Mijn dreumes roept dit momenteel de hele dag... gepaard met een flinke frons in zijn voorhoofd...en het nadeel is... hij meent het ook echt! - "Lucas, geef jij mama een handje (bij het buiten wandelen)? NIET! (trekt handje weg en legt allebei zijn handjes op de rug zodat ik ze niet kan pakken ) - "Lucas, krijgt mama een kusje?" NIET! - "Lucas, kom je in de kinderstoel zitten, dan gaan we een broodje eten" NIET! - "Lucas, wil je nog drinken?" NIET! (loopt hoofdschuddend weg... ) - "Lucas, jij gaat zo naar bedje toe, want jij bent moe" NIET! (gevolgd door niet slapen...) - "Lucas, help jij mama even met tafel dekken?" NIET! (normaal 1 van de meest favoriete klusjes) - "Lucas, mama gaat jouw schoentjes even aantrekken" NIET! (gevolgd door de 'plank-imitatie waarmee hij van mijn schoot af probeert te glijden...) Wat een heerlijke fase! Nog meer van die dwarse dreumessen hierzo? En owja... het blijkt dat hij is "powered by Duracell..." Liefs!
Haha, klinkt wel schattig! Ik hoor het meer om mij heen, maar hier nog geen 'nee'-dreumes. Misschien iets minder vragen? Alhoewel, ik vraag ook van alles, en ze vindt het allemaal even leuk
Ik heb ooit bij het programma ehbo 'eerste hulp bij opvoeden' gezien dat het handig is om keuzes aan te bieden. 'kom je aan deze of aan deze kant lopen?', 'wil je pindakaas of gewone kaas', dan omzeil je de 'nee'. Ik weet niet of het werkt, ik ben nog geen ervaringsdeskundige sterkte!
hihihi grappig geschreven ik zou helemaal in een deuk leggen denk ik.. dat gaat bij ons nog het grootste probleem worden, bij dat soort dingen zereneus blijven als jay een raar geluid hoort fronst hij ook peet zegt al dat heeft hij van zijn mama die heeft ook zo'n fronsje
Ja ik ken hoor!! Vooral de in plank vorm van schoot glijden en de handjes op de rug en weglopen want mama een ahnd geven is stom!! Tegenwoordig heeft hij "mag niet" uitgevonden. Luca neem je nog even een hapje" Magniet!" Luca schoenen aan we gaan: "magniet schoenen aan!" En in de fase dat hij niet wilde eten was het opeens: "Nee, eten is heet!" Ik blazen op zijn hapje maar : "nee heet!" Maar de peuterfase is officieel begonnen hoor! En keuzes aanvbieden? mmm. Soms wel, maar meestal is het niets hoor. Ja of ze kiezen juist datgene dat ik niet wil. Wil je je laarzen aan of je schoenen? KOmt hij met zijn sandalen aan....in de sneeuw. Dan maar gewoon hup schoenen aan.
Ja, serieus blijven lukt me ook lang niet altijd! Je lacht je soms een kriek om dat kleine spul! Het probleem is alleen wel dat het nodig is om serieus te blijven, omdat hij het echt door begint te krijgen als er een grapje van wordt gemaakt... Dan kijkt ie met die kleine kraaloogjes... grijnst eens flink en doet het dan het volgende half uur constant . Dus de teugels worden hier wel weer ietsje strakker aangetrokken... @ keuzes geven: het probleem is daarmee een beetje dat hij die keuzes nog niet echt snapt zeg maar... hij is natuurlijk pas bijna 17 mnd. Hij denkt gewoon: "ja doei, zoek het uit! en waarom kan ik niet pindakaas én appelstroop eten?" Het ene moment wil hij stroop, en dan smeer ik zijn boterham met stroop en wil hij pindakaas... Maar ik ga idd wel steeds meer proberen om dingen niet te vragen, maar gewoon te vertellen. "We gaan NU naar bed, geef mama een handje, we doen NU de schoenen aan", etc. Dat lijkt redelijk te werken @ sannaa: mag hij niet met sandalen in de sneeuw dan flauw hoor! hahaha
ow god...met 17 maanden al?! ...urgl...die van ons is 16 maanden :S...(al zegt hij alleen nog maar hammm en hej (ham is eten, hej is de rest) maar als hij niet wil eten, draait hij z'n hoofd. op is op. niet aan 't handje, prima dan draag ik je. ...ik hoop dat zijn eerste woordje mama ofzo wordt...en niet niet
Hahaha! Sil is ruim 15 maanden en zegt dan nog geen NIET, maar als hij schoenen of een jas aan moet is het brullen en idd: de plank! Ik probeer heel hard om er stoicijns onder te blijven, maar dat valt niet altijd mee En dan zijn we nog lang niet bij de 2=nee-tijd... Dat wordt nog wat!
