Pff, ik weet het even niet meer hoor. Ik zal mijn verhaal even proberen uit te leggen. Vandaag zou ik 7 weken zwanger moeten zijn. Officieel zelfs al 7w5d, maar aangezien mijn eisprong laat was, mijn cyclus langer was en mijn test pas heel laat positief was heb ik dit al teruggeschroefd. Bij ongeveer 4-5 weken ben ik flinke krampen gaan krijgen. Zo erg dat ik dubbel lag van de pijn. Daardoor kreeg ik een echo, om een bbz uit te sluiten. Maar het was nog te klein om iets te zien, dus ik moest elke keer om de 2 dagen terug komen om opnieuw te kijken. Ook steeds hcg laten prikken. Uiteindelijk bleek gelukkig dat alles toch op de goede plek zat, mijn hcg steeg en het vruchtzakje groeide. Vorige week maandag zagen we voor het eerst ook een dooierzakje. De kramp leek toch van mijn darmen te komen. Vandaag, een week later dus sinds de laatste echo, had ik weer een echo. Ze had voorspeld dat we vandaag een hartje zouden moeten gaan zien. Maar helaas, er was niks te zien . Ik vroeg hoe ver ze me dan schatte en ze dacht zelf ongeveer 5 weken. Ze zei dus eigenlijk dat het gestopt was met groeien en dat het geen goede zwangerschap was. Wij zijn er kapot van! We hadden dit zó niet zien aankomen! En het voelt voor mij ook helemaal niet of het mis is. Ik was er van overtuigd dat mijn onderbewuste het wel aan zou voelen als er iets mis was en dat heb ik absoluut niet. Ze begon voorzichtig al over pillen op de miskraam op te wekken of curettage. Maar daar wilde ik niks van weten. Wat als het nou toch nog leeft? Ik mocht donderdag terug komen, maar ook dat vond ik te vroeg. Nu mag het volgende week dinsdag. Dan gaat ze eerst nog een keer kijken. Als er dan nog steeds niks te zien is weet ik denk ik wel zeker dat het mis is. Maar nu geloof ik dit gewoon nog niet, ofja, ik WIL het denk ik gewoon niet geloven . En nu lees ik hier verhalen op zp dat er vrouwen zijn die zelfs met 8 weken nog een leeg vruchtzakje hadden, waarbij het later toch goed bleek te zijn. Maar ja, dat komt natuurlijk zeker maar bij 0,0001% van de vrouwen voor? Hoeveel hoop is er nog? Moet ik het echt maar gaan geloven dat het mis is? Of kan het nog? Mijn verstand weet 99% dat het echt niet meer kan, maar toch, het laat me niet los. Iemand nog positieve verhalen hier?
Hoi meid! Ik heb ook al in je andere topic gereageerd, maar wil hier ook ff reageren. Ik kan geen antwoord geven op de vraag hoe groot de kans is dat het toch nog goed zit. Ik wil wel benadrukken dat ik het raar vind dat ze je een beetje probeerde te "pushen" richting het opwekken van de mk. Ik vind dat ze de keuze volledig bij jou zouden moeten laten. Ik mocht voorlopig gewoon 2 of 3 weken afwachten, als ik dat wilde! 2 of 3 weken! Waarom zou jij dan in 's hemelsnaam al zo snel terug moeten komen om een behandeling te ondergaan? Laat je alsjeblieft niet "overhalen" om het op te wekken, zo lang je er zelf twijfels over hebt! Je moet er echt zelf van overtuigd zijn! (En overtuigd is niet hetzelfde als overgehaald!)(Ik bedoel natuurlijk binnen het realistische. Als je over anderhalve maand nog geen hartactie hebt en nog steeds twijfelt, is het natuurlijk niet realistisch meer, maar dat snap je zelf ook wel.)
Echt pushen was het ook niet hoor. Ze zei dat ze er zelf vrij zeker van was maar dat ik het ook eerst zeker moest weten. Zolang ik dat gevoel niet heb zou ze niks doen.
