Pff...Het jaar 2011 ? Had ik het maar overgeslagen. :x Zus onverwacht zwanger (ongewensd)...kindje gehouden en nu zwanger van de 2 want het was toch wel leuk. Nu uitgerekend op mijn freaking trouwdatum. :x 4 Operaties al gehad. inclusief 2 handoperaties (links+rechts). Volgende week is operatie #5 aan de beurt. een knie operatie met 8 (!) maanden revalidatie. 6 weken in een spalk van lies tot enkel en dus op krukken lopen...maar met die handen gaat dat vast geen succes worden. :x Na een jaar eindelijk een verwijzing voor de gyn. Blijk ik PCO te hebben, dat hele jaar verspild terwijl ik zo vaak gevraagd heb om even die hormonen te checken in verband met mijn belachelijk lange cyclus. Maar nee dat zat in mijn hoofd. :x Alle vriendinnen, collega's en kennissen...allemaal zwanger of bevallen. Ik ben de enige die ik ken die geen kinderen heeft/zwanger is. Dit zorgt gewoon voor een isolement...want je telt pas mee als je mee kan praten. :x Eerste ronde Clomid. Nu weer een waardeloos baarmoederslijmvlies. Al die knudde bijwerkingen voor niets gehad ! :x Eindelijk een plekje vrij voor behendigheidtraining met de hond (maanden moeten wachten) moet ik zo 8 maanden revalideren...grummels ! Vorig jaar dacht ik ook...met kerst vertellen. Maarja toen het verdriet dat dat niet doorging...en kreeg ik een echo foto van mn zus in mn hand. Elke keer weer stel ik een zo'n punt...nou dan zal het vast wel zo ver zijn....ik heb nu alle hoop gewoon maar laten varen. elke feestdag/verjaardag heb ik geen zin meer in. Ik ging ook elk jaar naar de huishoudbeurs waar ze de 9maanden beurs aan hebben toegevoegd. Ben er al voor andere zwangere naartoe geweest....dit jaar kan ik het echt niet meer opbrengen ! Zo...ook even lekker geklaagd Maar...de eitjes laten vallen ? Krijg je nu de volgende we vergoed ? Hoe gaan ze dit oplossen? Ik vind het echt heel erg voor je !!
Nana wat een mooi verhaal.. Wij hadden zo gehoopt dit jaar zwanger uit te gaan.. En na 4 jaar wachten leek het eindelijk zover: 12 september had ik een positieve test in handen! We waren zo blij... Onze 2de ivf poging was gelukt! Maar het duurde maar kort. Op vakantie kreeg ik een miskraam, bijna 6 weken zwanger. Na een enorme dip hebben we onszelf bij elkaar geraapt en zijn we begonnen aan onze 3de ivf poging. Afgelopen donderdag hebben we de punctie gehad en uit 10 follikels kwamen 7 eicelen. Best teleurgesteld, maar goed 7 is ook mooi. De volgende dag werden we gebeld, er waren maar 4 eicellen bruikbaar maar deze waren wel allemaal bevrucht. We zouden maandag (gisteren dus) terug gebeld worden voor de tp. We waren weer teleurgesteld, van 10 naar 7 naar 4. Maar goed, 1 was er directbvan ingevroren en over een paar dagen zou ik weer een potentieel mensje in mijn buik hebben. Gisterochtend werd ik echter gebeld dat alle embryos gestopt waren met delen en dat er dus geen tp kwam. Gebroken was ik. Na de miskraam was dit het laatste dat ik ooit had verwacht. Dus nu typ ik dit, met een lege buik. Dus ook wij gaan ontroostbaar en met weer een onvervulde wens het jaar uit. Word het volgend jaar ons jaar? Ik weet het niet.. Maar we hebben besloten het nog 1 x te doen. Uit eigen zak. Want het word niet meer vergoed. De aanhouder wint zeggen ze.. Ik hoop het echt..
