Hoi dames, De oma van mijn vriend ligt op sterven. Ze denken dat ze morgen niet haalt en vraagt na iedereen. Wij willen natuurlijk gaan maar ik twijfel of we onze dochter mee moeten meenemem. We weten niet hoe oma erbij ligt en E. Is best gevoelig daarvoor, onthoud veel. (Mijn zusje heeft paar maanden geleden in ziekenhuis gelegen & heeft zo nog iedere dag over ) verder kent ze de oma niet echt ( misschien 4x gezien in 2.5 jr ) & als we daar zijn is ze er bang van.. Aan de ene kant wil ik dat oma haar nog ziet, voor oma zelf. Anderw kant denk ik dat dit voor E. Een erg grote impact zou hebben.. Jullie adviezen / tips? Wat zouden jullie doen? Liefs
ik zou het ook niet doen, het kan een erg grote impact hebben. kan oma misschien een keer bellen. de kleine een mooie tekening laten maken of een knutselwerkje voor oma. dat maakt het voor de kleine wat positiever misschien en oma zal er zeker heel erg blij mee zijn en waarschijnlijk uit zichzelf ook best begrijpen dat de kleine niet mee is.
Wij hebben hey niet gedaan met onze dochter toen schoonvader heel slecht lag wel toen hij nog wat beter was maar niet op het laatst was ook zijn eigen verzoek dat niet te doen
ik zou het ook niet doen, wij hebben zoonlief ook niet meegenomen naar zijn eigen oma die op sterven lag. hij heeft er niks aan en je weet niet wat er gebeurt.
Nee als het nou een oma was waar ze veel mee heeft, maar dat is niet het geval. Ik zou het dus niet doen
Onze dochter heeft de hele aftakeling meegemaakt van manliefs opa. Ja, heftig en ja.. Ze heeft het nu 3 jaar later er nog over. Maar niet dat ze het eng of vervelend vind. Maar dat ze het fijn vind dat hij in de hemel os want nu heeft hij geen pijn meer. Ik denk.. Dat je het enkel voor jezelf kunt beslissen maar ik denk wel... Dat kleinere kinderen minder nadenken over dat de dood voor altijd is. En dat wij volwassenen denken aan alle dingen die we zullen missen... En kleine kinderen leven meer in het heden. Neemt niet weg dat hele zieke en/of stervende mensen best eng kunnen zijn... Hoeft niet, kan wel. En jij kent je kind het beste...
Als ze al bang is voor een niet-stervende oma van je vriend... niet meenemen! Mijn dochter heeft mijn schoonvader een kleine week voor zijn dood nog gezien, maar zij kende hem niet anders dan in bed liggend (was al een tijd erg ziek). De laatste 3 dagen zou ik haar niet meer mee hebben genomen, toen vond ik het zelf al weerzinwekkend om in die kamer te zijn. Die kleintjes zijn best gevoelig. En dit kindje helemaal, als ze het nog dagelijks over jouw zus in het ziekenhuis heeft.
Je geeft het antwoord zelf al: je kind is al bang voor oma en iemand in het ziekenhuis maakt nogal veel indruk op haar. Ik zeg nee dus.
Als ze bang is voor oma en in het ziekenhuis bang is zou ik het niet doen. Maar mijn dochtertje is er wel bij geweest toen mijn oma stierf, ze was toen ook 2,5. We waren aan het waken en toen stierf oma, en mijn dochtertje heeft dat heel bewust meegemaakt en oma ook nog een kusje gegeven en gedag gezegd. Heel bijzonder, en ze heeft er niets van overgehouden.
ik zou haar meenemen en ter plekke even kijken of ze bij oma kan of niet. Ik zou op dat moment ook heel graag wat voor oma willen doen. Ik geloof niet dat mijn kindje daar blijvende schade ofzo van ondervind. Ik zou het zelf luchtig houden als ik het erover heb. Ik heb zelf mijn kinderen tot nu toe ook telkens meegenomen als het slecht ging met mijn vader. Zelfs die ene keer, dat hij zo hard gevallen was, dat zijn neus helemaal gescheurd was en zijn gezicht bont en blauw. Toen was ze dus wel net 4. En ze moest en zóú opa zien, wat wij eerst niet wilde. Toen hebben we haar dus wel voorbereid, maar ze heeft er geen trauma's ofzo van overgehouden. Toen ze hem gezien had was het goed. Een jaar eerder, toen hij apathisch in het ziekenhuis lag, was ze er ook bij. En ook dat was geen probleem. Ze vond zelf wel antwoorden en waar nodig stuurde wij dat een beetje bij. Opa leefde enkel op, door de kleinkinderen en reageerde verder amper op iemand. Maar oke: Als het je écht tegenstaat, moet je het gewoon niet doen. Klaar. Maar zelf denk ik: Neem ze mee- kijk zelf hoe het met oma is en hoe je kindje op dat moment is en wat ze wil en beslis ter plekke.
Mijn eerste reactie is ook niet doen. Maar misschien zou je het eea kunnen uitleggen aan je kind en vragen of ze nog een keertje oma wil zien om afscheid te nemen? Maar of dat verstandig is, is erg afhankelijk van hoe jouw kindje is en dat kun je alleen zelf beoordelen.
Onze dochter was 1,5 toen mijn opa op sterven lag en overleed. Wij hebben er bewust voor gekozen om haar er niet bij te laten, ben er zelf ook niet bij geweest overigens. Indruk heeft opa wel op haar gemaakt, ze heeft het dagelijks over hem en heeft zelfs een foto van opa die ze kusjes geeft!
Ik denk dat je je eigen gevoel hierin moet volgen. Mss eerst kijken hoe oma erbij ligt en dan een beslissing nemen. Toen ik afscheid moest nemen van mijn opa nam ik mijn dochter niet mee. Eenmaal bij opa bleek dat hij nog rond liep en eigenlijk ook mijn dochter graag nog een knuffel had willen geven. Achteraf heb ik veel spijt dag ik hem dat moment niet heb gegeven, de volgende dag werd hij ingeslapen.....dus echt volg je gevoel
Ik zou het niet doen bij mijn zoontje.. Ik begrijp dat het haar overgrootoma is? Maar volg hierin vooral je eigen gevoel.. Vooral omdat je haar kent en je zegt dat ze er gevoelig voor is.. Hoe gaat ze met zulke dingen om en wat weegt voor jou zwaarder? Wat heeft de meerwaarde.. En voor wie.. Heeft het ook meerwaarde voor jou meisje of juist niet? Welke band had ze met haar oma?