@ MvS: ja, ik ben ook echt benieuwd hoe die peuterpuberteit gaat zijn... het is hier nu al soms een drama! aan de ene kant denk ik: dan ben ik er maar vast aan gewend, aan het dwarse gedoe, maar aan de andere kant.... stel dat ie er nu mee begint en daarna vrolijk doorgaat in de 2=nee fase! Dan kun je mama wegbrengen denk ik... Ik kan ook niet zo goed inschatten of dit een voorproefje is... of dat ie gewoon errug vroeg begint met de nee-fase! @ cat2008: hihi, gelukkig was NIET niet Lucas z'n eerste woordje, dat zou wat zijn zeg!
Bij onze werkt het laten kiezen behoorlijk goed. En alleen vragen of hij iets wil als hij ook iets te kiezen heeft, dus niet vragen of hij aan tafel komt om te eten, maar gewoon mededelen, maar bijvoorbeeld wel vragen of hij met vork of lepel wil eten, of welke slab om oid. Dit soort dingen doen met aankleden, broodbeleg etc. Hierdoor kan hij behoorlijk zijn eigen willetje uitoefenen en gebeuren de meeste dingen zoals wij dat willen. Hij is 20 maanden en kan al wel heel goed nee zeggen....
Ja hier ook de plank imitatie, hihi. En elke keer nee. mama kusje; nee. enz. Maar nu ook als hij niet wil eten dan doet hij wat eten op zijn lepel en wil hij "delen" met mama en papa, maar zelf niet meer eten groetjes hugbear
Ben ik blij dat Aaron nog met zowel ja als nee antwoordt Ik zou inderdaad ipv vragen mededelen proberen. Maar goed...als ze iets niet willen, zal het strijd blijven .
Hahaha.... ik dacht, die peuterpubertijd ga ik helemaal scoren met mijn keuzes. Ik had er niet helemaal bij stilgestaan dat kindjes dan ook nog eigen opties gaan aandragen :-D Te grappig eigenlijk, maar ook wel erg lastig. Ach, die van mij is pas 3 maanden... de krijsfase is net voorbij en de peuterpubertijd laat nog even op zich wachten. Hopen dat het even rustig blijft Sterkte peutermamma's!
Haha, wij hebben het met het woordje "NEE" (ik dacht altijd dat dat pas bij twee kwam ). Ik ben gewoon gestopt met een heleboel digen vragen, maar helaas roept madam toch nog gewoon: Nee! Kom ik met haar jas aanzetten: Nee! (en dan gelijk "wegrennen"). Kom, we gaan een broodje eten: Nee! Thuis vind ik het niet zo erg, maar als ze op straat geen hand meer wil even, krijg ik toch steeds een beetje de zenuwen....
Tis wat, met dat kleine grut! Ze houden ons goed bezig, hahahaha. @ juli: idd, ik herken het dat je op straat altijd zoiets hebt van... mmm.. als ze maar luisteren! Gelukkig gaat dat eigenlijk nog best wel goed hier *klopt even af*... Lucas wil niet altijd een handje geven, maar zolang hij lief meeloopt, vind ik dat niet zo erg En ergens heeft het ook wel wat, dat eigenwijze! Tis ook wel goed dat ze hun grenzen aangeven, alleen die stroken niet altijd met die van mij, hahaha
Geweldig toch??? Die van ons, als hij iets heeft gedaan/gepakt wat niet mag komt hij naar me toe en zegt: NEE, NEE, NEE!!! Zie je dan maar eens goed te houden Maar hou mijn hart vast voor de peuterpubertijd... Mijn collega haar dochtertje werd laatst 3. Fijn zegt ze, ben ik van 2=nee af. Zeg ik tegen haar: dan wordt het 3-ech(t) nie(t)