Speciaal voor alle lieve wensmama's Lage handen, lege buiken maar een hart dat overloopt van liefde. Liefde voor iets wat er niet is,maar ZO welkom is. Weer bijna een jaar voorbij en weer met lege handen volgend jaar wordt HET jaar Was het maar zo makkelijk, kom ik maar toveren Toveren kan ik niet, hopen kan ik wel. Hoop het ik voldoende, hoop voor alle lieve wensmamas Al hebben jullie misschien even geen hoop, Ik wel en ik blijf hoop houden want hoop doet leven
@ Meggy; Wat erg! Krijg je nu idd nog een poging vergoed, het is ook hun fout geweest.. @ all; Jah dat kerstgevoel kennen wij. Vorig jaar waren we op vakantie met kerst. We liepen samen in de sneeuw en we zeiden idd ook tegen elkaar volgend jaar zijn we met z'n drieen of in ieder geval, maar helaas. In januari gaan we onze laatste poging ondernemen. We hebben alvast besloten om het niet uit eigen zak te gaan betalen.. We hebben de financiele middelen wel voor, maar we zijn bang dat er dan geen einde aan is..!! Dat we elke keer zeggen, zullen we nog een keertje. Daarbij komt dat manlief het zkhuis helemaal zat is..!! Hoop dat we allemaal volgend jaar een mooi klein wondertje mogen krijgen..!!
de topic-titel sprak me wel aan: vorig jaar 1e kerstdag was ik overstuur omdat ik dacht kinderloos te blijven. Toen nog geen enkele aanwijzing daarvoor en ik hoor nog mijn moeder zeggen dat ik me niet te veel zorgen moest maken. Inmiddels weet ik beter: manlief is onvruchtbaar!!! Hoe groot is je kans dan nog om zwanger te raken? Zelfs op dit forum voel ik me soms alleen en ben ik bijna jaloers op alle meiden bij wie er zowiezo sprake is van uberhaupt een zaadcel en eicel!!! Natuurlijk niet terecht, want iedereen voelt zich gefrustreerd!!!!! Zucht......anyway, er is uiteindelijk een beetje zaad gevonden bij nana-man dus voor mij is er nog enige hoop... wel grappig trouwens dat naamgenootje nana op dit forum een mooi bericht heeft. Ik hoop dat ik haar ga volgen (niet alleen qua naam) sterkte iedereen!
waaaaaatttttt??????????????????? on-geloof-lijk.....ik heb hier geen woorden voor:x....jeetje mina, meggytje....pffff
hier ook niet zwanger het jaar uit ... maar nog wel een eiersprong dit jaar dus wie weer gaan ik wel zwanger 2012 in laten we het hopen
Hai ladys!! Is idd even slikken als je zonder je grote wens het jaar 2011 uit moet gaan. Herken het ook zo erg bij mezelf, bleef mezelf wijsmaken dat ik in december of een kleine zou hebben of zwanger zou zijn. Helaas geen van beide (niet dat ik weet iig). Weet pas sinds een week dat ik teveel follikels aanmaak en dat dit dus de oorzaak is van mijn menstruatie-frustraties, daarnaast hormonen ook niet in orde bah begin dus pas in het medische wereldje te kijken en ben dooodsbang.... Tis dan ook even slikken als vriendinnen en familieleden wel zwanger worden binnen een paar x proberen. Afijn... ik probeer mezelf maar op te beuren met het idee dat het ooit wel goed zal komen en dat 2012 idd veel moois met zich mee zal brengen.... Tis heerlijk om even ongegeneerd te vertellen dat je helemaal niet zo vrolijk bent en niet dat mensen je gaan vertellen dat je andere moet gunnen om zwanger te zijn. Het is natuurlijk ook de waarheid maar ben ook maar een mens!! Op naar 2012 zullen we maar zeggen....Hoop dat we dan allemaal super POSITIEF nieuws kunnen delen!!
