ik heb even niet alles gelezen want daar wordt ik depri van!!! meiden ik wil jullie allemaal een hart onder riem steken dat onze tijd nog komen gaat helaas moeten wij er heel erg lang op wachten!!!! en ook ik wacht al bijna 2 jaar op dat kleine wondertje!!!! voor jullie allemaal even een hele dikke knuffel!
Meiden. Ik wil jullie allemaal een hart onder de riem steken. Ook ik dacht dat wij nooit ouders werden. In 2007 begonnen. En in 2010 zwanger geraakt van ons wondertje. Er is nog hoop meiden. Wij zijn nu inmiddels zwanger van ons tweede wonder. En ik was ook bang nooit moeder te worden.
Jeetje wat een mooie en ontroerende verhalen . Wat een mooi topic! Helaas zitten mijn man en ik in hetzelfde schuitje. En toch, voor ons was 2010 een zwaar en teleurstellend jaar. Met heel veel verdriet, namelijk azoospermie geconstateerd bij mijn man. Zonder oorzaak!!! En in diezelfde week vertelde zijn broer dat hij en z'n vrouw zwanger zijn. Ja in dezelfde week....hoe slecht kan de timing zijn??? Wie verzint dat?!?! Waar hadden wij dit aan verdiend??? Een lichtpuntje: ons huwelijksdag 09-10-2010. Een mooie en intense liefdevolle dag, met nog een klein beetje hoop in ons achterhoofd. Want een maand daarna vond de TESE plaats, zaadjes 0,0. (verdriet alom) 2 maanden later, net voordat het 2011 werd: we werden trotse bezitters van een eensgezinshuis, waar we helemaal verliefd op waren. We hebben het hele huis gestript en opnieuw opgebouwd. (vooral mijn man dan ). En met oud en nieuw waren we met z'n 2-en (we waren na zo'n jaar niet meer in de feeststemming). Huis amper af, maar wel al in ons nieuwe huis. KAPOT waren we van de verbouwing. We sliepen dus al om 23u. Werden wakker van het vuurwerk.....en gingen uit het raam kijken. Met z'n 2-en, weer een heel intens moment.....en dan die woorden: Volgend jaar zullen we papa en mama zijn.... 2011, tsja....dit jaar is toch beter (erger dan 2010 kon íe niet worden). Ons huis is prachtig en we genieten. We zijn vanaf maart doorgegaan met donorzaad. We zijn 7 IUI's (en vele hormonen)verder en geen zwangerschap :x. Dus momenten van teleurstelling en verdriet genoeg aanwezig. Toch voelen we ons al stukken beter dan in 2010. We gaan dit jaar oud&nieuw anders aanpakken, namelijk met een vriendengroep en veel champagne. En ik weet dat er een momentje zal zijn dat mijn man en ik elkaar aankijken en weer zullen zeggen: volgend jaar zullen wij papa en mama zijn.... 2012 wordt ONS jaar!! En dames (en heren) jullie jaar wordt ook 2012!!!!
oh zonnestraal, wat een verhaal heb jij, zeg!! Ik heb een extra zwak voor alle meiden die met onvruchtbaarheid te kampen hebben; het is toch echt wel een verschil of er uberhaupt zaad/eitjes aanwezig zijn of helemaal 0,0 zoals bij jouw en mijn man!!!! Ik hoooooop echt dat het gaat lukken voor jullie; sterkte!!!!
Nana, lief je reactie. Ik zie dat jullie volgende maand gaan starten met icsi. Wat spannend zeg!! Hopelijk mogen wij ook snel door, dan gaan we mogelijk gelijk op .
Niet in 2008... Niet in 2009... Niet in 2010... Nu hoop ik dat ik 2011 met een zwangerschap mag afsluiten. Morgen testen... Ik wens alle meiden die al zo lang wachten en nog steeds geen kindje in het vooruitzicht hebben heel erg veel sterkte, kracht en licht toe. Het is afgrijselijk om wederom met die wanhoop het nieuwe jaar in te gaan. Ik steek om 0.00 uur een kaarsje aan voor alle vrouwen die nog geen mama mochten worden.
Och Alexandra wat zal dat super zijn zeg!! Ik ga voor je duimen!! Laat je ff weten of het zo is??? Ik denk om 0.00u ook eventjes aan alle stellen die in hetzelfde schuitje zitten...
