Heel herkenbaar alleen had mijn moeder het levensgroot op hyves gezet. Maar dat kon ik begrijpen, na een twee moeilijke jaren eerst het nieuws dat mijn vader ziek was en net een jaar geleden is overleden. Wat positiefs nieuws op hyves. Alleen vertellen wij haar wel wat het wordt, vraag ik haar om het verder niet bekend te maken. denk niet dat het helpt maar goed,
Ik wist al voor de zwangerschap dat ik heel graag zou willen weten of we een ventje of dametje zouden krijgen. Ik heb dus ook naar het geslacht gevraagd bij de 20 weken echo. Niet voor anderen, maar voor onszelf. Was namelijk al zo nieuwsgierig. Dat wil niet automatisch zeggen dat de blijdschap tijdens de zwangerschap afhangt van het geslacht. Beide geslachten zijn welkom!! Maar, nu we al enige tijd weten dat het een dochter is, krijgt de baby voor ons meer vorm. Het is niet meer zomaar onze abstracte baby, het is onze kleine meid. En na de bevalling leren we natuurlijk nog veel meer details over haar kennen. Wat me direct opviel was dat, op het moment van de 20 weken echo, het geslacht voor mij het minst belangrijk was. Ze onderzochten zoveel lichaamsdelen dat ik steeds benauwder werd dat ze iets afwijkends zouden vinden, iets dat niet goed was. Op dat moment dacht ik echt "f..... het geslacht, ik wil dat m'n kindje gezond is!!" Dat is apart voor mij, want tot die dag speculeerden we vaak over het geslacht en was ik er veel mee bezig. Tot dat puntje bij paaltje kwam. Moederinstinct? Who knows.
ik denk ook dat het veel gemak is hoor, als je het weet. alles is tegenwoordig namelijk erg uitgesproken jongen of meisje, van kaartjes tot kleertjes. wij wisten het ook niet (ook bewust) en liepen er echt tegen aan. moeilijk om leuke dingen te vinden die voor beide kunnen, echt zoeken dus. lijkt me wel makkelijk om het te weten in dat opzicht maar vond het een geweldige verassing met de geboorte om het huist niet te weten!
niet dat ik voorkeur heb ofzo, maar ben te nieuwsgierig! wilde bij beide kindjes weten. Met maxim was het pas rond 20 weken, en nu wist ik het al met 12(!!) weken.
Iedereen zijn eigen ding toch? Respect als je kan wachten tot de bevalling, je checkt toch nog wel een keer het geslacht, maar het is een extra "verrassing" Ik ben zo nieuwsgierig aangelegd, dat ik niet kon wachten tot ik wist wat het werd, bij deze, maar ook onze vorige meid! En ja, ik ben geen suprise ei, dus iedereen mag het dan ook weten. Maar inderdaad, dan die mensen: ahhh je hebt al een meid, wou je nu geen jongen? Nou, dan moet er nog 1 komen? Dussss Lekker laten kletsen
Wij willen het ook bewust niet weten. Het is dan gewoon echt een verassing, echt wat voor mij. Ik koop alles neutraal en als de baby er is gaat vast iemand wel iets blauws of roze-achtigs kopen! Maar iedereen moet het voor zich weten, als het maar gezond is.
Pff heb je nu ook al een voorkeur wanneer je het geslacht van je baby wilt weten? Ik vind een jongen of een meisje nogal een verschil. Ik zal heus niet alles roze of blauw kopen maar vind het toch wel heel handig om van te voren te weten wat ik kan kopen etc. Mensen tonen alleen maar interesse als ze het vragen hoor. En ik durf ook wel te zeggen dat ik hoop ooit een jongetje en een meisje te hebben omdat het allebei zo anders is. Je leeft maar een keer en ja ik zou het leuk vinden het beide mee te maken. Wil niet zeggen dat het een me leuker lijkt of dat ik niet net zoveel van de tweede zal houden als het ook een jongetje is. Ik vind dat er hier altijd heel veel wordt veroordeeld. Iedereen maakt andere keuzes en heeft een andere mening en dat hoeft helemaal geen invloed te hebben op de opvoeding en het geluk van het kind.
Wij willen het ook allebei niet weten wat onze kleine is. Als het maar gezond is. Ben blij genoeg dat ik zwanger ben geraakt! In mijn kennissen kring hadden er een paar stellen problemen om zwanger te raken en dat is het nog steeds niet gelukt. In mijn omgeving heb ik hierover veel positieve reacties gehad. Collega's zeiden 'mocht ik in deze tijd zwanger raken dan nog zou ik het ook niet willen weten'. Wij mogen nu onszelf prijzen met de technologie van tegenwoordig. Vroeger konden mensen alleen maar het hartje horen. Natuurlijk krijg ik wel vragen van wat heb je liever. Ik heb het liefste een gezond kind! Geef ik dan als antwoord. Ik ben tante van een nichtje van bijna 3 en een neefje van bijna 1. Het is zo'n verschil maar vind ze allebei ontzettend lief, leuk en schattig!! Mijn man heeft hetzelfde. Dus na de bevalling worden wij lekker verrast met het nieuws!
Volgens mij willen mensen gewoon graag verbaast reageren. Bij ons werd nou net heel verbaasd gereageerd dat wij het geslacht wel wilden weten en dat ook gewoon vertelden. "Weten jullie wat het het wordt?" "Ja een meisje" Teleurgestelde, verbaasde blik "Oh, en jullie vertellen het ook gewoon?" Overigens vind ik "Als het maar gezond is" zo'n dooddoener. Zou er iemand zijn die op een niet gezond kind hoopt?
Tja, toen mijn tweede dochter overleed was ik erg blij dat ik al wist dat het een meid werd. Ik heb na haar overlijden, toen ze nog niet geboren was, aan iedereen de naam verteld. Het maakte haar tastbaarder. Dus ook nu wil ik weten wat het wordt. Het maakt het voor mij echt. De naam hou ik wel voor mijzelf denk ik. Maar ik zal al wel ver van te voren tegen hem/haar pratenen die naam gebruiken. En dan wordt het ineens het andere geslacht bij de geboorte, woeps....
Heel vaak is zo'n vraag goedbedoelde nieuwsgierigheid, maar jeetje wat kunnen sommige mensen asociaal doorzeuren zeg. Zou ik niet eens durven. Als iemand het niet wil weten/wil zeggen dan is dat toch niet zo'n probleem? Overigens snap ik de vraag "wil je weten wat het wordt" wel hoor. Het klinkt voor de sommige misschien raar, maar voor een buitenstaander wordt de baby een stuk echter als hij/zij geboren is. Iedereen weet dat niet op het laatste moment besloten wordt of er een piemeltje aangeplakt wordt of niet
Wij weten het beide keren. En (natuurlijk) niet omdat het geslacht ons uitmaakt, maar omdat we gewoon te nieuwsgierig zijn en omdat het kan..! Als anderen het voor hunzelf niet willen weten, moet iedereen zelf weten, al kan ik me niet voorstellen dat je het vol kunt houden... Gewoon omdat wij het niet kunnen.. hahaha!