Lieve meiden, Ik vind dit Een mooi topic. Ik heb de reacties van nana33 en nynke met tranen in mijn ogen gelezen. Stom genoeg vind ik het fijn te weten dat ik niet de enige ben die dit soort dingen zo voelt. Nana, bedankt dat dat privémomentje wilde delen. Zoals ik al zei zit ik vlak voor mijn 1e iui, waardoor ik ook juist weer veel hoop heb nu even. Maar hoe meer hoop, hoe harder de val. Dus bereid ik me onbewust (en ook niet zo onbewust) voor op die teleurstelling die met kerst vast nog moeilijker is, net als dat op mijn verjaardag ook zo was. Ik probeer ook het positieve te zien, feesten zoals ik al zei. Maar ik realiseer me dat ik nu mazzel heb met de timing van mijn cyclus. Zou ik vlak voor NOD zitten, zou ik het vast ook willen, maar niet durven. Altijd toch weer die kleine kans hè? En misschien gebeurd dat nog wel. Dikke kans dat ik rond oud en nieuw rond iui 2 zit. Das ook wel weer Een gekke ervaring denk ik... op 1 januari met Een echostaaf in je doos in het ZH! Meiden, ik hoop dat jullie ook een beetje steun uit halen uit dit topic om toch weer te denken: 2012 wordt ons jaar! Op wat voor manier dan ook. Of dat Een baby, Een zwangerschap of gewoon weer Een jaar dichterbij het moment komen dat wij wel aan de beurt zijn. Ik zal om 24.00 uur in elk geval even aan jullie denken.
Lieve meiden, Ik wil graag even reageren. Wat zijn jullie Posts toch bekend, hoe herkenbaar zijn de gevoelens. Ik was 2,5 jaar bezig, maar heb daarvoor 2,5 jaar op Eevieman gewacht. In mijn hoofd en hart is dus al 5 jaar een kindje aanwezig. Ieder jaar het verdriet dat er nog geen kindje is. Ieder jaar die achterlijke uitspraak; dit wordt jullie jaar!! Rot toch op, laat me met rust, dacht ik steeds. Het is makkelijk praten als je nog geen kinderwens hebt of in 1x zwanger bent. Dit jaar maart: eindelijk zwanger!! We zouden een Sinterklaaskindje krijgen, met z'n 3en kerst vieren en het jaar uit. Wauw!! Helaas ging het met 8 weken mis.... Wij werken in het onderwijs en denken dus in schooljaren. Eevieman besloot dat het nieuwe schooljaar een nieuw begin was. Lak aan oud en nieuw, voor ons start het jaar in september! En zie het resultaat! Ik ben weer zwanger, 13 weken, ik geniet maar ben ontzettend onzeker. Wens iedere dag dat dit kindje mag blijven. Iedere dag zie ik onze ster aan de lucht staan. Terwijl ik jullie verhalen lees, lopen de tranen over m'n wangen. Morgen zou ik uitgerekend zijn.... Ik ben heel gelukkig met ons ukje in mijn buik en voor mijn gevoel waakt ons sterretje er over. Volgend jaar zijn we met z'n drietjes, daar moet ik op vertrouwen. Maar ik zal nooit het verdriet van iedere jaarwisseling vergeten. En ik zal iedere x ook aan meiden zoals jullie, zoals ik, denken. Alle respect hoe iedereen zich weer bij elkaar raapt, er toch maar weer voor gaat. Ik wens voor jullie allen een prachtig kindje. Ik blijf erin geloven! Liefs, Eevie
Ook hier de tranen in mijn ogen van hoe knap jullie onder woorden kunnen brengen wat ook ik al 3 jaar voel. De decembermaand is voor mij ook nog eens de maand dat ik 35 word....Ik ben er al zo vaak van uit gegaan dat ik voor mijn 35e moeder zou zijn en over nog geen 2 weken passeren we óók die mijlpaal maar weer...ook niet zwanger! Zal het dan ooit gebeuren? 2010 was toch niet ons jaar, 2011 mocht het weer niet zo zijn en dus hopen we op 2012. Alle meiden, sterkte. We zijn (helaas) niet alleen!
