Hoi lieve meiden, Gisteren een zwangerschaptest gedaan en wat blijkt . Hartstikke positief! Ik begon gelijk te huilen, waarom weet ik niet, maar mijn vriend liet weten er niets voor te voelen. Na een avondje doorzakken half februari dit jaar, hebben wij allebei aan de kant van de A7 staan overgeven, dit moet de oorzaak geweest zijn. Anders zou ik echt niets kunnen bedenken, ben nog nooit de pil vergeten. Laatste menstruatie, rond 10 maart, stelde ook helemaal niets voor 1 a 1½ dag, maar eigenlijk heb ik er nooit zoveel last van. We (ik 27 hij 30) hebben nu 2½ jaar een relatie. Wij genieten van onze vrijheid, hebben dezelfde baan vanuit huis, wel met onze eigen klanten, en vinden het heel leuk om vooral impulsief te zijn. Hij is voor mij bij zijn ex vandaan gegaan, waar hij al 2 kinderen heeft (4 en 6 jaar). De jongens komen om het weekend van vrijdag tot en met zondag bij ons. Hij is dol op zijn kinderen, maar moet er niet weer aan denken. Zijn eerste kind was ook absoluut niet gepland. Hij heeft eigenlijk nooit kinderen gewild en hier hebben wij vanaf het begin ook afspraak over gemaakt en ik was het hier unaniem mee eens. Nu voelt hij zich er voor de 2de keer ingeluisd. Kan ik begrijpen. Na de test op aandringen van mijn vriend gelijk ha gebeld, wat hem betreft werd het gelijk dezelfde middag weggehaald. Door de assistente werd ik doorverwezen naar een vk, omdat mijn ha geen zwangerschappen doet. Ik heb tegen mijn vriend gelogen dat de assistente heeft gezegd dat de vk vrij was i.v.m Goede Vrijdag, dus ga dinsdag bellen. Ik heb echt nog even bedenktijd nodig. Wat moet ik doen? Als ik eraan denk dat er een leventje wezentje in mijn buik groeit krijg ik een intens gelukkig gevoel van binnen, maar aan de andere kant ook heel verdrietig. Dit had ik nooit verwacht. Probeer de positieve en negatieve veranderingen tegenover elkaar te zetten en krijg steeds meer het gevoel het kindje te willen houden, al zal ik het zelf op moeten voeden. Weet ook zeker, mocht het nodig zijn, mijn ouders ten alle tijden zullen bijspringen. Het is namelijk hun grootste wens om opa en oma te worden. Ook omdat mijn ouders heel jong (17 en 20) waren toen ik geboren werd. Buiten mijn vriend is er (nog) niemand die er vanaf weet. Herkent iemand deze situatie of kan iemand mij vertellen wat haar gevoel hierover is? Ik weet het niet meer Liefs mij
O meid dat is wel een probleem ja. Ik begrijp heel goed dat je je vriend geen pijn wilt doen door te beslissen dat je jullie kindje wel houd. Ik zou zeggen hou het, het is tenslotte wel een levend wezen, als je nu zelf zegt dat je het wilt houden, zul je denk ik altijd spijt houden als je het weg laat halen. Wie zijn wij om te belsissen over leven en dood. Ik geloog wel dat het kindje bij jullie hoort. dat jij de mama ervan zult zijn. Succes meid. Denk heeeeeeeeeeeeeeeeel goed na!
Wat een moeilijke situatie. Uiteindelijk ben jij degene die moet beslissen. Als ik het zo tussen de regels door lees, ben je er al uit en ga je voor je kindje. Ik denk dat je van een abortus erg spijt zal gaan krijgen als je nu al zo'n gelukkig gevoel van binnen krijgt. Neem de tijd om na te denken. Wat je ook kiest, moeilijk zal het altijd zijn. Vooral als je vriend zo expliciet kiest voor een leven zonder verdere kinderen. Ik wens je heel veel sterkte maar ook alle geluk!
Moeilijk hoor, maar ook ik denk dat je spijt krijgt als je dit kindje weg laat halen. Je moet doen wat je gevoel je ingeeft, dat kan alleen jij beslissen.
