Ik leer mijn kinderen dat ze niet altijd de regels moeten volgen omdat dat nou eenmaal zo hoort. Ik leer ze hopelijk kritisch denken, verder kijken dan je neus lang is, dat er een groot grijs gebied is etc. Ik geef ze mee dat iedereen ertoe doet en eigen keuzes maakt. Als ik kijk naar wie de regels maken en waarop ze dat baseren, dan vertrouw ik daar helemaal niet op. En ik kan eindeloos doorgaan met berichten (uit de msm) die laten zien dat het een zooitje is. Blind vertrouwen op mensen die keer op keer bewijzen dat ze niet te vertrouwen zijn? Naast kennis is je intuïtie een groot goed. Ik leer mijn kinderen heel dicht bij zichzelf te blijven en te leren luisteren naar dat onderbuikgevoel. Een ouder die denkt dat kinderen alleen waardeloze keuzes maken als je vrij laat en verantwoordelijkheden geeft, die heeft erg weinig vertrouwen in z'n kind. Dat zou mij zorgen baren eerlijk gezegd. Kinderen zijn zo wijs, en ik vind het een voorrecht op ze te mogen begeleiden. Ik lees helaas nog veel reacties van moeders hier die zwart wit denken, anderen veroordelen en ronduit onaardig reageren op andermans keuzes. Echt heel jammer. Een groep mensen wegzetten en belachelijk maken is gevaarlijk. Luister eens naar een ander, wees geïnteresseerd, leer wat van elkaar. Deel je zorgen, deel je angst. Alleen maar roeptoeteren om je punt te maken is kinderachtig.
Tjonge tjonge wat een tekst… besef je dat er regelmatig artsen, specialisten, verpleegkundigen (niet-gevaccineerd) aan bedden van patiënten staan die heel hard nodig zijn om degene het leven te redden…dus als we het hebben over begaan met onze medemens, dan stellen de mensen die zich hebben laten vaccineren in vergelijking hiermee niets voor. verder vroeg ik mij af of je beseft dat er soms ook mensen zijn die angstig zijn voor het vaccin, waar je 1000x tegen kan zeggen dat het vaccin zaligmakend is maar waar de angst/onzekerheid regeert. zijn dit dan automatisch schreeuwers, wappies? Volgens jouw tekst wel, maar waarom?
Genoeg andere opties hoor. Maar of je dat wil is iets anders. In meerdere delen vieren zou ook een mogelijkheid zijn.
In ons geval niet, want dan ziet nog niet iedereen elkaar. Maar ik denk dat het gewoon moeilijk te begrijpen is als je anders gewend bent.
Volgens mij heb ik dat al een paar keer aangegeven. TS zegt zelf dat zoon niet wil testen omdat hij het vervelend vindt hè?
Sorry ik denk daar anders over. En is een familiefeest nu dan echt zo belangrijk dat je de grens van je kind overgaat? Kent het kind die familie überhaupt?
Ze zei dat hij testangst heeft. Maar zelfs al had hij dat niet en was het voor hem een principekwestie, dan nog moet dat wat mij betreft gerespecteerd worden. Natuurlijk kun je erover in gesprek gaan, maar ik zou dat niet doen met als doel hem over te halen - maar wel om zijn keuze beter te begrijpen.
Ik vind testen ook niks voorstellen. Juist daarom verwacht ik dan ook van mijn puber dat hij dat gewoon doet. Of hij dat nou wil of niet, je doet het niet voor jezelf, je doet het voor een ander. Dan zet je jezelf maar even opzij, dat moeten pubers ook leren. Er zijn echt genoeg andere zaken waar ze over mee mogen praten en discussiëren maar sommige dingen moeten gewoon. Maar volgens mij verschillen onze meningen daar gewoon over. Ook prima toch?
Nee, ze zegt: “Mijn zoon van 13 wil zich niet laten vaccineren maar hij wil zich ook niet laten testen omdat het zo vervelend is.” Ik vind niet dat je alle principes van pubers moet accepteren. Alleen de redelijke principes. En daar zit weer de crux: iedereen vindt andere dingen redelijk. Dat hou je toch natuurlijk.
Ik ben benieuwd hoe het met TS (@Ischa31) gaat. Hebben jullie al nagedacht over oplossingen of de opa en oma ingelicht? Ik vind het oprecht goed dat je in ieder geval de moeite neemt om naar je kind te luisteren en zijn standpunt overdenkt. En jij kent je kind het beste; dus kunt ook inschatten of hij zich echt niet wil (durft) te laten testen of dat dit een excuus is om onder verplichtingen uit te komen. Er zijn een hoop meningen, standpunten en oordelen in dit topic geschreven. Iedereen staat er anders is; het een is niet perse beter dan het ander. Dus Laat je daardoor alsjeblieft niet van de wijs brengen. Je bent een moeder die het beste voor heeft met haar kind. En dát is echt het allerbelangrijkste.
Dus net zoiets als je kind van 15 niet laten vaccineren omdat jij het niet wil, terwijl het kind zelf wel dolgraag wil.
Nou eigenlijk toch best wel. Het gaat allebei om iets in je lichaam toedienen wat er in principe niet "hoort". Of je nu voor- of tegenstander bent, het is wel je goed recht om over je eigen lichaam te beslissen, zeker ook als je 15 bent.
Ik leer mijn kind dat hij baas is over zijn eigen lichaam. En dat hij beslist. En dat niemand maar dan ook niemand anders over zijn lichaam beslist. En ik hoop dat hij hier door iedereens keuze respecteert dat nee ook echt nee is. En dat je nooit door dramt als iemand dat niet wilt.
eh…ja maar het stokje haal je er weer uit en het vaccin niet, toch? Dan is het toch helemaal niet vergelijkbaar?
Ja natuurlijk wel, het gaat erom dat er iets met jouw lichaam gebeurt en jij bent de enige die daar over mag en kan beslissen. Of dat nu een tijdelijk iets is of niet.
O, okay. Ik vind het echt appels en peren. En de ene dertienjarige is de andere niet natuurlijk. Ach, ik ben de discussies ook wel moe nu. Ik stel voor dat we het erover eens worden dat we het oneens zijn, goed? Als iedereen doet waar hij zich goed bij voelt (zolang dat andere in hun waarde laat het niet kwetst), is het prima toch?