Dikke knuf voor je... Ik weet hoe je je voelt... 2009 en 2010 heb ik ook al niet zwanger mogen afsluiten en 2011 komt daarbij in het rijtje te staan... Ik durf al niet eens meer te hopen op 2012. Maar goed we proberen positief te blijven!
Knuffel voor iedereen. Ik heb al vanaf 2008 kerstversiering in de boom hangen die te maken heeft met een kindje. 2009 werd em niet,2010 ook niet en nu komt daar helaas 2011 ook nog bij. Die kerstversiering komt dus niet in de boom te hangen dit jaar. Ik kan wel janken.
He meiden, ook hier met van die gemengde gevoelens op het einde van dit jaar aan het afkoersen.... Vorig jaar 28-12 bij 12 weken de eerste echo van onze tweede zwangerschap: leeg vruchtzakje... Half januari kwam de miskraam en bloedde ik half leeg. Afgevoerd naar het ziekenhuis, vruchtzakje manueel verwijderd en een paar dagen later toch ook nog een curettage. Pas 6 maanden later weer zwanger. Bij 5,5 week een gevuld vruchtzakje gezien en bij 7,5 week het hartje zien kloppen: wat een opluchting! Maar bij 10,5 week weer een echo om de termijn te bepalen en daarop te zien dat enkele dagen na de tweede echo ons wondertje overleden was. Omdat ik sinds de eerste miskraam al met verschillende klachten liep, die na de tweede miskraam erger werden, ben ik momenteel vaste klant in het ziekenhuis en staan we nog even op pauze, (liever onze wens even uitstellen dan NOG een keer een miskraam mee te moeten maken). Vorig jaar hebben we oud en nieuw met mijn ouders 'gevierd' en zeiden we: Volgend jaar dan hopelijk een klein wondertje in onze armen. En nu moeten we ook dit jaar weer met lege handen afsluiten... Waar we met de tweede zwangerschap dachten een zware periode van 3 jaar af te sluiten, (de zwangerschap van Thirza was zwaar door extreme misselijkheid en bekkeninstabiliteit, en Thirza bleek een huilbabytje te zijn, waarbij we 2 jaar nodig hebben gehad om duidelijk te krijgen wat er fysiek allemaal speelde aan klachten die daarvan de oorzaak waren), kwam er gewoon nog een zwaar jaar bovenop Dus ja, ook ik zie wel op tegen de feestdagen
Toen ik dit topic startte had ik niet verwacht dat er zoveel reacties zouden komen. Heel fijn om te lezen dat je niet moet zeuren en gewoon door moet gaan( wat soms toch wel eens tegen je gezegd wordt, door sommige mensen, zucht) Dat we allemaal, met verschillende verhalen, toch op dezelfde manier onze (nog) niet vervulde kinderwens ervaren (hebben). Hoop dat iedereen die de reacties leest er net zoveel aan heeft als mij ( en manlief) Wij gaan ook het ivf-traject in..zie er wel tegenop,maar heb er wel voor over...ons 1e wondertje komt er gewoon! ( tenminste..zou heel graag willen dat iemand ons dat kon beloven, maar zoals al geschreven: Hoop doet leven!) Iedereen heel veel sterkte met de komende (feest)dagen. Dikke kus.
Wat een ontroerende verhalen allemaal. Zit met de tranen in m'n ogen en heb nog niet eens alles gelezen. Ik ben op dit moment bezig met de eerste IUI en heb dus nog steeds de hoop dat het misschien op de valreep toch nog raak is in 2011. Zo niet, dan hoop ik dat voor jullie en voor mij 2012 een mooi en vruchtbaar jaar zal zijn waarin ieders droom eindelijk mag uitkomen. Liefs, Mariska
Wat spannend Babbel, dan gaan wij redelijk tegelijk starten denk ik. Komen we elkaar vast wel weer ergens tegen . En daarna zien we elkaar in het zwanger zijn topic, afgesproken?