Zo uit de manier waarop je schrijft, wil JIJ het kindje wel.. Als je het voor hem weg zou halen, wordt je denk ik ook niet meer gelukkig in je relatie. Je geeft hem altijd onbewust de schult van de keuze die hij jou gedwongen heeft te maken. Denk goed na meid! Is een hele moeilijke situatie maar zou niet hals overkop een beslissing maken. Je weet niet wat de toekomst je gaat brengen, maar een abortus in onherroepelijk, geen weg terug meer.
hoi hoi. ik heb nooit in dezelfde situatie als jouw gezeten maar kan me voorstellen dat het moeilijk is. Ik zou heel goed naar je gevoel luisteren en neem zoveel tijd als je nodig hebt. als je het nu voor je vriend weg laat halen krijg je er misschien wel hele erge spijt van. Ik kan je hier geen advies overgeven omdat ik zelf maar wat graag een kind wil dus dan ga je niet tegen een ander zeggen dat ze het moet weg laten halen. neem je tijd en denk er goed over na. Probeer er ook met je vriend over te praten Succes en hoop dat je tot een voor jouw goede beslissing komt liefs kaatje
Ik denk niet dat je een abortus moet doen als jijzelf niet tegen het kidnje bent maar je partner wel. Je krijgt er dan waarschijnlijk heel veel spijt van! En als ik jouw stukje lees, denk ik dat jij eigenlijk al wel een beslissing gemaakt hebt hè.. Succes!
Ik ben het met de rest eens, je geeft zelf al aan dat je het kindje eigenlijk wel wil houden, ik denk dat je dan heel erg spijt krijgt als je het weg laat halen. Echter zal je zelf de beslissing moeten nemen, ik wens je daar heel veel sterkte en wijsheid mee!
Moeilijke situatie, maar abortus moet je alleen doen als je er 100% achterstaat. Doe je dat niet heb je de rest van je leven spijt. Een abortus om je relatie te redden heeft ook geen zin, want als jij een abortus laat plegen omdat hij het wil, zal je hem dat gaan verwijten en hoogst waarschijnlijk groeien jullie dan ook uit elkaar. Denk dat jij eigenlijk de keus al gemaakt hebt om dit kindje te willen houden. Ja je zet daarmee je relatie op het spel, maar als je het weg laten halen omdat hij het wil, doe je dat ook. Onthou dat jij baas over je eigen buik bent en houden of weg laten halen moet volledig jouw keus zijn, want jij moet leven met de gevolgen. Heel veel sterkte en wijsheid toegewenst en volg je hart, dat is altijd de beste weg!
Dag meissie, Ik ben het met bovenstaande helemaal eens. Ik denk ook dat jij al een keuze hebt gemaakt. JIJ wil het kindje houden en jouw vriend niet. En, ik denk ook dat jullie uit elkaar zullen gaan groeien omdat je het toch gaat verwijten als je kiest voor abortus. Dus meisje, denk alsjeblieft goed na! Liefs Kreeftje72
Het is jouw lijf en jij bent degene die daar over moet beslissen, en uit jouw verhaal op te maken zou jij toch wel heel graag dit kindje willen houden. Ik kan me herinneren dat er nog iemand op het forum was van wie de vriend het echt niet wilde, maar zodra ze bij de echoscopiste waren geweest en hij had gezien dat er een echt levend kindje in haar buik zat met een kloppend hartje, is hij als een blad aan de boom omgedraaid....Misschien dat dat bij jouw vriend ook het geval zal zijn ? Succes en sterkte met het nemen van een beslissing......
Ik ken iemand die zwanger was en die moest het weg laten halen. Ze wilde het liever helemaal niet. Maar toch gedaan om gezeik te voorkomen. Nou nog geen uur later had ze dikke spijt. Kan alleen zeggen meidje denk goed na en volg je hart wat die ingeeft. Die kan jou alleen helpen
Je twijfelt en bij twijfel zeker niet doen! Sta je er zelf helemaal achter dan kan je het wel doen, ik ben zelf niet zo'n voorstander van abortus (tenzij iemand op een hele nare manier zwanger is geraakt)! Maar voor je vriend doen, nee dat nooit, je gaat het hem zeker verwijten en zeker ook omdat hij al twee kinderen heeft! Je zal het nooit meer los kunnen laten, het zal je altijd blijven achtervolgen en wie weet gaat dan alsnog de relatie naar de knoppen! Denk goed na voordat je deze beslissing neemt, want je kan hem maar 1 keer maken! Succes...