Meiden, Ik heb ook niet alle reacties gelezen. Maar het is idd het afschuwelijkste gevoel elk jaar maar te hopen volgend jaar zijn we papa en mama. Ik zal aan jullie denken en ook een kaarsje branden. Ik weet niet als andere meiden die in de MMM hebben gezeten hoe het voelt. Hier ook Oktober 2005 gestopt met de pil. oud op nieuw 2006 niks Oud op nieuw 2007 niks Oud op nieuw 2008 niks Oud op nieuw 2009 niks Oud op nieuw 2010 niks. Maar oud op nieuw van 2010 en 2011 waren we eindelijk met zijn 3tjes want ons ventje werd de 29e geboren. Ik wil jullie ff een hart onder de riem steken. Blijf vechten , blijf sterk. Jullie wens moet uitkomen! xxxx
Zonnestraaltje, echt even een traantje om jouw verhaal! Mooi geschreven, maar zo'n pijnlijke situatie
Man man man wat een verhalen! Super en tranentrekkend! Augustus 2008 pil de deur uit.......December 2008 nog steeds met zijn tweetjes....... 2009......Proberen proberen proberen.......December 2009 nog steeds met zijn tweetjes. Februari 2010 MMM in......conclusie......niks aan de hand....t zou mogelijk moeten zijn! Hsg en een half jaartje nog proberen en in september 2010 beginnen aan de eerste IUI! Eindelijk er gaat wat gebeuren...... Augustus 2010 op de valreep voor de eerste IUI ZWANGER!!!! Jeetje wat waren we blij en man wat zaten we op een roze wolk..... Helaas na 6 weken donderde ik van die wolk af.....en zo'n val doet ohhh zo'n pijn..... Dus December 2010 met zijn tweetjes....... Nu 4 IUI's later (veel tussenposes gehad ivm cystes) December 2011 nog steeds met zijn tweetjes......en een NOD op 31 december.......Hoe k*t is dat! Dames hou hoop,lekker makkelijk gezegd want ook mijn hoop is bijna weg 3,5 jaar maar 2012 wordt ons jaar!! HET MOET!! Veel liefs
Lees hier ook met de tranen rollend over mijn wangen jullie verhalen. Want ze zijn zo herkenbaar en elk jaar zeggen ze weer volgend jaar word jullie jaar, Maar 2008,2009 en 2010 zijn het al niet geworden. Zit nu in de ww van mijn 3de TP dus een klein kansje dat het op de valreep van 2011 dan eindelijk nog gaat lukken. Maar heb er zelf niet zo'n vertrouwen in mag 2 dagen voor de kerst testen, dus als het niet gelukt is worden het echt k*t dagen. Oud & nieuw vieren wij ook altijd met een hele groep, maar zie er nu al tegen op als het niet gelukt is moet je met je ziel onder je arm voor de zoveelste keer iedereen een gelukkig nieuwjaar wensen en alle goed bedoelde opmerkingen verbijten. Heel veel sterkte/ succes iedereen de komende feestdagen hoop oprecht dat volgend jaar een beter jaar word voor jullie allemaal.
Vele hier met NOD rond oud en nieuw, net als ik....(dit is een topic waard eigenlijk). Ik heb nu al geen vertrouwen in deze IUI (en ik heb de inseminatie nog niet eens gehad) en zie dan ook op tegen dat moment van 0.00u van oud&nieuw....met vrienden....proberen waarschijnlijk me groot te houden en m'n tranen te bedwingen....
Lieve meiden, hier ook 3x de lege decembermaand moeten vieren. Ook steeds tegen elkaar zeggen dat het volgende jaar ''ons'' jaar zou worden. Soms een lichtpuntje. Zwanger. Maar helaas liep het steeds uit in een miskraam. 3 sterretjes aan de hemel. Afgelopen decembermaand echter wel een goede zwangerschap. Van een tweeling. Nu is het tijd om te duimen voor jullie! Het is traditie om op 31 december om twaalf uur een wens te doen. Die van mij is vervuld dus mijn wens voor dit jaar zal ik doen voor jullie. Geef de moed niet op hoe zwart t allemaal soms ook is. Dikke knuffels!
