Ik persoonlijk zie getuigen voor iemand ook helemaal los van zelf trouwen. Je wilt best getuigen zijn van twee geliefden die wel willen trouwen, maar dat wil nog niet zeggen dat je zelf wilt trouwen. Ben het dus met Prinses eens. Mijn vriend en ik zijn ook niet getrouwd, maar hij was wel getuige op de bruiloft van zijn broer. Vond het wel mooi dat hij daar getuige van mocht zijn. Hij geeft enkel aan "ik geloof in jullie". Vind wel dat als je niet achter een huwelijk staat door de personen of wat dan ook, je niet moet getuigen. Dat is niet fair.
@niva: ik voel het precies zoals jij het uitlegt! Heel mooi....inderdaad, ik wil in de alledaagse dingen zien en voelen dat we bij elkaar horen. Ik denk dat je gelijk hebt als je zegt dat hij in zijn beleving alleen het trouwen afwijst. Daar kan ik wel wat mee... @prinses: het rare is dat ik er altijd net zo over heb gedacht maar dat dat dus heel erg veranderd is. Ik schaam me als ik er aan terug denk hoe ik het idee van trouwen belachelijk heb gemaakt. Het is me wel duidelijk dat ik nooit heb willen trouwen omdat mijn gevoelens in vorige relaties niet te vergelijken waren met wat ik nu voel. Tuurlijk kan ik niet beloven dat ik voor eeuwig bij hem blijf, dat stukje is ook wat mij betreft een beetje onzinnig, maar door te trouwen spreek je in ieder geval wel openlijk de intentie daarvoor uit. @suzieq: Tuurlijk is scheiden emotioneel gezien geen fluitje van een cent. Daar weet ik alles van ondanks dat ik nooit getrouwd ben geweest. Ik bedoelde meer dat er op materieel/zakelijk/administratief gebied niet veel meer geregeld hoeft te worden dan dat nu het geval is. Voor mij is de handtekening inderdaad veel meer, maar dat lijkt me niet als je geen waarde hecht aan het huwelijk. Ik kan niet op iedereen persoonlijk reageren maar ik vind het echt superfijn om jullie reacties te lezen. Ik moet zeggen dat ik op dit moment echt moeite heb om warme gevoelens voor mijn vriend te hebben. Ik vind het echt heel moeilijk, vooral omdat hij er zelf nooit op terugkomt en denkt/hoopt dat het bij mij wel weer overwaait. Misschien moet ik echt gaan nadenken of ik dit dan nog wel zo wil.......maar die keuze vind ik nu nog veel te zwaar.
Ik wil nogmaals aanvullen, dat ik echt heel veel van mijn vriend houdt, en dat ik echt de intentie heb, om heel mijn leven bij hem te blijven (hahaha, anders lijkt het net of dat niet zo is). Ik vind het idee trouwen niet belachelijk hoor, alleen niet voor mij weggelegd. (maar zeg nooit nooit). Ik hoop dat je eruit komt. Ik denk echt dat je vriend het trouwen en houden van, van elkaar loskoppelt!
Ik wil zelf niet trouwen (ik zeg nooit nooit) maar ga binnenkort ook getuigen op het huwelijk van een vriend, dit omdat ik het een eer vind dat hij mij heeft gevraagd. Ik zou het heel raar en vervelend vinden als mijn vriend dit niet fijn ziou vinden, ik heb er zelfs nog nooit zo over nagedacht eerlijk gezegd (mijn vriend wil ook best trouwen). Ik denk toch echt dat je je vriend zijn eigen keuzes moet laten maken hierin, wel vind ik het erg goed datr je met hem te bespreekt wat je er van vind! Succes met de situatie