Vandaag met vochtige oogjes het hemeltje naar zolder gebracht! Bah, wat gaat het toch snel. Het was dan nu toch echt tijd om dat te gaan doen, want ze begon eraan te trekken. De volgende stap zal het omlaagzetten van het bedje zijn! Vanochtend lagen we met haar in bed en ze is ineens zo groot. Ze kan niet alleen heel veel ineens, maar ze is ook heel lang geworden. Zag vandaag iemand met een pasgeboren baby'tje lopen en dacht echt: Jeetje wat is dat eigenlijk al weer lang geleden. Baal er wel een beetje van. Probeer van elke seconde te genieten. Iedereen zegt altijd dat het zo snel gaat, maar het is ECHT ZO!!!! Hebben jullie daar ook 'last' van? Liefs Banjabes
Ohh ja herken het heel erg, kleine mannetje gaat al zelf de trap op,wil zelf eten, zelf buiten lopen, zelf tanden poetsen.....alles zelf doen en dan te bedenken dat hij vorig jaar nog zo schattig in zijn wiegje lag...ik word er ook wel eens emo van
JA!!! Snik, sni, snotter...... Zeker nu mn boefie bijna een jaar is!!!! Ik kan me niet meer voorstellen hoe hij als klein frummeltje was. En elke dag kan hij weer nieuwe dingen lijkt het wel. Zucht.... wat gaat de tijd toch snel....
Oh ja hou op, verschrikkelijk! Mijn dochtertje is nu 20 maanden en ik heb dat de laatste tijd heel erg. Dan kijk ik naar haar en verbaas ik me er iedere keer weer over hoeveel ze al kan en hoe groot ze al wordt! Ook denk ik nog heel vaak terug aan de bevalling, draai het als een soort film voor mezelf af zeg maar, hoe ze daar opeens was, en hoe ze keek, en wat ze deed en hoe klein ze toen was enz enz en man man man wat word ik daar elke keer emotioneel van, word er niet goed van. Over 4 maanden word ze al 2 en hoewel ik dat helemaal geweldig vind en hartstikke blij ben dat ze het zo goed doet en ik onwijs trots op haar ben, mis ik ook echt wel haar babytijd, dan besef ik me soms dat ik dat nooit meer terug zal krijgen. Ik geniet ontzettend veel van mijn mooie meid maar zou soms willen dat het allemaal wat minder snel ging
Erg he hoe snel het gaat. Mijn kleine meisje is alweer 4 maanden oud maar in mijn geheugen lijkt de bevalling wel gisteren te zijn geweest. Als ik dan in haar bedje kijk als ze wakker wordt en ik krijg een grote glimlach en een kraai van plezier dan is ze zo mega veranderd. Ik vind het heerlijk hoor dat ze zichzelf kan vermaken in de box en lekker ligt te babbelen van plezier als ze me ziet maar dat hele kleine pukkie wat met haar kleine lijfje troost en liefde op je borst zocht en dan meteen in slaap viel, oh wat mis ik dat. Het enige wat ik niet mis zijn de darmkrampen en de nachten dat ze 2 uur lang wakker bleef na een voeding waardoor mama ook moedeloos werd. Oke nachtvoedingen zijn er nog steeds maar meestal gaat ze al slapend haar bedje weer in tot de volgende ronde.
Pfff het gaat idd zo snel. Er komen strax nog meer dingen die naar zolder kunnen en elke keer is het slikken. Inm. heb ik het voorzitje van de fiets gehaald en een achterzitje er op gezet omdat ik een hoog stuur heb zag ik niks meer met mijn zoon voorop... en ja dan is het ook weer even slikken want met je kindje achterop fietsen is weer heel anders dan met je kindje voorop fietsen.