Hallo Meiden, Ik weet niet of ik al recht van spreken heb maar, toch dan mijn verhaal. Ik schrijf hier ook op het forum onder het topic "wie ook eerste ICSI in Dusseldorf" "Nee we kunnen dit jaar niet op wintersport ik ga niet skieeen als ik zwanger ben" Dat waren mijn woorden toen ik in mei van dit jaar de pil in de prullenbak heb gedaan.....niet wetenede dat ons een hele hoop elende boven het hoofd zou hangen en ik nog lang niet zwanger ben....... in Mei hebben we samen de pil in de prullenbak gedaan en zijn we actief met onze kinderwens begonnen. We fantaseerde erop los hoe het zou zijn en als ik leuke namen tegenkwam dan schreef ik die alvast op een blaadje. Ik wist dat mijn vriend om 16 jarige leeftijd was geopereerd aan 1 niet ingedaalde zaadbal, dat hebben ze toen alsnog operatief gedaan. Dat zat me toch niet helemaal lekker, en in de zomervakantie heeft mijn vriend naar de uroloog gebeld met de vraag of dat kwaad kon? Ja dat kon "kom maar even langs dan controleren we het" Zo gezegd zo gedaan, 2 weken later moest mijn vriend terug voor de uitslag ik moest die dag werken en kon geen vrij krijgen. Met de gedachte "ach het zal wel meevallen en ze kunnen zo veel tegenwoordig" ging hij er naar toe en zou mij bellen als hij klaar was. Ik hoorde en hoorde maar niks van hem, toen dat smsje "bel me even" ik wist dit is niet ok. Ik belde en hij vertelde dat er geen zaad gevonden was 0,0...ik stil aan de telefoon, en toen hij vroeg gaat het wel kei hard janken. Helemaal overstuur terug naar binnen, gelukkig mocht ik toen wel naar huis ik was helemaal de weg kwijt, de hele rit naar huis in de auto zitten janken. Eenmaal thuis hebben we samen zitten janken, waarom overkomt ons dit nu, waarom kunnen wij geen papa en mama worden is je eerste gedachte. Toen we alles op een rij hadden, hebben we gelijk actie ondernomen en zijn we gaan zoeken waar we het beste terecht konden. Nijmegen radboud was onze eerste keuze toen. na 2x daar te zijn geweest, en 1 x 2 zaadcellen gevonden te hebben, hadden we daar geen fijn gevoel en zijn we 3 december naar Dusseldorf gegaan. Daar worden we heel goed behandelt heel fijn. Volgende week moeten we naar Mulheim en dan wordt bepaals welke TESE ze gaan doen en wanneer, in januari mogen we al starten met alles dus dat gaat lekker vlug daar, en maar goed ook. Opzich zijn we heel "blij" in hoeverre je daar blij mee kan zijn dat we er zo snel zijn achter gekomen. "normaal" moet je eerst een jaar zelf proberen en na 1 jaar naar de huisarts komen en dan gaat alles rollen de achtbaan. gelukkig wisten wij het al na 2 maanden en zijn we gelijk kunnen beginnen aan een goede behandeling en hebben we geen "verloren" jaar gehad. Als ik zie en hoor hoelang sommige meiden al bezig zijn poe....petje af hoor. Het beheerst echt mijn leven ik sta en mee op en ik ga ermee naar bed. Ik denk er de hele dag aan. Daarnaast werk ik op een basisschoool en een kinderdagverblijf dus ik zie de hele dag kinderen en zwangere vrouwen en baby's voorbij komen. Moeilijk maar op het werk kan ik me daar redelijk goed voor afsluiten. Wij zijn goed 8 maanden bezig met onze kinderwens en beginnen in januari in Dusseldorf aan onze eerste ICSI poging, we zijn er snel bij geweest. En toch elke maand weer denk ik "zal het dan toch geluk zijn spontaan" terwijl ik weet dat het eigenlijk niet kan....maar er zijn 1 x 2 goede zaadcellen gevonden stel je voor.......maar ik heb niet teveel hoop daar maak ik mezelf gek mee, en dat doe ik dan ook regelmatig. Och meiden wat een toestand allemaal! Tis gewoon heel oneerlijk allemaal maar we doen wat we kunnen doen. Ga ervoor samen met jullie partners en ooit komt ons jaar dat weet ik zeker. ooit is het zover dat wij naar de prenatal kunnen en overal onze buiken kunnen showen. Echt die tijd komt! Daar ben ik vast van overtuigd! Heel veel kracht en sterkte allemaal. Probeer toch een beetje te kunnen genieten van de kerstdagen. En ja die traan om 00.00 uur zullen we allemaal wel laten, laat het een traan zijn om het verdriet van 2011 te vergeten en kracht te vinden voor 2012! Liefs Juffie26
Ook ik heb met tranen over mijn wangen jullie verhalen gelezen. Zowel de positieve als de negatieve. Maar eitjes laten vallen van je derde IVF poging is toch wel het toppunt van een beroerd uiteinde van het jaar. Iedereen heel veel sterkte geluk, want dat hebben we wel nodig met z'n allen.