Bedankt lieve meiden voor al jullie lieve en begripvolle reacties. Ik denk (nee... WEET ZEKER!) dat jullie allemaal gelijk hebben. Het volgende probleem is hoe ga ik dit tegen hem zeggen. Hij gaat echt helemaal flippen als ik dit tegen hem zeg. Hij zal mij NOOIT iets aandoen maar ik denk dat het huis of iets in zijn buurt het even moet ontgelden. Er is namelijk aan het begin van onze relatie ADHD bij hem geconstateerd, hiervoor slikt hij Ritalin, maar ondanks dat kan hij nog heel heftig reageren. Ook omdat hij er nu al voor een groot deel van overtuigd is dat ik het af laat breken, dit verhaal gaat zeker nog een staartje krijgen . Lieve Carla, Prinses, Kaatje85 en alle andere meiden die heel graag een kindje willen heel veel succes en sorry dat ik jullie hiermee opzadel, dit moet voor jullie heel wrang (en misschien zelfs egoistisch) overkomen. Ontzettend veel succes, want jullie verdienen het ook! Liefs mij
Meis, wil je heel veel sterkte wensen bij het vertellen, tenminste, ga er van uit dat je er nu uit bent. Stel het voor jezelf niet te lang uit, hoe langer je wacht met het vertellen hoe moeilijker het gaat worden...Probeer je niet te druk te maken met jezelf al voor te stellen hoe hij gaat reageren, misschien valt het allemaal wel mee. En als je echt zeker bent van je beslissing het niet weg te laten halen, laat je dan ook niet weer ompraten door de manier waarop hij zou mogen/ kunnen reageren.... Suc6 ermee....
wat een moeilijke situatie, je zal zeker je vriend gaan verwijten en kwalijk nemen als je abortus zou doen, dat proef ik ook uit je berichten, aan de andere kant krijg ik het gevoel dat je vriend jou juist zal verwijten en kwalijk nemen als je je kindje wel houd, ik geloof niet dat hij zal omkeren als hij de echo ziet, omdat hij al 2 kinderen heeft, en die wilde hij ook niet, dus hij zal wel zeker boos zijn en blijven voor een lange tijd, want hij zit nu weer met eenzelfde probleem als eerst: er is voor hem gekozen, het is niet zijn keus ik denk dat je heel goed met hem moet gaan praten dat dit jou ook overkomt (je moest immers overgeven) en hem dan een beslissing laten maken, maak hem ook duidelijk hoe belangrijk de relatie voor jou is, geef hem het gevoel dat hij nog steeds een "keus" heeft, ik denk dat het dan wat gemakkelijk wordt voor hem om zijn schouders eronder te zetten en ervoor te gaan ik kan het niet beter uitleggen, maar hoop dat je snapt wat ik bedoel
Wat een rot situatie. Ik ben het ook met de andere eens dat je denk ik spijt krijgt als je het weg laat halen. (maar daar was je zelf ook al achter gekomen). Bedenk ook dat wat je ook beslist jullie relatie er een flinke klap van zal krijgen. Laat je het komen dan is je vriend het er niet mee eens laat je het weg halen dan blijf je het hem altijd kwalijk nemen. Kan me ook wel van je vriend voorstellen dat hij geen kinderen meer wil, maar wil dat zeggen dat jij dan maar je kinderwens moet laten varen nu zich dit heeft voor gedaan? heel veel succes met je beslissing en ik hoop dat jullie er samen uitkomen.
Ik wil je heel veel succes wensen met het vertellen tegen je vriend! Of hij bijdraait of niet ik hoop dat je achter je eigen keuze blijft staan!