en vind het helemaal bij me passen!
Ik heb zoveel opleiding gedaan, maar het is nog steeds niet iets wat ik graag wil. Ik heb gewerkt als incassomedewerkster, boekhoudkundig medewerkster, administratief medewerkster, assurantieadviseur, pr medewerkster, secretaresse in de psychiatrie, laatste baan was relatiemanager maar dat is het allemaal niet. Ik wil heel graag de Koninklijke Marechaussee in. Dat heeft me altijd wel leuk gevonden, en dan op Schiphol ofzo.. Nu bewust ervoor gekozen om thuis te blijven met de kids, maar over een paar jaar wil ik wil die richting op gaan..
Ja het kan prima, alleen moet je er geschikt voor zijn... Ik heb ook toendertijd als casemanager bij jeudzorg gesolliciteerd. Ook op gesprek geweest alleen was er iemand met net wat meer leeftijd en ervaring dus helaas. Ik vind het alleen kwalijk dat je de SPH zo "zwart" maakt want het is wel degelijk een goede en zeer brede opleiding...
Ik wilde altijd iets 'creatiefs' gaan doen, maar wat precies, dat wist ik niet. Ik ben toen een grafische mbo opleiding gaan volgen. Dat vond ik erg leuk, maar iets te technisch. Toe heb ik toch de stap gezet en ben ik naar de kunstacademie gegaan. Daar heb ik echt een supertijd gehad! Ik ben afgestudeerd als grafisch ontwerper en ben toen ook direct voor mezelf begonnen. Het is in principe mijn droombaan. De enige 'maar' is, is dat mijn inkomen nog te onregelmatig is. En in de tijd ben ik 3x zwanger geweest en staat het werk op een iets lager pitje. Ik ben wel erg blij dat ik er een webwinkel met zelfonworpen geboortekaartjes bij ben begonnen. Daar kan ik veel creativiteit in kwijt! Het geeft me ook veel voldoening. Ook ontwerp ik kaarten voor o.a. kaartje2go. En ik ben begonnen met een prentenboek voor de allerkleinsten! Dat is ook al tijden een wens van me! Het gaat erg langzaam, maar het boek komt af!!! Ik verzin elke keer weer wat nieuws om het leuk te houden voor mezelf. De gewone huis-tuin-en-keuken opdrachten (ontwerp flyers, visitekaartjes ed) vind ik ook nog steeds erg leuk hoor!
Ik heb echt een toptijd gehad toen ik in de marine zat, was wel mijn ding. na de marine schoonheidsspecialiste en pedicure geworden en hier 2 jaar in gewerkt, daar na beveiligingsdiploma gehaald (met zwanger buik haha) en hier ook 2 jaar gewerkt, tussendoor nog allerlei baantjes in supermarkt, callcenter en fabriek gehad en nu zit ik thuis bij de kinderen....... Heb nooit echt geweten wat ik wilde (ja, marine pastte heel goed bij me, maar met ook een man in de marine en kinderwens moet je op een gegeven moment keuzes maken en het was voor mij; of varen, of er anders uit, want ik wilde niet saai op kantoor komen). Nu weet ik na al die jaren eindelijk waar mijn passie ligt en waar ik blij van word! Ik wil graag over een aantal jaren mijn eigen praktijk hebben in counseling/coaching, maar met een spirituele inslag. Ik wil graag mensen opweg helpen in hun leven en ze handvaten en inzichten geven waar ze iets mee kunnen en ook vooral een luisterend oor. Hierbij wil ik ook gebruik maken van regressie/reincarnatie-therapie, edelstenen en astrologie. Vooral astrologie is mijn passie en zoooo interessant en mooi! Maar ik wil dat niet als hoofdmoot voor een praktijk maar wil het wel gebruiken voor inzichten en het helpen van mensen bij allerlei kwesties waar ze tegenaan lopen. Ik heb zelf ook een aardig rugzakje opgebouwd in mijn leven en depressies gekend, nu zie ik daar het voordeel van in: ik kan er straks zelf mensen mee helpen en ze ook daadwerkelijk begrijpen. Dus als straks de jongste naar school gaat, gaat deze mama haar gevoel en droom achterna en ook terug naar de schoolbanken!
Wow, veel reacties al Heb sinds ik het bericht gisteren gepost heb niet meer kunnen kijken, dus ga even op m'n gemakje teruglezen!
Ik doe dit soort werk nu al 16 jaar en ben er wel van overtuigd dat het bij me past. Maar ik heb geen idee of ik dit altijd zal blijven doen, of dat ik toch nog eens een switch ga maken. Gelukkig zijn die mogelijkheden er ook wel. Van mijn studiekeuze heb ik nog nooit spijt gehad, dat was een schot in de roos (nadat ik eerst 2 jaar iets anders had gedaan wat een stuk minder goed bij me paste).
Ik heb geen idee wat ik nu precies wil. Ik ben nu 6,5 jaar thuisblijfmoeder, heb in de tussentijd een thuisstudie gedaan spw3 Kinderopvang maar niet afgemaakt. Het lijkt me heel leuk om in een kledingwinkel te werken of bijv in een bejaardentehuis aan de balie te zitten. Ik zit nog te denken om een studie voor medisch secretaresse te volgen. Maar echt een droombaan of studie heb ik niet.
Nee ik heb nog steeds geen diploma, toen ik 17 was aan opleiding begonnen in de zorg maar mijn praktijkbegeleidster zat me tegen te werken. Nu heb ik komende donderdag een gesprek, en kan ik vrijdag waarschijnlijk beginnen met opleiding voor een half jaar en heb ik mijn diploma ALS alles goed zit, want mijn vorige lerares heeft mijn portfolio met bewijsstukken weggegooit. Ooit de droom om niveau 3 verzorgende ig te worden maar weet niet of het gaat lukken. Als ik BOL ga doen en ik haal het toch niet heb ik een gigantische studieschuld. En voor BBL moet je geluk hebben als er bij terecht komt.
Ik ben tevreden met mijn werk en opleiding. Mijn droombaan is om persoonlijk begeleidster te zijn voor mensen met een beperking en psychische aandoeningen. Ik werk met die doelgroep nu op oproepbasis en heb een vast contract bij 'gewoon verstandelijke beperkten' Voor nu ben ik tevreden, maar wil me later echt gaan opwerken, gelukkig heb ik de juiste papieren er al voor..
Dit topic heeft me toch weer gestimuleerd om wat actie te ondernemen. Ben online wat gaan neuzen bij opleidingsmogelijkheden, gesprek met mijn man gehad en al even wat info ingewonnen bij iemand die ik ken, met zo'n zelfde opleiding als waar mijn interesse naar uitgaat. Het wordt toch tijd om eens voor mijzelf te gaan kiezen