Lieve meiden, De tranen rollen over mijn wangen van al deze verhalen. Ik denk dat ik heel wat emoties heb opgekropt de afgelopen jaren. De afgelopen 4 jaar waren alles behalve leuk. Altijd sterk een kinderwens gehad. Sinds 2009 kinderwens in gang gezet als Bammer, sinds begin 2010 daadwerkelijk bezig met kinderwens. Door een ongeluk en daarnaast zware endometriose, zeven operaties verder (2 dit jaar), baan kwijt, 2 miskramen (2010 en 2011) en 2 verschillende gyneacologen die me vertellen zsm zwanger te moeten worden ivm mogelijke onvruchtbaarheid, maar me niet helpen omdat ze niet werken met donoren. (alsof je wens dan minder is) ga ik ook zeer w.s niet zwanger het jaar uit. Er is nog een kansje (kerst nod) maar ik geloof er nu niet meer zo in. Ik blijf wel hopen natuurlijk. In Januari nieuwe afsrpaak met nieuwe gyn die me hopelijk wel gaat helpen. Ze werken iig met alleenstaanden en hebben evt eigen donorbank. (ik heb eigen donor). Elk jaar stond er op mijn kerstkaart: volgend jaar wordt jouw jaar! En elk jaar was opnieuw vol tegenslagen. Toch bleef en blijf ik altijd vooruit kijken. Hopen op die zon die weer eens goed gaat schijnen. Nu lijken er eindelijk positieve stappen te worden gezet qua werk en hopelijk ziekenhuis, dus zal ik weer mezelf moed in spreken. Maar soms, heel soms, kan ik behoorlijk aangeslagen zijn, zoals nu door jullie verhalen. Lieve meiden, allemaal, stuk voor stuk gun ik jullie zo graag een kindje. Helaas kan ik niet toveren en heb je er helaas geen invloed op. Toch ga ik ook in 2012 voor iedereen opnieuw duimen en ik hoop dat we volgend jaar met zijn allen zwanger mogen raken. Hou hoop en blijf er in geloven. Dikke knuffel voor jullie allemaal
@minniemouse25, lief je verhaal! Geniet van je mooie kanjers. @ nana en nynke, thans voor jullie posting. Dat geeft kracht, hoop en moed! @ meggy, meis, wat ontzettend erg zeg! Oh, wil me niet eens kunnen voorstellen hoe jij je moet voelen. Een hele dikke knuf voor jou, al lost deze helaas niets op.
Heb net de meeste verhalen gelezen ... wat een verhalen ; en je beseft weer dat je niet alleen deze dramatiek door gaat. Knuffel voor jullie allemaal meiden! In december 2008 besloten wij dat we graag een kindje wilden ... een jaar later was 't dan eindelijk gelukt: zwanger in november 2009. Helaas kwam er een week voor kerst de teleurstelling: een miskraam na 6 weken zwangerschap! Dat was echt zwaar en ik had dan ook helemaal geen zin in kerst en oud&nieuw. Ook omdat ik nog niet helemaal zeker was dat het een echte miskraam was omdat ze de baarmoeder niet goed konden vinden. Mijn vriend was op zich nog wel positief (ik groeide immers nog wat door en mijn lichaam nog volop hormonen), maar ik wist gewoon dat het niet goed zat. Als vrouw voel je dat denk ik. In augustus 2010 opnieuw zwanger, getest op de verjaardag van m'n vriend ... helemaal weer happy ; helaas de dag erna bloeding! En dan horen we tot overmaat van ramp dat m'n broer z'n vriendin zwanger is (totaal ongepland, aangezien zij een spiraaltje had en 40 jaar is). Oooh, ik kon wel door de grond gaan, maar goed was wel superblij voor m'n broer want die zou eigenlijk nooit vader worden en is het nu toch geworden. Die kerst en oud&nieuw ben ik op zich wel goed doorgekomen, niet teveel bezig geweest met het zwanger worden/zijn. We gaan immers in 2011 beginnen met IUI. 2011 wordt ons jaar, zeiden we nog ... En nu is het bijna weer kerst en de IUI behandeling heeft niet mogen baten en we zijn inmiddels over op ICSI. Nu heb ik wel weer hetzelfde gevoel als vorig jaar kerst / oud&nieuw alleen dit jaar moet ik wel doen alsof ik zwanger ben aangezien de pillen niet goed samen gaan met alcohol ... en voor de eitjes die over een paar dagen flink gaan groeien lijkt het me ook beter dat vanaf nu al niet meer te drinken. Misschien is de punctie nog voor het einde van dit jaar en anders begin volgend jaar. We gaan dit 1 x proberen ; en ik hoop dan ook op veel eitjes en goede zaadjes zodat er behoorlijk wat mooie embryo's ontstaan. 2012 is ons jaar! OOOH, ik hoop het zo.
Aan alle mmmeisjes die weer niet-zwanger het jaar uit gaan: Kus en knuffel! Op naar eindelijk eens een beter jaar in baby-maak-land