Meis, ik weet het niet maar ik kan je zeggen dat ik 1.5wk heb gelopen met overleden zoontje en kon net zo goed nog maanden lopen zeiden ze. Ik voelde mij ook erg zwanger, moe, buik etc. Al heb ik al dochter dat ik ook dat ik zou iets voelen mocht het mis gaan maar nee, was gewoon "zwanger". Zelfs na meerdere echos en zelfs voor de dag van bevalling zelf op echo hoopte ik op terug kloppende hartje.. Bij mij beide keren was met 7/9wk hartje te zien en het groei klopte ook met mijne berekeningen.. Sterkte! Je kan gewoon afwachten als het miskraam is dan loopt het vanzelf uit (kan wel weken duren!) of met pillen. Het is ook erg maar met 5wk gestopt met groei zal je het als late ongesteldheid ervaren als dat uitkomt.
Ja ik heb het misschien ook niet duidelijk genoeg verteld, sorry. Maar echt handig deed ze het ook niet vond ik hoor. Ze keek naar de echo en toen zei ze dat ze nog niks zag. Toen vroeg ik hoe ver ze dan schatte dat ik was en toen zei ze ongeveer 5 weken. Toen riep ik natuurlijk meteen dat dat helemaal niet kon, want ik zou al 7 moeten zijn. En naar aanleiding daarvan zei ze pas dat het dan geen goede zwangerschap was. Alsof ze dat pas zei nadat ik zei dat het 7 had moeten zijn en ze dat anders niet gezegd zou hebben. Zo voelde het. En toen moest ik natuurlijk meteen huilen en stopte ze meteen met de echo. Ik dacht eigenlijk wel echt dat het veranderd was ten opzichte van vorige week. Ik had dat beeld echt nog goed in mijn geheugen voor mijn gevoel. Maar ik had er geen foto van gekregen toen. Ik vroeg nog 'hoe kun je nou weten dat het niet gegroeid is, het is echt veranderd volgens mij', en dat ze de beelden helemaal niet naast die van vorige week had gehouden. Maar toen zei ze zelf dat ze zich dat nog wel kon herinneren. Nou weet ik natuurlijk niet hoeveel patienten zij in een week ziet en hoeveel er met mij vergelijkbaar zijn en hoe kundig zij is om dat ook echt te kunnen zeggen. Eigenlijk moet ik er gewoon op vertrouwen dat zij het hoort te weten. Maar mijn gevoel spreekt dat zo tegen. Ze had het moeten 'bewijzen' ofzo voor mijn gevoel denk ik. Nu kwam het echt over alsof het slechts iets was wat zij gewoon zelf dacht. Maar ja, we zullen het wel zien volgende week.
Ik begrijp zo goed hoe je je voelt... Ik zit momenteel ongeveer in hetzelfde schuitje... Heb hier ook een onderwerp gestart. http://www.zwangerschapspagina.nl/miskraam/526451-help-weet-niet-meer-miskraam-niet.html Ik weet ook nog niet waar ik precies aan toe ben, en net als jij, grijp je elk beetje hoop met beide handen vast... Ik hoop zo voor je dat je goed nieuws krijgt bij de volgende echo! K zal aan je denken en voor je duimen! xxx
Ik zat toevallig net je topic te lezen Yvon. Bah wat een onzekerheid ook voor jou! Al moet ik zeggen dat ik voor jou meer hoop heb dan voor mezelf gebaseerd op je verhaal. Dat jouw vruchtje klein was kan toch ook betekenen dat je minder ver bent dan je zelf dacht? En bloedverlies hebben heel veel vrouwen tijdens hun zwangerschap. Ik heb het zelf ook een heel klein beetje gehad, maar echt zo maar eens een drupje of met afvegen en vaak was dit ook na een uitgebreide inwendige echo. De gyn vond dat bij mij toen ook helemaal niet spannend, ze zei dat dat gewoon normaal kon zijn. Nu het mis is met de baby waarschijnlijk weet ik eigenlijk niet of die paar drupjes daar nou wel of niet mee te maken hadden. Ik had het namelijk al toen het nog wel gewoon groeide. Maar het was bij mij ook echt bijna te verwaarlozen zo weinig. Maar goed, kan nog steeds misgaan natuurlijk. Weet alleen niet of het verband houdt met elkaar. Maar ik zie dat jij morgen toch nog voor een echo mag, wat fijn. Ik hoop echt voor je dat alles goed is! Ik zal voor je duimen! Laat je nog even weten hoe het was? Mag gewoon in je eigen topic hoor, dan zal ik daar wel lezen. Knuffel!