Eten gaat de eerste tijd omstebeurt inderdaad haha. Ik vond de eerste 3 maanden niets aan. Baby kan nog niets, er is nauwelijks interactie maar je bent wel de hele dag bezig met de baby. Koffie is standaard koud en douchen hou maar op, haha. Het wordt beter hoor! Geen zorgen
@Jenneke88 je zit er nu middenin maar het is echt waar het gaat over en voor je t weet kan je niet meer knuffen want de kleine wil de hort op en helemaal niet stil zitten bij jou. Ik lag de hele dag op de vloer met onze kleine in t voorbijgaan kreeg ik zowaar drie knuffels (rolt ze ff naar me toe) voordat ze over me heen kroop op weg naar dr speelgoed. Gek genoeg ik mis die oude tijd soms wel hoor tukkie op je schouder na een voeding. Dus probeer ook van de kleine dingetjes te genieten ookal klinkt dat echt zoooo standaard.
Je mag bij bv trouwens ook gewoon ibuprofen, hoeveelheid volgens bijsluiter. En er zijn nog zat andere alternatieven die ook mogen, maar hoeveel en wat precies weet ik niet. Hier een dochter van 6 weken die overdag alleen maar in de draagdoek of draagzak zit. Vindt liggen geen probleem, zolang ze niet alleen is, maar ja, de hele dag samen liggen is niet echt wat. Heb ook nog een peuter rondlopen, die deze week oorontsteking had, dus een momentje voor mezelf was ook ver te zoeken. Blij dat het weekend is en m’n man weer thuis is.
Heel vermoeiend die kleintjes , maar hoort er wel een beetje bij. Zelf bijtanken deed ik als ze sliep, als ze al sliep, want dat lukte niet altijd. Als ik een baaldag had en ze viel aan de borst in slaap, liet ik haar gewoon bij me liggen tot de volgende voeding 3 uur later. Zat dan zelf op de bank achter de laptop. Hele relaxte dagen waren dat voor haar en mij . Dus dat is tip 1 Verder je baby overal mee naartoe nemen waar jij gaat en lekker tegen hem kletsen. Dus bij de was ophangen, was vouwen, vaatwasser uitruimen, dat soort dingen. En lekker naar buiten, lekker wandelen! Hier viel ze vaak wel in slaap in de kinderwagen en daar liet ik haar dan in als ze nog sliep als we thuiskwamen.
Ik herken het wel een beetje hoor. Bij dl had ik hier trouwens geen last van. Zij was de enige voor wie ik moest zorgen en dat vond ik prima. Maar nu zl erbij is gekomen merk ik dat ik het moeilijker vind. Ik voel me vaak ook schuldig naar dl dat zl er continue ‘tussen’ zit voor m’n gevoel ( vaak letterlijk omdat ik hem wel draag). Gelukkig reageert zij er juist super goed op, en het is dus echt mijn ‘probleem’. Hier ook een ‘veeleisende’ baby, maar dit lijkt toch een medisch probleem te zijn. Heb je ouders of schoonouders die af en toe een middag kunnen komen zodat jij je handen vrij hebt? Verder is dragen wel echt DE uitkomst in dit soort gevallen. Als je last van je schouders krijgt kan je een draagzak proberen ipv doek, die heeft namelijk een heupband waar je gewicht over kan verdelen. Theoretisch gezien hangt je kind niet aan je schouder gewricht. Dus als je goed knoopt zou je geen last moeten hebben. Maar onze zoon is ook al ruim 6 kg en groot, en hij wordt ook al zwaar op m’n buik. Rugdragen is dan de uitkomst, maar daar vind ik hem nog te klein voor.
Die eerste paar maanden zijn gewoon vreselijk. Het was hier hetzelfde hoor, dochter wilde niet in haar eigen bed, liefst sowieso niet op schoot, tenzij gewiegd, ik had ook vreselijke spierpijn (en nu inderdaad mama-spierballen ). Wat hier hielp: - eindeloos wandelen met de kinderwagen - draagzak (niet -doek dus) - newborn-seat bij de tripptrapp zodat we in elk geval een deel van de maaltijd samen konden eten - jezelf voorhouden dat het een fase is. Het wordt alleen maar leuker en beter, echt. Vanaf 5 maanden of zo wilde ze hier ineens wel in bed slapen en sliep ze ook wat langer achtereen.
ff een update: hij wilt nog altijd rechtop, niet liggen dus. Nu heb ik via mijn werk een soort AD-kussen gekregen. Die is gevormd als een flauwe driehoek. Die ligt nu onder het matrasje vd box in. Hij ligt, maar kan toch rondkijken. Tot nu toe werkt t, eens kijken of het de gouden tip is.
Iets wat misschien de bank-momenten ook wat makkelijker kan maken is de kleine op je schoot zetten ipv vasthouden. De rug van je kleintje dus tegen jouw buik aan zodat hij als het ware 'mee kijkt'. Vast niet de gouden tip, maar misschien wel wat verlichting als je zelf even rustig op de bank wilt zitten.